Γιατί η ελληνική oικογένεια παραμένει θεμέλιο της κοινωνίας

Η οικογένεια στην Ελλάδα αποτελεί διαχρονικά έναν από τους πιο σταθερούς και βαθιά ριζωμένους θεσμούς. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην κοινωνική ζωή και την εθνική ταυτότητα.

Στην αρχαία Ελλάδα, κάθε σπίτι διέθετε έναν βωμό αφιερωμένο στην Εστία, τη θεά της οικογενειακής ενότητας, σύμβολο προστασίας του οίκου και των δεσμών του.

Σε όλη την ελληνική ιστορία, η οικογένεια στάθηκε πυρήνας αντίστασης, ελπίδας και μετάδοσης της παράδοσης. Στην Επανάσταση του 1821, οικογένειες όπως των Υψηλάντηδων, των Κουντουριώτηδων και του Κολοκοτρώνη υπήρξαν ενεργοί φορείς του αγώνα. Πίσω από κάθε ήρωα υπήρχε μια οικογένεια που στήριξε ή μοιράστηκε τη θυσία του.

Σήμερα, ο θεσμός της οικογένειας παραμένει ισχυρός, ιδιαίτερα στην ελληνική επαρχία, όπου οικιακές παραδόσεις όπως η εστία συνεχίζουν να ενώνουν γενιές. Η έννοια της εστίας δεν αφορά μόνο τον χώρο του μαγειρέματος, αλλά συμβολίζει την ενότητα και τη συνέχεια. Τοπικά έθιμα, όπως η μεταφορά φωτιάς από το πατρικό σπίτι στο νέο, επιβεβαιώνουν την αξία αυτής της σύνδεσης.

Παρά τις οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες των τελευταίων δεκαετιών, οι νέοι Έλληνες συνεχίζουν να επιθυμούν να δημιουργήσουν οικογένεια. Σύμφωνα με στοιχεία του οργανισμού ΔιαΝΕΟσις, η υπογεννητικότητα παρουσιάζει σταδιακή ανάκαμψη. Οι περισσότεροι νέοι δεν αποφεύγουν τη δημιουργία οικογένειας από επιλογή, αλλά λόγω της ανασφάλειας που επικρατεί.

Το ίδιο ισχύει και για τις Ελληνίδες, οι οποίες σήμερα γίνονται μητέρες σε μεγαλύτερη ηλικία όχι λόγω προτίμησης, αλλά επειδή οι συνθήκες ζωής δυσχεραίνουν τη λήψη αποφάσεων για τεκνοποίηση. Η ανάγκη στήριξης της οικογένειας, επομένως, δεν είναι ζήτημα επιλογής, αλλά στρατηγικής για τη δημογραφική, κοινωνική και πολιτισμική βιωσιμότητα της χώρας.