Τα αδέσποτα της... κρίσης
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων, την Πέμπτη που μας πέρασε, κάναμε μια σύντομη έρευνα για το πρόβλημα στην Ελλάδα και για το πώς μπορούμε να βοηθήσουμε όλοι μας.
"Έπρεπε να τον αφήσω ελεύθερο. Τα οικονομικά μου δεν μου επέτρεπαν πια να τον συντηρώ". Αυτή είναι μια φράση που ακούγεται ολοένα και πιο συχνά από τότε που ξέσπασε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Και αφορά σε κάποιο κατοικίδιο, συνήθως σε ένα σκύλο, που ο πρώην ιδιοκτήτης του τον άφησε ελεύθερο κάπου μακριά από το σπίτι του. Που τον μετέτρεψε σε αδέσποτο, δηλαδή. Και είναι αυτά τα αδέσποτα, όσα μεγάλωσαν σε κάποιο σπίτι δηλαδή, τα πιο ευάλωτα. Αυτά που δεν έχουν μάθει πώς να κυκλοφορούν στο δρόμο.
Το πρόβλημα ήταν μεγάλο και ηθικό, ήρθε και η κρίση και το μεγέθυνε ακόμη περισσότερο. Θεωρητικά υπάρχει νόμος που προλαμβάνει τέτοιες καταστάσεις. Το τσιπάρισμα είναι υποχρεωτικό. Αλλά κανείς δεν ελέγχει την εφαρμογή του κι έτσι είναι δύσκολο να βρεθεί ο ιδιοκτήτης ενός εγκαταλελειμένου ζώου και να υποστεί τις συνέπειες της πράξης του... Οι φιλοζωικές οργανώσεις υπολογίζουν ότι περίπου 2 εκατομμύρια Έλληνες διαθέτουν κάποιο κατοικίδιο. Από αυτούς, οι μισοί είναι ακατάλληλοι για να το φροντίσουν. Είτε γιατί αδιαφορούν (τους έκαναν π.χ. δώρο ένα σκυλάκι όταν ήταν παιδιά και μεγαλώνοντας βαρέθηκαν να παίζουν μαζί του), είτε γιατί πια -λόγω κρίσης- δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο οικονομικό βάρος της φροντίδας του. Πολλοί δεν υπολογίζουν καν πως η υιοθεσία ενός ζώου συνοδεύεται και από κάποια οικονοµική επιβάρυνση. Ένα κατοικίδιο χρειάζεται διατροφή, ιατρική περίθαλψη και εµβόλια. Το ποσό που χρειάζεται κάθε μήνα δεν είναι ευκαταφρόνητο.
Υπολογίζεται, λοιπόν, ότι σχεδόν 80.000 ζώα εγκαταλείπονται κάθε χρόνο στη χώρα μας. Είναι δύσκολο να βρει κανείς τον συνολικό αριθμό αδεσπότων που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα, αφού πολλά από τα ζώα αυτά είναι καταδικασμένα να πεθάνουν λίγες μόλις ημέρες μετά την εγκατάλειψή τους. Ο πληθυσμός τους όμως σίγουρα μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο. Από τη μια γιατί τα περισσότερα καταφέρνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να επιβιώσουν και από την άλλη γιατί αποκτούν και παιδιά. Παιδιά καταδικασμένα να μεγαλώσουν στους δρόμους, χωρίς καμμία φροντίδα.
Η μοναδική λύση είναι τα διάφορα προγράμματα που υπάρχουν σε πολλούς Δήμους της χώρας και, βέβαια, οι προσπάθειες του καθενός από εμάς. Δυστυχώς, εκτός από τους Δήμους που αποτελούν παράδειγμα (όπως π.χ. αυτός της Αθήνας που καταγράφει τα ζώα, τα εμβολιάζει, τα στειρώνει, τα "παρουσιάζει" σε μια ιστοσελίδα και προτρέπει τους δημότες να τα υιοθετήσουν), υπάρχουν και άλλοι Δήμοι που το μόνο που κάνουν είναι να τα μαζεύουν σε φορτηγά και να τα μεταφέρουν σε περιοχές εκτός της δικαιοδοσίας του.
Ο Δήμος της Αθήνας, στην περίοδο προ των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, είχε καταφέρει να μειώσει κατά περίπου 30% τον αριθμό των αδέσποτων, χάρη στο πρόγραμμά του. Οι προσπάθειές του συνεχίζονται σήμερα, αλλά το πρόβλημα γίνεται όλο και πιο μεγάλο. Σύµφωνα µε τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρίας, οι περιοχές που συγκεντρώνουν τα περισσότερα αδέσποτα είναι η Νέα Μάκρη, το Μαρκόπουλο, οι πρόποδες της Πάρνηθας και το Ολυµπιακό χωριό.
Αν θέλετε και μπορείτε να υιοθετήσετε ένα αδέσποτο ζώο και να συμβάλετε έτσι στη μείωση του προβλήματος, μπορείτε να απευθυνθείτε σε κάποια φιλοζωική εταιρεία ή στο Σύλλογο Προστασίας Αδεσπότων Ζώων που θα σας παραπέμψουν στα κατάλληλα προγράμματα.
Μερικά χρήσιμα στοιχεία επικοινωνίας:
ΣΠΑΖ (Σύλλογος Προστασίας Αδεσπότων Ζώων): info@spazgreece.gr
Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία: 210-60.20.202, info@filozoiki.gr
Σωματείο Περίθαλψης & Προστασίας Αδέσποτων Ζώων: info@stray.gr
Δημοφιλείς Ειδήσεις
