Η νέα θεωρία ενώνει τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν με την κβαντική μηχανική

Για πάνω από έναν αιώνα, η κβαντική μηχανική και η γενική σχετικότητα του Αϊνστάιν έχουν στέκεται ως οι ακρογωνιαίοι λίθοι της σύγχρονης φυσικής, ωστόσο η ενοποίησή τους παραμένει μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της επιστήμης.

Τώρα, ερευνητές στο University College του Λονδίνου (UCL) εισήγαγαν μια πρωτοποριακή θεωρία που αμφισβητεί τις συμβατικές προσεγγίσεις σε αυτό το πρόβλημα.

Η κβαντική βαρύτητα επιδιώκει να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του μικροσκοπικού κόσμου, όπου η κβαντική μηχανική διέπει τη συμπεριφορά των σωματιδίων, και του μακροσκοπικού πεδίου, όπου η βαρύτητα διαμορφώνει τον χωρόχρονο.

Παραδοσιακά, οι φυσικοί υπέθεταν ότι η θεωρία του Αϊνστάιν πρέπει να τροποποιηθεί για να ταιριάζει στο κβαντικό πλαίσιο. Ωστόσο, οι ερευνητές του UCL προτείνουν μια εντυπωσιακή εναλλακτική: Mια «μετακβαντική θεωρία της κλασικής βαρύτητας» που επανεξετάζει τη θεμελιώδη σχέση μεταξύ αυτών των δύο τομέων.

Η κβαντομηχανική, με βάση τις πιθανότητες και τις κυματικές συναρτήσεις, ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη στην περιγραφή της υποατομικής συμπεριφοράς. Η γενική σχετικότητα, από την άλλη πλευρά, εξηγεί ακριβώς πώς η βαρύτητα κυβερνά τον κόσμο. Ωστόσο, οι προσπάθειες συγχώνευσης αυτών των θεωριών σε ένα ενιαίο πλαίσιο έχουν επανειλημμένα αντιμετωπίσει εμπόδια.

Αυτή η τελευταία πρόταση αμφισβητεί τη συμβατική σοφία, υποδεικνύοντας ότι αντί να εξαναγκάζουν τη βαρύτητα σε ένα κβαντικό πλαίσιο, οι ερευνητές θα πρέπει να εξερευνήσουν μια νέα προοπτική - αυτή όπου η κλασική βαρύτητα αλληλεπιδρά με τα κβαντικά συστήματα με τρόπους που προηγουμένως δεν είχαν εξερευνηθεί. Οι συνέπειες αυτής της θεωρίας θα μπορούσαν να αναδιαμορφώσουν την κατανόησή μας για το σύμπαν, προσφέροντας μια νέα πορεία προς τη συμφιλίωση δύο από τα πιο επιτυχημένα αλλά αντικρουόμενα μοντέλα της φυσικής.