Πώς ξεκίνησε το έθιμο της πρωταπριλιάς;
Η αρχή φαίνεται πως έγινε στη Γαλλία του 1564 όταν ο βασιλιάς Κάρολος ο 9ος διέταξε τη μεταφορά της Πρωτοχρονιάς από την 1η Απριλίου στην 1η Ιανουαρίου. Μέχρι τότε η αλλαγή του έτους ξεκινούσε την 25η Μαρτίου.
Από την 25η Μαρτίου μέχρι και την 1η Απριλίου οπότε γινόταν η μετάβαση στη νέα χρονιά, επικρατούσε μία πολύ γιορτινή ατμόσφαιρα με χορούς και τραγούδια.
Με την υιοθέτηση του Γρηγοριανού ημερολογίου - το οποίο ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος, το 1582, διέταξε με παπική βούλα να αντικαταστήσει το Ιουλιανό, η έναρξη του έτους μεταφέρθηκε στην 1η Ιανουαρίου.
Όμως, ή τα νέα άργησαν να φτάσουν σε όλες τις περιοχές της Γαλλίας ή κάποιοι δεν πίστεψαν σε αυτήν την αλλαγή ή ακόμη και αρνήθηκαν τις διαταγές του βασιλιά, εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι η 1η Απριλίου είναι η… πρωτοχρονιά.
Αυτό προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων με αρκετούς Γάλλους να κατηγορούν όσους επέμεναν να πιστεύουν ότι την 1η Απριλίου γίνεται η μετάβαση στο νέο έτος ως «ψάρια του Απρίλη». Και τι έκαναν; Τους κορόιδευαν στέλνοντάς του προσκλήσεις για ανύπαρκτες γιορτές και γενικά τους έκαναν διάφορες φάρσες.
Χρόνο με το χρόνο αυτές οι φάρσες και τα ψέματα στα «ψάρια του Απρίλη» πήραν τη μορφή… εθίμου το οποίο άρχισε να διαδίδεται και σε άλλες χώρες.
Από τη Γαλλία, στην Αγγλία, την Αμερική και παντού.
Στη Σκωτία, μάλιστα, η πρωταπριλιά διαρκεί δύο ημέρες. Την πρώτη μέρα λένε ψέματα και κάνουν φάρσες και τη δεύτερη μέρα την αφιερώνουν στην «ουρά» και γενικά σε πλάκες που αφορούν στο πίσω μέρος του σώματός μας. Για παράδειγμα κολλάνε σημειώματα, post it στα οπίσθια κάποιου με μηνύματα του τύπου: «Κλώτσα με»!
Σχετικές ειδήσεις
Δημοφιλείς Ειδήσεις
