Η... Ζωή, η απελπισία και η κεντροαριστερά

Η ζωή αρχίζει στην άλλη πλευρά της απελπισίας, είχε γράψει ο Ζαν-Πολ Σαρτρ πριν από πολλά χρόνια και εμένα το απόφθεγμα αυτό, δεν ξέρω γιατί, αλλά οδήγησε σκέψη και πληκτρολόγιο στην κεντροαριστερά.

Η Ζωή λοιπόν, όχι αυτή του Σαρτρ, η Κωνσταντοπούλου έχει οδηγήσει σε περιδίνηση ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουν πλέον την πλάτη της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας στις δημοσκοπήσεις. Το ΠΑΣΟΚ περισσότερο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι τόσο πίσω που μάλλον έχει χάσει οπτική επαφή μαζί της όπως και κάθε προοπτική ανάκαμψης, σύμφωνα με δημοσκόπους και αναλυτές.

Η επιλογή, όχι συγκυριακή, της Ζωής Κωνσταντοπούλου να βάλει ψηλά στην ατζέντα της την τραγωδία των Τεμπών δεν προκάλεσε μόνο εκνευρισμό στα κόμματα της κεντροαριστεράς αλλά και σε μια σειρά λανθασμένων πολιτικών κινήσεων. Το προσκλητήριο Φάμελλου για συμπόρευση με ΠΑΣΟΚ προκάλεσε την πρώτη εσωκομματική τριβή στον ήδη λαβωμένο κοινοβουλευτικά και δημοσκοπικά ΣΥΡΙΖΑ και στον πρόεδρο του που βλέπει το "φάντασμα" του Παύλου Πολάκη να κάνει την εμφάνισή του και να δείχνει τα δόντια του.

Στην Κουμουνδούρου ακόμη και υποστηρικτές του Σ. Φάμελλου δίνουν δίκιο στην κριτική Πολάκη στο προσκλητήριο Φάμελλου καθώς η πρόταση δεν είχε πέσει προς συζήτηση σε κομματικό τραπέζι και του "χρεώνουν" την "πόρτα" από τον Νίκο Ανδρουλάκη. Την ίδια ώρα βέβαια το φλερτ με την Νέα Αριστερά τείνει να εξελιχθεί σε σαπουνόπερα χωρίς απτά αποτελέσματα.

Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από την άλλη, με αφορμή την παραπομπή Μπατζελή οι φωνές από προβεβλημένα στελέχη συντηρούν την εσωστρέφεια, με γκρίνιες για τη στρατηγική και τις επιλογές του κόμματος. Μια κατάσταση που "πριμοδοτείται" από την δημοσκοπική κατηφόρα του ΠΑΣΟΚ στην πιο δύσκολη περίοδο της κυβέρνησης.

Όπως και να έχει, η περίοδος μετά το Πάσχα θα είναι όπως όλα δείχνουν πλούσια σε γεγονότα στην κεντροαριστερά που βιώνει το δικό της Γολγοθά αναζητώντας αφήγημα, προοπτική και ψηφοφόρους.

Διαβάστε επίσης