Είστε όλοι εμετός…

Εκεί που λες ότι η δολοφονία ενός ανθρώπου επειδή προσπάθησε να μπει την τελευταία στιγμή σε ένα πλοίο της γραμμής είναι ο απόπατος στο βαρέλι της απανθρωπιάς, ακούς τον αρμόδιο υπουργό να εξισώνει τους θύτες με το θύμα, έναν υποψήφιο Περιφεριάρχη να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και δεκάδες πρόθυμους μαλακές να σιγοντάρουν και λες τελικά έχει και πιο κάτω. Και έχει… Δυστυχώς έχει.

Στην Ελλάδα του 2023 μ.Χ. ακόμη και όταν σε πνίξουν δυο υπάνθρωποι ρίχνοντας σε από τον καταπέλτη μπορεί και να μην βρεις το δίκιο σου. Ούτε καν έχοντας το πληρώσει με την ίδια τη ζωή σου… “Δεν είχε εισιτήριο” είπε ο ένας (κι ας είχε…), “έκαναν τη δουλειά τους” είπε ο άλλος…

Και εκεί σιγουρεύεσαι πως δεν μας σώζει πια τίποτα και κανείς. Γίναμε τέρατα. Βλέπουμε την δολοφονία ενός ανθρώπου σχεδόν σε… ζωντανή μετάδοση και ψάχνουμε να βρούμε πώς θα δικαιολογήσουμε τους δολοφόνους. Διαστροφή.

Κάποιος έγραψε “αν δεν υπήρχε ένας ρομαντικός που ήθελε να τραβήξει τον απόπλου ενός πλοίου, ο Αντώνης θα ήταν θύμα δυστυχήματος κι όχι θύμα δολοφονίας”. Δίκιο έχει. Πάντα οι ρομαντικοί ελπίζουμε να σώσουν τον κόσμο… Αλλά είναι λίγοι. Οι πολλοί είναι σαν τους δυο τύπους που έσπρωξαν το παλικαράκι στη θάλασσα.

Οι πολλοί είναι σαν τον καπετάνιο που ξεκίνησε κανονικά το ταξίδι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Οι πολλοί είναι σαν όλους αυτούς που τρέχουν να στηρίξουν τους υπουργούς και τους περιφερειάρχες στα εμετικά σχόλια τους. Που πίνουν τον εμετό όλων αυτών των αστείων για το μεροκάματο… Αυτοί είναι οι πολλοί σε αυτόν τον τόπο.

Σε μια χώρα που δεν έχει πια καμία σωτηρία. Γίναμε τέρατα. Σε τρεις μέρες ο Αντωνάκης που ήταν και λίγο “χαζούλης” όπως μπαίνουν και γράφουν θα έχει ξεχαστεί… Θα φροντίσουν γι’αυτό όλοι. Από το πολιτικό σύστημα μέχρι την εταιρία… Έχουν τον τρόπο. Ά

σε που μπορεί να σε πείσουν ότι έφταιγε κιόλας και καλά του κάνανε… Εμετός.

Ντρέπομαι να γράψω κάτι άλλο… Συγγνώμη ρε Αντωνάκη, σε αυτή τη χώρα άμα είσαι Αντωνάκης σε πετάνε από τον καταπέλτη…