Τα 790.000 ευρώ είναι χάδι για τον τρόπο που κάνουν τη «δουλειά» τους οι εισπρακτικές εταιρίες…

Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Εξαρτάται με τον τρόπο που την κάνεις. Και ο τρόπος που λειτουργούν κάποιοι στις εισπρακτικές εταιρίες δεν είναι απλά ντροπιαστικός αλλά σου προκαλεί οργή και αγανάκτηση. Από το πώς ζητούν στον οφειλέτη να δώσει τα χρήματα (που μάλλον δεν έχει) μέχρι τις ώρες και τις φορές που σε καλούν στο τηλέφωνο μέσα στην ημέρα. Οι ιστορίες και τα παραδείγματα πια είναι τόσα πολλά που και τα 790.000 ευρώ σε πρόστιμα τα οποία επιβλήθηκαν σε τρεις τέτοιες εταιρίες φαντάζουν ως χάδι. Εκτός και αν υπάρχει έστω ένας Έλληνας που δεν έχει βιώσει ή έστω ακούσει μια ιστορία για τον τρόπο που σου μιλάνε αυτοί που ενεργούν για λογαριασμό των εισπρακτικών και το «νταβατζηλίκι» που πουλάνε στον κοσμάκη. Δυστυχώς.

Οι τύποι μιλάνε τόσο αγενώς και κυρίως τόσο σκληρά στον άνθρωπο που βρέθηκε να χρωστάει κάποιο ποσό που πολλές φορές οι συνέπειες της συνομιλίας και της πίεσης που του ασκούν είναι χειρότερες ακόμη και από το να χρωστάς. Γιατί ουδείς που χρωστάει μπορεί να ησυχάσει. Πολλώ δε μάλλον όταν από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ακούς απειλές. Χωρίς την παραμικρή ενσυναίσθηση. Χωρίς την παραμικρή διάθεση να αντιμετωπίσεις τον άλλον με αξιοπρέπεια. Χρωστάει δεν σκότωσε. Αλλά αυτά είναι πια ψιλά γράμματα για αυτές τις εταιρίες, που ξέρουν ότι στο τέλος της ημέρας ό,τι και αν συμβεί σε αυτόν που… καλούν για να τον αναγκάσουν με κάθε τρόπο και τίμημα να πληρώσει, δεν θα έχει καμία συνέπεια για αυτές.

Που φτιάχτηκαν από την αρχή, συνεχίζουν και θα συνεχίζουν να λειτουργούν με το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Κι αυτό είναι τραγικό από κάθε άποψη. Κυρίως είναι τραγική η έλλειψη ανθρωπιάς… Αυτή που δυστυχώς δεν χαρακτηρίζει πια τις εισπρακτικές εταιρίες μόνο αλλά ολόκληρη την κοινωνία. Κι αυτό είναι χειρότερο και από τις εισπρακτικές.