Αναγκαία η λήψη μέτρων για τη βιωσιμότητα της ακτοπλοΐας

Η μελέτη εξήγαγε τα ακόλουθα συμπεράσματα :

1. Η εφαρμογή πολιτικής μεταρρυθμίσεων και λιτότητας εν μέσω οικονομικής κρίσης βρίσκει την ακτοπλοΐα να λειτουργεί ως κλειστό επάγγελμα με ακριβό εισιτήριο για επιβάτες και αυτοκίνητα, και ακτοπλοϊκές εταιρείες που πραγματοποιούν ζημίες αντί κερδών. Αυτό σημαίνει στην καλύτερη περίπτωση αδυναμία αντικατάστασης των πλοίων και στη χειρότερη άμεσο κίνδυνο διακοπής της λειτουργίας τους.

2. Το υψηλό κόστος μετάβασης στα νησιά δρα ανασταλτικά στην ακτοπλοϊκή κίνηση τόσο ως προς τους τακτικά ταξιδεύοντες (κάτοικοι, ιδιοκτήτες εξοχικών, εμπορευόμενοι) όσο και ως προς τους ξένους τουρίστες. Αυτό έχει καταστρεπτικές συνέπειες στην οικονομία του κάθε νησιού.

3. Τα ακριβά εισιτήρια στα επαγγελματικά αυτοκίνητα και η διπλή χρέωση του ΦΠΑ στο μεταφερόμενο εμπόρευμα επιβαρύνουν σημαντικά το κόστος αγαθών και υπηρεσιών που παρέχονται σε τουρίστες και ντόπιους. Η σημαντική μείωση στο ΦΠΑ σε όλες τις κατηγορίες σε συνδυασμό με κατάργηση όλων των μη ανταποδοτικών εισφορών στο εισιτήριο δύνανται να το μειώσουν κατά 20% και για τα μεταφερόμενα εμπορεύματα πολύ περισσότερο.

4. Οι μειώσεις ΦΠΑ στο εισιτήριο θα οδηγήσουν σε αυξήσεις στην προσέλευση επισκεπτών κάθε είδους και πολύ σημαντικές αυξήσεις στα έσοδα από ΦΠΑ μέσω πωλήσεων στα νησιά. Αυτό θα βοηθήσει σημαντικά τις τοπικές οικονομίες.

5. Η εφαρμογή της STCW και του κανονισμού 3577/92 όπως και η κατάργηση της Ελληνομάθειας θα έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του κόστους της επάνδρωσης κατά 33-55%. Έτσι θα μειωθεί η τιμή των εισιτηρίων από περίπου 11% στα ταχύπλοα έως 18% στα συμβατικά πλοία με αποτέλεσμα την αύξηση της επιβατικής/τουριστικής κίνησης.

6. Ο βασικός τρόπος διόρθωσης των οικονομικών αποτελεσμάτων των ακτοπλοϊκών εταιρειών είναι δύο παρεμβάσεις στους κανόνες επάνδρωσης. Η κατάργηση του ΠΔ και η αντικατάσταση του με τα προβλεπόμενα στην STCW και η πλήρης εφαρμογή του κανονισμού 3577/92 με την κατάργηση της Ελληνομάθειας.

7. Μικρότερες ποσοστιαίες μειώσεις είναι δυνατές από παρεμβάσεις σε καύσιμα, ασφάλιση και επισκευές/συντηρηση των πλοίων.

Ιδιαίτερη αναφορά πραγματοποιείται σχετικά με την επιτακτική ανάγκη εφαρμογής της STCW και του Κανονισμού 3577/92 όπως και την κατάργηση της Ελληνομάθειας ώστε να περιορισθεί το κόστος λειτουργίας των Ελληνικών Ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.

Την ίδια στιγμή κρίνεται απαραίτητο για το Ελληνικό Δημόσιο να μειωθεί ο ΦΠΑ και τα μη ανταποδοτικά τέλη στα εισιτήρια ούτως ώστε να αναπτυχθεί ο νησιωτικός τουρισμός βάσει του οποίου τα προσδοκώμενα δημόσια έσοδα θα είναι περισσότερα από την απώλεια εσόδων με τη μείωση του ΦΠΑ .

Τα δύο αυτά μέτρα θα εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα της Ακτοπλοΐας αλλά και την ανάπτυξη του Ελληνικού νησιωτικού τουρισμού.