Έτοιμοι να χαρίσουν και το ταμείο αποκρατικοποιήσεων
Το βαρέλι δεν έχει πάτο. Προκειμένου να διασώσει ένα μέρος από τις περικοπές των συντάξεων και να αποφύγει την εσωτερική πολιτική αναταραχή, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είναι αποφασισμένος να ενδώσει σε όλους τους εκβιασμούς των δανειστών.
ΟΛΑ ΥΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ - ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΝ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ
Οι τελευταίες πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και, δυστυχώς, δεν έχουν διαψευσθεί μέχρι στιγμής, αναφέρουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. θα δεχθεί τελικά και την τοποθέτηση ξένου στη θέση του προέδρου του Δ.Σ. του νέου Υπερταμείου Αποκρατικοποιήσεων, το οποίο θα απορροφήσει το ΤΑΙΠΕΔ, το ΤΧΣ και την ΕΤΑΔ.
Καλά ενημερωμένες πηγές επισημαίνουν πως ακόμα και αν δεν τοποθετηθεί ξένος οικονομολόγος, είναι σχεδόν βέβαιον ότι το πρόσωπο θα επιλεγεί από τη Γερμανία για να αναλάβει το «τιμόνι» του νέου φορέα, είναι εκείνο που θα έχει και τον τελευταίο λόγο.
Τα «ασημικά» σε ξένα χέρια
Στο σχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση, προβλέπεται – μεταξύ άλλων - ότι το εποπτικό διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου θα είναι πενταμελές. Τα τρία μέλη θα επιλεγούν από την κυβέρνηση και τα δύο από τους δανειστές, με δικαίωμα, όμως, να ορίσουν οι τελευταίοι τον πρόεδρο.
Και, βεβαίως, η ελληνική πλειοψηφία στο Δ.Σ. του νέου οργανισμού αποτελεί φενάκη, μια επίφαση «ελληνικής κυριαρχίας», αφού τα υπόλοιπα μέλη θα διατηρούν δικαίωμα veto στις στρατηγικές αποφάσεις, που θα λαμβάνει η κυβέρνηση.
Το νέο Ταμείο, στο οποίο θα ενταχθούν όλα τα «ασημικά» του κράτους, από τα «φιλέτα» της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και του ΟΛΘ έως τις τράπεζες, τις θυγατρικές τους, τις ΔΕΚΟ και τα κρατικά ακίνητα, θα ελέγχεται ουσιαστικά απευθείας από το Λουξεμβούργο, όπου είναι η έδρα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).
Άνευ όρων συνθηκολόγηση
Εκείνο που για πολλοστή φορά τρομάζει, μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό των πληροφοριών για τη φύση του νέου φορέα των αποκρατικοποιήσεων είναι η διγλωσσία του κ. Τσίπρα: Μέχρι πρότινος, ακόμη και εσχάτως μέσω της συνέντευξής του στην κυριακάτικη «Αυγή», ο πρωθυπουργός κατακεραύνωνε σε κάθε ευκαιρία εκείνους τους Θεσμούς που σκοπίμως έθεταν και εξακολουθούν να θέτουν προσκόμματα σε ό,τι αφορά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας.
Εδώ, όμως, τα πράγματα δείχνουν μια άνευ όρων συνθηκολόγηση: ο κ. Τσίπρας φαίνεται πως πετάει «λευκή πετσέτα» στους «οικονομικούς δολοφόνους» του Κουαρτέτου και κυρίως του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), το οποίο αξίωνε ευθύς εξ αρχής την τοποθέτηση αλλοδαπού ως επικεφαλής του νέου ελληνικού Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων.
Και ξαφνικά, στροφή 180 μοιρών από τους δανειστές…
Το έντονο παρασκήνιο που παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες σε επίπεδο διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες, δείχνει πως «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας».
Με φόντο το σχέδιο για το υπό σύσταση νέο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων και ο πλέον αφελής μπορεί να αντιληφθεί ότι δεν είναι διόλου τυχαία η ξαφνική μεταστροφή που παρατηρείται στη στάση των Θεσμών απέναντι στο ελληνικό ζήτημα.
Μετά τη φυγή του Κουαρτέτου από την Ελλάδα στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας και τη συμμετοχή του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου στη συνεδρίαση του Eurogroup δεν μεσολάβησαν παρά μονάχα λίγες ημέρες. Στην αρχή, όλα ήταν στον αέρα, καθώς εκπρόσωποι της Ευρωζώνης έλεγαν πως οι διαπραγματεύσεις κινδύνευαν να χρονίσουν και πάλι και θα τραβούσαν πιθανός έως και τον Μάιο.
Κι όμως, στο Eurogroup ο κ. Τσακαλώτος έτυχε ένθερμης υποδοχής από τους εταίρους του, με τους εκπροσώπους των Θεσμών να δίνουν αναφορές για «πρόοδο σε όλα τα επίπεδα της διαπραγμάτευσης», εμμένοντας, ωστόσο, ότι θα πρέπει να δοθούν άμεσες λύσεις και στα ζητήματα - «αγκάθια», για να έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση έως τα τέλη Μαρτίου, δηλαδή αμέσως μετά το Πάσχα των Καθολικών.
Στο διά ταύτα…
Είναι εν τέλει τυχαία όλη αυτή η ξαφνική μεταστροφή των Θεσμών απέναντι στην Ελλάδα; Σίγουρα, όχι. Επί της ουσίας, ο κ. Τσίπρας συναίνεσε και έβαλε την υπογραφή του στην άνευ όρων παράδοση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας στα «κοράκια» των Θεσμών, ζητώντας ως αντάλλαγμα τη διατήρηση των υφισταμένων συντάξεων στα σημερινά τους επίπεδα.
Υπό το πρίσμα αυτό, οι τρεις εταίροι (ΕΚΤ, ΕΕ και ESM) επιχειρούν να πείσουν τον τέταρτο εταίρο, το ΔΝΤ, να μη φέρει άλλα εμπόδια στη διαπραγμάτευση, ώστε να «κλειδώσει» οριστικά η αξιολόγηση.
Κατά συνέπεια, ο πρωθυπουργός θα εμφανιστεί ότι πέτυχε τον βασικό του στόχο ως προς τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές, λέγοντας στον ελληνικό λαό ανοικτά ότι διατήρησε τις γνωστές «κόκκινες γραμμές» και έσωσε τις συντάξεις.
Ίσως, έτσι, εξηγείται η χαλαρότητα, με την οποία απάντησαν κυβερνητικά στελέχη απέναντι στις προτάσεις Τόμσεν για επιπλέον 9 δισ. ευρώ μέτρα. «Οι θέσεις του Πολ Τόμσεν για τη μείωση των συντάξεων είναι γνωστές, γι’ αυτό μιλάμε για μάχη συσχετισμών εντός των θεσμών», είχαν αναφέρει σε ψύχραιμο ύφος πηγές του Μαξίμου την περασμένη Πέμπτη.
Παράλληλα, προχθές, Κυριακή (14/02/2016) και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης απαντούσε το ίδιο «απαλά» απέναντι στις προτάσεις του επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ευρώπη: «Το όριό μας είναι η συμφωνία που υπογράψαμε [...] Τα όσα έγραψε ο κ. Τόμσεν είναι κάτι διαφορετικό. Μπορεί να διαβάσεις ότι λέει "ελάτε να σας φτιάξω ένα νέο πρόγραμμα". Και τα μέσα που εισηγείται, οριζόντιες περικοπές συντάξεων, είναι καταστροφικά. Αυτά δεν υπάρχουν στη συμφωνία».
Η πραγματικότητα, όμως, ξεπερνά τη θριαμβολογία και τα κούφια λόγια. Η δημόσια περιουσία της Ελλάδας γίνεται βορά στους ξένους, που θέλουν να «φιλετάρουν» και να αγοράσουν έναντι πινακίου φακής ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει αυτή η χώρα.
Κι αυτό είναι ένα ολέθριο λάθος, που η ελληνική πλευρά θα το πληρώσει, δυστυχώς, και σίγουρα όχι στο μακρινό μέλλον, πολύ ακριβά.
Σχετικές ειδήσεις
Δημοφιλείς Ειδήσεις
