Μουντιάλ 2014: Ο ήρωας του Σάο Πάολο (pics)
Θέληση είναι η ικανότητα του ατόμου και γενικότερα του κάθε έμβιου όντος να προβαίνει σε επιλογές χωρίς να περιορίζεται από ορισμένους παράγοντες. Η ιστορία που θα διαβάσετε στις επόμενες γραμμές είναι πολύ πιο σπουδαία από τον οποιοδήποτε ορισμό και σίγουρα βάζει σε σκέψεις όλους τους ανθρώπους που με την παραμικρή δυσκολία καταθέτουν τα όπλα...
Ο Alexandre Toledo ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής μέχρι την στιγμή που ένα γεγονός καθόρισε ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή του. Το 1996 μετά από ατύχημα που είχε με την μοτοσυκλέτα του, τραυμάτισε το αριστερό του πόδι τόσο άσχημα, που ο ακρωτηριασμός ήταν αναπόφευκτός.
Γυρνώντας στο 2014 από το μακρινό 1996, θα περίμενε να τον δει κανείς είτε σε κάποιο αναπηρικό καροτσάκι, είτε παραδομένο στα προβλήματα και της δυσκολίες ενός κινητικά ανάπηρου. Κι όμως... Το πάθος του για την ζωή και το ποδόσφαιρο δεν έσβησε, αλλά τον οδηγεί ακόμη και σήμερα κάτω από τα δοκάρια μιας ερασιτεχνικής ομάδας στη θέση του τερματοφύλακα!
Η Βραζιλία ζει και αναπνέει για το Μουντιάλ που ξεκινάει σε λιγότερο από δύο εβδομάδες και ο Alexandre συνεχίζει να παίζει με την ερασιτεχνική ομάδα του Moleque Travesso και να συγκινεί τους συμπατριώτες του και όσους μαθαίνουν την ιστορία του, μέσα από την ικανότητα και τη θέληση του.
Τι εκτυλίχθηκε όμως αυτά τα 18 χρόνια;
H πρώτη φορά που ο πρωταγωνιστής της ιστορίας δοκίμασε να παίξει ξανά ποδόσφαιρο μετά το ατύχημα που είχε, ήταν σε μια παραλία. Το σκεπτικό του; «Και να πέσω στην άμμο, δεν θα χτυπήσω, θα ξανασηκωθώ». Οι φίλοι του ήταν ακόμη ένας καθοριστικός παράγοντας. Ποτέ δεν τον άφησαν μόνο του!
«O πατέρας μου με κοίταξε στα μάτια και μου είπε... Η απόφαση είναι δική σου και δεν είναι εύκολη. Εάν αποφασίσεις να ακρωτηριάσεις το πόδι σου, θέλω να σηκώσεις το κεφάλι ψηλά και να ζήσεις την ζωή που σου αξίζει, όχι μια ζωή γεμάτη πόνο και δυστυχία» ήταν τα λόγια του Alexandre σχετικά με τον πατέρα μου... Αξίζει να σημειωθεί πως από την περίοδο του ατυχήματος το 1996, μέχρι την απόφαση του Βραζιλιάνου να ακρωτηριάσει το αριστερό του άκρο, πέρασε ένας χρόνος... Το 1997 όμως η απόφαση είχε παρθεί...
Ακολουθούν τα λόγια του Nacho Doke, φωτογράφου του Reuters, ο οποίος συναντήθηκε, μίλησε και φωτογράφισε τον πρωταγωνιστή της ιστορίας.
«Όταν πρωτοσυνάντησα τον Al αισθάνθηκα λίγο αμήχανα στη σκέψη πως θα τον βλέπω να αγωνίζεται με ένα πόδι και θα χρειαστεί να αποθανατίσω τις στιγμές. Σήμερα όμως γελάω με τον εαυτό μου, καθώς αυτό που αντίκρισα με εξέπληξε. Το μάθημα που πήρα είναι το εξής: Όταν θέλεις να πετύχεις ένα στόχο σου, μπορείς να τον πραγματοποιήσεις, αρκεί να το θες πολύ. Κατά τη διάρκεια του αγώνα και της φωτογράφισης, έγινα ο μεγαλύτερος θαυμαστής του. Κάθε φορά που μπλόκαρε τη μπάλα τον εμψύχωνα και εκείνος με τη σειρά του καθοδηγούσε τους συμπαίκτες του μέσα στο γήπεδο».
Συγκλονιστική ήταν και η μαρτυρία ενός αντιπάλου του Alexandre, ο οποίος τόνισε πως όταν τον είδε, πίστεψε μέσα του ότι θα πετύχει δέκα γκολ εναντίον του. Ο αγώνας ωστόσο τελείωσε 0-0 με δύο καθοριστικές επεμβάσεις. Αργότερα ο νεαρός παραδέχθηκε το λάθος του και χαρακτήρισε τον ήρωα της ιστορίας «παράδειγμα προς μίμηση και αντικατοπτρισμό του τι σημαίνει το ποδόσφαιρο στη Βραζιλία».
Ο 36χρονος είναι εδώ και πολλά χρόνια ένας τοπικός ήρωας στις συνοικίες του Σάο Πάολο. Τα μικρά παιδιά τον πλησιάζουν σε κάθε αγώνα, τον αγκαλιάζουν και βγαίνουν φωτογραφίες μαζί του. Δίπλα του πάντα ο γιος του και μεγαλύτερος θαυμαστής του, που τον στηρίζει πάντα.
«Θέλω όλος ο κόσμος να γνωρίζει πως χωρίς τη βοήθεια των φίλων μου, δεν θα είχα πάρει ποτέ την απόφαση να μπω στο γήπεδο με ένα πόδι και να γίνω αυτό που είμαι σήμερα».
Αlexandre Toledo
Πηγή φωτογραφιών Reuters
Διαβάστε επίσης:
Πυρετώδεις προετοιμασίες για τις... πόρνες της Βραζιλίας ενόψει Μουντιάλ! (pics)
ΝΕΡΙΤ: Αυτό είναι το πλήρες πρόγραμμα του Μουντιάλ
Μουντιάλ 2014: Δεν θα πιστεύετε πόσο χρονών είναι ο γηραιότερος παίκτης της διοργάνωσης
Δημοφιλείς Ειδήσεις
