Ο Λουκάς, οι θεωρίες συνωμοσίας και τα οφίτσια
Την περασμένη Πέμπτη, ο Παπαδήμος δημιούργησε προσδοκίες στην ελληνική κοινωνία. Μεγάλες. Ότι κάτι θα αλλάξει, ρε παιδί μου, ότι δε θα ζούμε κάθε μέρα με το πιστόλι στον κρόταφο, ότι δικαιούμαστε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο στο μέλλον.
Την περασμένη Παρασκευή, ο Παπαδήμος μας απογοήτευσε. Η σύνθεση και το μέγεθος της νέας κυβέρνησης, του πρώτου δείγματος γραφής του πρωθυπουργού-Μεσσία (όπως μας παρουσιάστηκε) ήταν ακριβώς αυτό: απογοητευτικό. Διότι αντικατοπτρίζει πλήρως αυτό που είπε και στην πρώτη του δήλωση, ότι ανέλαβε την πρωθυπουργία άνευ όρων! Τότε, ελπίσαμε ότι δεν ήταν έτσι, πως το είπε για λόγους επικοινωνιακούς και ισορροπιών . Αλλιώς, τι να πεις για έναν τύπο που, με απλά λόγια, πάει και λέει στους δυο Γιώργηδες και στον Αντώνη: «Εγώ παίρνω την καρέκλα, κι εσείς κάντε ό,τι σας βολεύει: βάλτε όποιον θέλετε στα υπουργεία για να εξυπηρετήσετε τις μικροκομματικές σας σκοπιμότητες, φτιάξτε μια κυβέρνηση-έκτρωμα που σε καμία περίπτωση δε μπορεί να κυβερνήσει και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε απραξία και εκλογές». Από έναν τέτοιον άνθρωπο δε μπορείς να περιμένεις και πολλά…
Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια, το ότι ο πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δέχτηκε να βάλει τη φάτσα του στη βιτρίνα αυτού του εκτρώματος μόνο δύο εξηγήσεις χωράει:
- είτε ο Παπαδήμος έχει λάβει εκ των προτέρων διαβεβαιώσεις από τους Ευρωπαίους –των οποίων, όντως, είναι συνομιλητής- ότι η Ελλάδα θα μείνει στο ευρώ, άρα καμία σημασία δεν έχει σημασία πόσους υπουργούς θα έχει το Αμυνας, ούτε αν θα παίζουν σφαλιάρες ο Αβραμόπουλος με τον Ραγκούση,
- είτε οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη υπογράψει το συμβόλαιο θανάτου της Ελλάδας ως μέλους της ευρωζώνης και, απλά, πίεσαν αφόρητα να αναλάβει ο –δικός τους άνθρωπος- Παπαδήμος, ώστε να είναι βέβαιοι ότι η πλήρης χρεοκοπία και η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα γίνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τα συμφέροντά τους.
Θεωρίες συνομωσίας; Μακάρι… Πώς, όμως, εξηγείται το γεγονός ότι ο νέος πρωθυπουργός δεν έβαλε βέτο σε μια κυβέρνηση που τον εκθέτει; Πώς εξηγείται το ότι ένας τεχνοκράτης με το δικό του παρελθόν, με τη δική του εμπειρία σε διεθνούς επιπέδου θέσεις-κλειδιά δεν απαίτησε να έχει μια σφιχτή ομάδα ανθρώπων, που –σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία- θα λειτουργήσουν ως μια γροθιά για να βγάλουν την Ελλάδα από το αδιέξοδο; Πώς εξηγείται το ότι αγνόησε ακόμη και το μήνυμα σπατάλης και ανευθυνότητας το οποίο στέλνει μια κυβέρνηση με 49 υπουργούς, αναπληρωτές και υφυπουργούς προς τον Ελληνα που δεν έχει να πληρώσει το πετρέλαιο και κάθεται να βλέπει τα παιδιά του να ξεπαγιάζουν;
Ο Λουκάς Παπαδήμος παίζει τη θέση του στην Ιστορία. Τον ενδιαφέρει, όμως, το αποτέλεσμα αυτού του παιχνιδιού; Ή, μήπως, στο μυαλό του δεν έχει άλλο παρά το επόμενο βήμα της καριέρας του στα διεθνή φόρα; Εξάλλου, στο εξωτερικό έχει μεταφέρει τη ζωή του πλέον. Δεν είναι Ελληνας πολιτικός να εξαρτάται από την ψήφο στις επόμενες εκλογές (άσε που, εύκολα, θα πετάξει το περίφημο «παρέλαβα καμένη γη» και θα καθαρίσει…). Εξαρτάται πολύ περισσότερο από τους ξένους, από τους δανειστές μας και το πόσο καλή διαγωγή θα δείξει απέναντι τους, ώστε να προωθήσει περαιτέρω την καριέρα του στα διεθνή οφίτσια.
Υ.Γ. Μακάρι να τις διαψεύσει τις θεωρίες συνωμοσίας ο νέος πρωθυπουργός. Η πρώτη πράξη του έργου, πάντως, δεν ξεκίνησε καλά…
Κάντε στη σελίδα του blog στο facebook!
Δημοφιλείς Ειδήσεις
