ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΔΑΒΕΛΛΑΣ

Ποιοι μας φυλάνε...

Ποιοι μας φυλάνε...

Δοξάστε τους. Έχουμε τις καλύτερες παγκοσμίως υπηρεσίες ασφάλειας. Τύφλα να 'χουν CIA και Κα Γκε Μπε και Μοσάντ και ΜΙΤ.


Εμείς έχουμε τα σαΐνια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), τους Τζέιμς Μποντ της αντιτρομοκρατικής και τους γίγαντες Πουαρό της κρατικής ασφάλειας.

Που τα τελευταία χρόνια, όταν οι φασίστες της Χ.Α έχτιζαν το δικό τους στρατό, το δικό τους παρακράτος και το δικό τους δίκτυο δημιουργίας του χάους, οι δικοί μας δεν είχαν πάρει χαμπάρι. Ή μήπως ήξεραν τι γινόταν και έκαναν την πάπια;

Σαΐνια του ρεπορτάζ και εμείς οι δημοσιογράφοι. Που μπορεί να ξεσκεπάζουμε Βατοπέδια, Άκηδες, μίζες και βρωμιές των πολιτικών, αλλά για τα τάγματα εφόδου που ετοίμαζε η Χ.Α για τις νυχτερινές εκπαιδεύσεις υποψήφιων δολοφόνων, για τη σκοποβολή ακόμη και σε στρατιωτικά σκοπευτήρια, για τη δημιουργία ομάδων κρούσης και πογκρόμ αντιφρονούντων δεν είχαμε πάρει χαμπάρι (ή κάποιοι ήξεραν κι έκαναν την πάπια;).

Όπως και να 'χει το πράγμα, μία ολόκληρη χώρα και το σύστημα ασφάλειάς της πιάστηκε στον ύπνο, καθώς οι βρυκόλακες του φασισμού ετοιμάζονταν να αιματοκυλίσουν την Ελλάδα.

Βέβαια, συζητήσεις κάναμε μεταξύ μας σε ταβέρνες και δημοσιογραφικά γραφεία. Ακριτομυθίες υπήρχαν. Όλοι λέγαμε ότι αυτός ο υπόκοσμος των νταβατζήδων της νύχτας και των δήθεν προστατών της γιαγιάς, κάτι ετοίμαζε, κάτι έστηνε, αλλά μέχρι εκεί.

Και ξαφνικά τώρα βλέπουμε ότι λειτουργούσαν κανονικά στρατόπεδα εκπαίδευσης, ότι γυμνάσια γινόντουσαν με τη βοήθεια αποστράτων ή εν ενεργεία ΛΟΚατζήδων και ΟΥΚάδων και τάγματα εφόδου έχουν οργανωθεί.

Άραγε ούτε οι υπηρεσίες πληροφοριών των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είχαν πάρει χαμπάρι ότι ίσως κάποιοι ανεγκέφαλοι αξιωματικοί ή υπαξιωματικοί εκπαίδευαν (ίσως και με το αζημίωτο) τους αυριανούς δαίμονες της ζωής μας;

Να ξηλωθεί από τα θεμέλια αυτό το σαθρό σύστημα ασφάλειας, που εννοείται ότι μας φυλάει, προφανώς δεν μπορεί να γίνει. Τουλάχιστον ας πετάξουν όμως έξω από αυτό όσους είναι ανίκανοι ή ηλίθιοι, όσους βοηθούσαν τόσο καιρό τα τέρατα του φασισμού και όσους ήξεραν αλλά δεν μιλούσαν από τεμπελιά ή από οικονομικό συμφέρον.