ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΔΑΒΕΛΛΑΣ

Πού βρίσκεται ο πάτος μας, οεο;

Πού βρίσκεται ο πάτος μας, οεο;

Κι εμείς οι αφελείς και ανόητοι αναρωτιόμαστε γιατί ακόμα δεν έχουν εμφανιστεί οι αναμενόμενοι μεσσίες, οι απανταχού της γης επενδυτές να αγοράσουν Ελλάδα.

Γιατί ακόμα δεν έχουμε εξευτελιστεί όσο μπορούμε.

Γιατί ακόμα έχουμε δρόμο μέχρι να φτάσουμε στον πάτο του βαρελιού, όπως πολύ κυνικά είπε ο πραγματικός πρωθυπουργός μας – κι όχι ο αξιοσέβαστος κ.Παπαδήμος- ο Χόρστ Ράιχενμπαχ σε χθεσινή συνέντευξή του στη γερμανική «Die Welt».

Τι εννοεί ο ποιητής;

Ότι ακόμα έχουμε πολύ να ματώσουμε σαν κοινωνία, πρέπει ακόμα να μεγαλώσει η ανεργία, να καταντήσουν σαν παράγκες τοκογλύφων οι τράπεζές μας, να πέσουν σε χαμηλότερες τιμές ακίνητα, παραλίες, ενέργεια και να έρθουν μετά οι θείοι από Αμερική , Κατάρ και Γερμανία να μας αγοράσουν «μπιρ παρά» που λένε οι Τούρκοι - δηλαδή κάτι σαν κατιμάδες στο χασάπικο ή ρετάλια στα πανέρια των πλανόδιων εμπόρων.

Δύο χρόνια τώρα με δυστυχία, οδύνες, βάσανα κι ακόμα δεν έχουμε φτάσει στον πάτο κατά Ράιχενμπαχ.

Και πού βρίσκεται αυτός ο περίφημος πάτος, ρε μεγάλοι; Όταν θα πέφτουμε από την πείνα στο δρόμο; Όταν ο ένας θα τρώει τον άλλον;

Όταν θα πεθαίνουμε έξω από τα νοσοκομεία γιατί δεν θα υπάρχουν φάρμακα;

Κι αντί να περιμένουμε να βρούμε το δικό μας πάτο γιατί δεν αλλάζουμε καλύτερα τον πάτο σε όλους αυτούς που μας έφεραν εδώ.

Από Μέρκελ και Σαρκοζί μέχρι Παπακωνσταντίνου και Γιώργο;

Αλλά ποιός θα το κάνει αυτό....

Εδώ ξεψύχησε και η ιστορία με τους «Αγανακτισμένους» στο Σύνταγμα κι εμείς περιμένουμε να τα βάλουμε με τους καρχαρίες;

Οπότε αναμείνατε να φτάσουν στον πάτο τα πράγματα, δηλαδή στον πάτο μας με λίγα λόγια.