ΜΑΡΚΟΣ ΜΟΥΖΑΚΗΣ

Μάθημα αξιοπρέπειας απ’ τον Μίκη…

Μάθημα αξιοπρέπειας απ’ τον Μίκη…

Φυσικά και δεν περίμενα απ' τα συστημικά ΜΜΕ, απ' τους επαγγελματίες της επιλεκτικής «ενημέρωσης» και της παραπληροφόρησης, απ' τους «έγκριτους» αναλυτάδες της διαπλοκής, να εκθειάσουν τη στάση του Μίκη Θεοδωράκη, στην ανεκδιήγητη «πρόταση» του Β. Βενιζέλου να... ψηφίσουν όλοι μαζί τον Μίκη στο Μάρτη του 2015 για Πρόεδρο της Δημοκρατίας!

Του Μάρκου Μουζάκη

Όλος αυτός ο συρφετός άλλα πρότυπα έχει, άλλα αναπαράγει, άλλες «πληροφορίες» διακινεί, είναι δυνατό να ασχολείται με τον Μίκη και την όποια πράξη αντίστασης απέναντι σε ένα σάπιο σύστημα που αργοπεθαίνει και ψάχνει για σανίδες σωτηρίας και άλλοθι επιβίωσης;

Τα πρότυπα αυτού του συστήματος είναι, ας πούμε, οι περιγραφές των «κατορθωμάτων» και των... τιτιβισμάτων του «Αδώνιδος» στην επική του επίθεση κατά του Πάνου Καμμένου, για το πού διάλεξε να περάσει τα Χριστούγεννα. Ενδεικτικά και μόνο το αναφέρω.

Ενδεικτικό της παρακμιακής τους «ενημέρωσης» και προβολής προτύπων...

Διότι ένα τέτοιο πρότυπο αξιοπρέπειας και αντισυστημικής συμπεριφοράς ήταν το περήφανο «όχι» του Μίκη στην πρόταση που προαναφέραμε...

Ήθελαν ορισμένοι τον διαχρονικό Μίκη συμπλήρωμα του καταρρέοντος συστήματός τους, «γλάστρα» στην διαιώνιση των πολιτικών ανομημάτων τους, άλλοθι νομιμοποίησής τους από ένα λαό που τους έχει θέσει οριστικά στο περιθώριο της Ιστορίας, στο πιο μαύρο χρονοντούλαπό της...

Μα λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο!

Ταπεινά αναπαράγω ένα μέρος απ' την περήφανη, αξιοπρεπή, αντισυστημική απάντηση του Μίκη:

• «Στο επίκεντρο της εθνικής μας κρίσης βρίσκεται και η διαρκώς οξυνόμενη κρίση του προσωπικού της υποτέλειας λόγω της φθοράς που υφίστανται τα μέλη του, καθώς είναι υποχρεωμένα να εφαρμόζουν τα αντιλαϊκά μέτρα των ξένων καγκελαριών που από το 2011 κατέχουν τη χώρα, μεταξύ των οποίων μέτρων ήταν και το να καταδικάσουν σε σιγή όσους και όποιους συνεχίζουν να σκέφτονται και να μάχονται αντιμνημονιακά και αντισυστημικά».

Εξέφρασε ακόμα ο Μίκης την «κάθετη αντίθεση και την ανθρώπινη θλίψη» του απέναντι σε αυτό τον «πολιτικό χώρο ο οποίος εγκατέλειψε προ πολλού τον ελληνικό λαό τυφλωμένος από πολιτικές φιλοδοξίες»...

Καταλάβατε τίποτα, πολιτικάντηδες της συμφοράς και της παρακμής;

Αντιληφθήκατε τίποτα, ορντινάντσες της καθεστωτικής μα καταρρέουσας «ενημέρωσης»;