ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Αυτά είναι τα πιο αεροδυναμικά μοντέλα που μπορεί να αγοράσει κανείς

Αυτά είναι τα πιο αεροδυναμικά μοντέλα που μπορεί να αγοράσει κανείς

Αυτά είναι τα πιο αεροδυναμικά μοντέλα που μπορεί να αγοράσει κανείς

Του Γιάννη Σκουφή

H αεροδυναμική δεν παίζει σημαντικό ρόλο μόνο στα μονοθέσια της Φόρμουλα 1 αλλά και στα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους μας.

Aν παρακολουθείτε τα Γκραν Πρι της Φόρμουλα 1, η νέα σαιζόν της οποίας ξεκινά άμεσα με τον αγώνας της Αυστραλίας, τότε θα έχετε ακούσει συχνά πυκνά αναφορές στην αεροδυναμική των μονοθεσίων, η οποία έχει εξελιχθεί σε ολόκληρη επιστήμη. Κι αυτό γιατί από τη μια υπάρχει η ανάγκη για όσο το δυνατόν μικρότερη αντίσταση στον αέρα που εξασφαλίζει μεγαλύτερη τελική ταχύτητα και από την άλλη η απαίτηση για αεροδυναμική πίεση ώστε τα μονοθέσια να παραμένουν σταθερά.

Οι μηχανικοί προσπαθούν να συγκεράσουν τις αντικρουόμενες αυτές απαιτήσεις με τη βοήθεια των αεροδυναμικών βοηθημάτων -οι αεροτομές μπροστά και πίσω είναι οι κλασικοί εκπρόσωποί τους- τα οποία βέβαια χρησιμοποιούνται και σε αρκετά μοντέλα παραγωγής. Κυρίως σε αυτά με σπορ χαρακτήρα και υψηλές επιδόσεις.

Σε αυτά αλλά και στα πιο προσιτά αυτοκίνητα η αεροδυναμική ναι μεν εξασφαλίζει, κατά αντιστοιχία με τα αγωνιστικά, υψηλές επιδόσεις και σταθερότητα στις μεγάλες ταχύτητα, αλλά κατά κύριο λόγο εξυπηρετεί άλλους σκοπούς. Πρώτος και καλύτερος αυτός της οικονομίας καυσίμου, καθώς η αντίσταση που προβάλλει ο αέρας όταν ένα αυτοκίνητο κινείται μαζί με αυτή την κύλισης είναι υπεύθυνες σε ποσοστό που φτάνει το 25% για τις ανάγκες του σε καύσιμο.

Φυσικά η κατανάλωση είναι αλληλένδετη και με τις εκπομπές ρύπων, που είναι επιτακτική ανάγκη να περιοριστούν και να προσαρμοστούν με τις τρέχουσες ή με τις μελλοντικές νόρμες, ενώ ένας άλλος παράγοντας που αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη βαρύτητα είναι αυτός του επιπέδου θορύβου. Όσο πιο αεροδυναμικό είναι ένα αυτοκίνητο τόσο πιο χαμηλή είναι η ακουστική επιβάρυνση στο εσωτερικό του, γεγονός που τονίζει τον πολιτισμένο χαρακτήρα του και συμβάλλει με τη σειρά της στη δημιουργία μιας αίσθησης πολυτέλειας. Ή ενός premium προσανατολισμού αν προτιμάτε.

Η αεροδυναμική δεν είναι ανακάλυψη των τελευταίων ετών. Ήδη από τα πρώτα χρόνια της αυτοκίνησης είχε μπει στις προτεραιότητες των μηχανικών, οι οποίες εξέλισσαν περίεργα σχήματα, που άλλα πραγματικά ήταν και άλλα απλά έδειχναν αεροδυναμικά. Στα μοντέλα παραγωγής εμφανίστηκε δυναμικά στο προσκήνιο στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και πιο συγκεκριμένα με το Audi 100, που διέθετε πρωτοποριακά για τότε «χωνευτά» παράθυρα και παρμπρίζ χωρίς πλαίσιο, με αποτέλεσμα ο συντελεστής οπισθέλκουσάς του –συμβολίζεται με Cd και όσο πιο μικρή η τιμή του τόσο πιο αποτελεσματικός ο αεροδυναμικός σχεδιασμός- ήταν 0,30.

Ακολούθησαν το Opel Calibra (Cd 0,26) και τα Honda Insight και Audi A2 το 1999 με αντίστοιχη τιμή το 0,25, ενώ ήδη οι ειδικοί είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούν πέρα από τις αεροδυναμικές σήραγγες πολύ εντατικά και τους υπερ- υπολογιστές με τα μαθηματικά μοντέλα εξομοίωσης.

Έτσι σήμερα οι τιμές για το συντελεστή οπισθέλκουσες έχουν κατέβει μέχρι και το 0,186 και το 0,19, οι οποίες όμως αφορούν στην ουσία ειδικά μοντέλα, όπως το VW XL1 ή πρωτότυπα όπως το Vision Next 100, με το οποίο η BMW γιόρτασε τον πρώτο αιώνα ζωής της και έδωσε μια γεύση για το πώς σκέφτεται τον επόμενο.

Στα μοντέλα παραγωγής το απόλυτο μέχρι στιγμής ρεκόρ πιστώνεται στη Mercedes CLA, με Cd μόλις 0,22, ενώ με 0,23 ακολουθεί τα καίνουργιο Audi A4 και η επίσης νέα Mercedes E-Class. Τιμή 0,24, που φυσικά και είναι εξαιρετική, μπορούν να επιδείξουν το Tesla Model S που είναι και πλήρως ηλεκτρικό, το υβριδικό Hyundai Sonata και το επίσης ολοκαίνουργιο Toyota Prius της 4ης γενιάς, ενώ όσο αυκάνει η τιμή του συντελεστή οπισθέλκουσας τόσο πιο μακροσκελής γίνεται η λίστα των μοντέλων.

Στο σημείο αυτό και προκειμένου να είμαστε απόλυτα ακριβείς μια διευκρίνιση είναι απαραίτητη: ο αεροδυναμικός συντελεστής λέει μόνο τη μισή αλήθεια για την αντίσταση που προβάλλει ένα αυτοκίνητο όταν κινείται κόντρα στον αέρα. Η άλλη μισή είναι η μετωπική του επιφάνεια η οποία μετριέται σε τετραγωνικά μέτρα. Όπως είναι λογικό άλλη μετωπική επιφάνεια έχει ένα χαμηλό σπορ μοντέλο και άλλη ένα ψηλό ογκώδες SUV και αυτός είναι βέβαια ο λόγος που όσο αυξάνεται η ταχύτητα των τελευταίων η κατανάλωσή τους θα παίρνει την ανιούσα με ταχείς ρυθμούς.