ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ

Η αλήθεια που μας κρύβουν για το πολιτικό χρήμα και τα κόμματα

Η αλήθεια που μας κρύβουν για το πολιτικό χρήμα και τα κόμματα

Από ευχολόγια χορτάσαμε. Οι συνεχείς αναφορές τόσο του Αλέξη Τσίπρα, όσο και του Πάνου Καμμένου για πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής, εκτός από κουραστική έχει καταντήσει και «γραφική», αφού οι δυο κυβερνητικοί εταίροι θα πρέπει πρώτα να δώσουν απαντήσεις για το μαύρο πολιτικό χρήμα που εξακολουθεί να διακινείται μέσω των κρατικών επιχορηγήσεων και μέσω των θαλασσοδανείων που λαμβάνουν τα κόμματα από τις τράπεζες.

ΠΟΥ «ΚΡΥΒΟΥΝ» ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥΣ; ΠΟΣΑ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ;

Όταν πάντως ακούμε τη φράση «τρίγωνο της διαπλοκής» αυτομάτως μας έρχονται στο μυαλό κάποια περίεργα ερωτήματα:

• Σε ποιον ανήκει για παράδειγμα το κτήριο της Κουμουνδούρου όπου στεγάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ;
• Τα λεφτά για την αγορά του τα έδωσε κάποιος εφοπλιστής;
• Σε ποιον ανήκει το κτήριο που στεγάζει τα γραφεία των ΑΝ.ΕΛ. ;
• Τι ενοίκιο πληρώνει ο Πάνος Καμμένος και σε ποιον;

Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος δεν οφείλεται μόνον στην αναντιστοιχία λόγων και έργων που καταγράφεται στα ελληνικά κόμματα αλλά και στο γεγονός ότι υπάρχει μείζον ζήτημα ως προς τη διαφάνεια των οικονομικών τους δεδομένων. Όσο η κρίση κυριαρχεί στην Ελλάδα, τόσο οι πολίτες ενδιαφέρονται ολοένα και περισσότερο για το πώς και κυρίως υπό ποιες συνθήκες διακινείται σήμερα το πολιτικό χρήμα.

H υποκρισία του πολιτικού προσωπικού και των κυβερνώντων για τα περί κάθαρσης και περί πάταξης της διαφθοράς είναι απύθμενη, αφού αν πραγματικά ήθελαν να αλλάξουν κάτι, θα ξεκινούσαν από το μαύρο πολιτικό χρήμα που διακινήθηκε και διακινείται ακόμα.

Αν οι πολιτικοί ταγοί ήταν καθαροί δεν θα έκρυβαν τους ισολογισμούς, τα έσοδα, τα έξοδα και τα χρέη των κομμάτων τους.

Στην αρχή κάθε έτους, τα πολιτικά κόμματα υποχρεούνται βάσει νόμου να δημοσιεύουν τους οικονομικούς ισολογισμούς του προηγούμενου οικονομικού έτους, με σκοπό να διασφαλίζουν την οικονομική τους διαφάνεια – ιδίως σε μια εποχή που το στοιχείο αυτό συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση δημόσιας πολιτικής. Η κοινή λογική θα υποστήριζε ότι όλοι οι ισολογισμοί όλων των κομμάτων θα ήταν άμεσα διαθέσιμοι και προσβάσιμοι στο Διαδίκτυο.

Τα πράγματα, όμως, είναι πολύ διαφορετικά: Κατά κανόνα τα κόμματα επιλέγουν συνήθως να δημοσιεύσουν τα οικονομικά τους δεδομένα σε έντυπες εφημερίδες. Κι αν η εφημερίδα διαθέτει ηλεκτρονική έκδοση, τότε όλα είναι απλά με μια σύντομη περιήγηση στο Διαδίκτυο.

Σε διαφορετική περίπτωση απαιτείται απλώς τύχη, είτε να έχει αγοράσει κανείς το φύλλο, όπου έχει δημοσιευτεί ο εκάστοτε ισολογισμός, είτε να καταφύγει σε κάποιο αρχείο εφημερίδων.

Η αμαρτωλή σχέση των κομμάτων με τους εκδότες

Αν μπείτε στον πειρασμό να αναζητήσετε τους ισολογισμούς των κομμάτων θα διαπιστώσετε ότι δεν δημοσιεύονται σε κανένα κρατικό φορέα!!!

Ούτε το Υπουργείο Εσωτερικών, ούτε το Υπουργείο Οικονομικών, ούτε η Βουλή έχουν συγκεντρωμένα τα οικονομικά στοιχεία των κομμάτων. Ούτε καν στο Εθνικό Τυπογραφείο, που είναι υπεύθυνο για την έκδοση των Φύλλων της Εφημερίδας της Κυβέρνησης δεν δημοσιεύει ισολογισμούς κομμάτων.

Για να δείτε τα οικονομικά των κομμάτων πρέπει να είστε συνδρομιτής στο αρχείο της Ένωσης Ιδιοκτητών Ημερήσιου Τύπου!!!

Μιλάμε δηλαδή για το άκρον άωτον της διαπλοκής. Το πολιτικό σύστημα δημοσιεύει τα οικονομικά του στο «συντεχνιακό» όργανο των εκδοτών και αυτοί που μας κυβερνούν επιμένουν ότι θα πατάξουν το τρίγωνο της διαπλοκής!

Μήπως οι κύριοι Καμμένος και Τσίπρας δεν το γνώριζαν αυτό; Κι αλήθεια γιατί οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν δημοσιεύουν στο site τον ισολογισμό του κόμματός τους;

Δεν θα έπρεπε για παράδειγμα να γνωρίζει ο ελληνικός λαός σε ποιον ανήκει το κτήριο που στεγάζει τους ΑΝ.ΕΛ. στη λεωφόρο Συγγρού; Τι ενοίκιο πληρώνει το κόμμα του Πάνου Καμμένου και σε ποιον;

Αντίστοιχα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα έπρεπε να μας πει σε ποιον ανήκει το κτήριο της Κουμουνδούρου; Είναι ιδιόκτητο; Σε ποια κομματικά στελέχη είναι γραμμένο; Ποιος εφοπλιστής έδωσε τα 80 εκατομμύρια δραχμές το 1987 για την αγορά του; Αυτά δεν τα θυμάται ο Αλέξης;

Εξίσου εξοργιστικό είναι πως οι «στημένοι» ισολογισμοί των κομμάτων δεν έχουν αναλυτικές περιγραφές εξόδων και υποχρεώσεων. Επίσης, μέσα στους ισολογισμούς, δεν υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία με τους ισολογισμούς των προηγούμενων χρόνων, κάτι που τους κάνει ακόμα πιο ελλιπείς. Βασική αρχή των δημοσιευμένων ισολογισμών είναι να μπορεί να τους διαβάσει ο οποιοσδήποτε ώστε να ενημερωθεί για την οικονομική πορεία ενός οργανισμού. Αν λοιπόν δεν αναφέρονται στον ισολογισμό τα αντίστοιχα οικονομικά των προηγούμενων χρόνων, ώστε να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, ο ισολογισμός έχει χάσει το μισό του νόημα.

Είναι προφανές ότι επειδή κανένα πολιτικό κόμμα, ούτε βεβαίως οι κυβερνώντες δεν θα δώσουν ποτέ επαρκείς απαντήσεις στις παραπάνω εύλογες απορίες, το Newsbomb.gr θα πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση κι αν χρειαστεί θα αρχίσει να λέει ονόματα και διευθύνσεις...

Πώς διαβάζουμε τον ισολογισμούς των κομμάτων

Ο ισολογισμός ενός πολιτικού κόμματος δεν διαφέρει πολύ από τον ισολογισμό μιας εταιρείας. Χωρίζεται σε δύο κάθετες στήλες, τα έσοδα και τις δαπάνες.

Στην πρώτη στήλη, τα έσοδα χωρίζονται σε δύο ή κατά περίπτωση σε τρία μέρη.

Ενδεικτικά τα έσοδα αφορούν σε:

Α. Κρατική Χρηματοδότηση

Τακτική: Τα χρήματα που λαμβάνουν τα κόμματα από το κράτος κατ’ έτος. Βάσει του νόμου 3023/2002 «το ποσό αυτό ανέρχεται σε ποσοστό 1,02 τοις χιλίοις των τακτικών εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού του αντίστοιχου οικονομικού έτους».

Εκλογική: «Καταβάλλεται κάθε φορά που διεξάγονται γενικές βουλευτικές εκλογές ή εκλογές για την ανάδειξη των Ελλήνων Αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ανέρχεται σε ποσοστό έως 0,22 τοις χιλίοις των τακτικών εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού του οικονομικού έτους κατά τη διάρκεια του οποίου διεξάγονται οι εκλογές. Αν διεξαχθούν περισσότερες της μίας εκλογές, όπως αυτές ορίζονται στο προηγούμενο εδάφιο κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους, το ανωτέρω ποσοστό δεν μπορεί να υπερβεί, αθροιστικά, το 0,35 τοις χιλίοις».

Επιμορφωτική: «Πολιτικά κόμματα και συνασπισμοί, που δικαιούνται κρατική χρηματοδότηση (...) λαμβάνουν ετήσια οικονομική ενίσχυση από το Κράτος για την ίδρυση και λειτουργία κέντρων ερευνών και μελετών, καθώς και τη διοργάνωση προγραμμάτων επιμόρφωσης των στελεχών τους. Η οικονομική ενίσχυση ανέρχεται συνολικά σε ποσό ίσο με το 0,1 τοις χιλίοις των τακτικών εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού».

Β. Οικονομικές εισφορές μελών, βουλευτών και φίλων του κόμματος και

Γ. Έσοδα από δάνεια

Παράλληλα, στη στήλη των εσόδων υπάρχει η αναφορά και στα «χρηματικά διαθέσιμα» του εκάστοτε κόμματος, δηλ. στα πόσα που διαθέτουν τα κόμματα στον «κουμπαρά» τους στην αρχή του έτους. Εδώ η εικόνα δεν είναι πολύ ξεκάθαρη, γιατί η γραμμή των «χρηματικών διαθεσίμων» διαφέρει από ισολογισμό σε ισολογισμό. Μάλιστα, όπως θα δούμε παρακάτω, τα «χρηματικά διαθέσιμα» εντοπίζονται μόνον στους ισολογισμούς του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.

Στη δεύτερη στήλη, αυτή των δαπανών αναφέρονται:

Α. Οι οικονομικές υποχρεώσεις του εκάστοτε κόμματος (μισθοί προσωπικού, λογαριασμοί ΔΕΚΟ)

Β. Τα «διάφορα έξοδα»

Στο τέλος των δύο στηλών αναφέρονται τα συνολικά έσοδα και οι συνολικές δαπάνες του εκάστοτε κόμματος αντίστοιχα.

Ο ισολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ

IsologismosSYRIZA

Στον ισολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται: «Χρηματικά διαθέσιμα 01.01.2014 ποσό: 30.946,78 ευρώ». Το πρώτο που συμπεραίνει κανείς είναι ότι στις αρχές του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στο ταμείο του σχεδόν 31.000 ευρώ. Όμως, κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους τα έσοδά του εκτινάχθηκαν στα 7.297.978,89 ευρώ (γενικό σύνολο εσόδων-δανείων).

Ναι, αλλά το κόμμα τι χρωστάει; Η απάντηση είναι απλή, αλλά όχι εύκολα ορατή μέσα από τον ισολογισμό: εάν αφαιρέσουμε από τα 7.297.978,89 (γενικό σύνολο εσόδων) το σύνολο των εισπραχθέντων εσόδων που είναι 5.797.978,89 το αποτέλεσμα είναι 1.500.000 ευρώ. Αυτό το ποσό αντιστοιχεί στο δάνειο που είχε λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ από την Εθνική Τράπεζα. Επομένως το χρέος του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό: 1.500.000 ευρώ.

Το σύνολο των εισπραχθέντων εσόδων του ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι λιγότερο από 6 εκατομμύρια ευρώ και μέσα στο 2014 πήρε ένα δάνειο από την Εθνική Τράπεζα ύψους 1.500.000 ευρώ - αυτό είναι και το ποσό του χρέους του.

Ο ισολογισμός της ΝΔ

IsologismosND

Αντίστοιχα, στον ισολογισμό της Νέας Δημοκρατίας αναφέρεται: «Χρηματικά διαθέσιμα 31.12.2013 Συνολικό ποσό: 327.238,01 ευρώ». Μέσα, όμως στο 2014, τα συνολικά έσοδα του κόμματος έφτασαν λίγο πιο πάνω από τα 29 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα και το γενικό σύνολο των δαπανών του κόμματος αγγίζει το ίδιο ποσό. Η εικόνα μοιάζει θολή, όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και ξεκάθαρη. Τι κάνει, λοιπόν, η ΝΔ: παίρνει ένα δάνειο ίσο με το ποσό της πραγματικής διαφοράς εσόδων-δαπανών, ένα δάνειο που να της επιτρέπει να παρουσιάζει ισοσκελισμένα έσοδα και δαπάνες. Εάν αφαιρέσουμε 29.073.146,52 – 12.127.115,27, τότε βγαίνει το ποσό που αναγράφεται στην κατηγορία «διαφορά εσόδων δαπανών και αποπληρωμών δανείων»: 16.946.031,25 ευρώ. Αυτό είναι, λοιπόν το πραγματικό χρέος της ΝΔ.

Οι ισολογισμοί ΠΑΣΟΚ και «Ελιάς»

IsologismosPASOK

Σημειώνεται πως το ΠΑΣΟΚ, στις ευρωεκλογές του 2014, δεν συμμετείχε ως τέτοιο αλλά ως «Ελιά-Δημοκρατική Παράταξη», δηλαδή μια ευρύτερη συμμαχία δυνάμεων που αυτοπροσδιορίζονται στον χώρο της Κεντροαριστεράς, Για το 2014 λοιπόν, έχει δημοσιευτεί τόσο ο ισολογισμός της Ελιάς όσο και του ΠΑΣΟΚ, που θεωρητικά είναι δύο διαφορετικά πολιτικά σχήματα.

IsologismosELIA

Και στους δύο ισολογισμούς, στη στήλη των εσόδων υπάρχει μια κατηγορία που ονομάζεται «διαφορά εσόδων δαπανών», η οποία με πολύ απλά λόγια αναφέρει τα χρέη προς τρίτους. Για την Ελιά τα χρέη ανέρχονται στα 74.351,04 ευρώ ενώ για το ΠΑΣΟΚ στα 25.682,72 ευρώ. Συνολικά, τα χρέη προς τρίτους ξεπερνάνε τα 100.000 ευρώ και εκ πρώτης όψεως φαίνεται πως το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πολύ μεγάλα χρέη συγκριτικά με αυτά που προκύπτουν από τους ισολογισμούς του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας. Σωστά;

Λάθος! Γιατί με μια προσεκτικότερη ματιά στον ισολογισμό του ΠΑΣΟΚ, στο σημείο όπου αναγράφεται το ποσό που έλαβε το κόμμα εν είδει κρατικής χρηματοδότησης, υπάρχει μια σημαντική υποσημείωση: «Η τακτική χρηματοδότηση για το έτος 2014 ήταν εκχωρημένη στο σύνολό της».

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Η «εκχωρημένη» τακτική χρηματοδότηση ανέρχεται στα 1.504.878,32 ευρώ. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά πως από τα περίπου 3,1 εκατ. ευρώ, το ελληνικό κράτος πλήρωσε περίπου 1,5 εκατομμύρια ευρώ από τα χρέη του ΠΑΣΟΚ προς τρίτους (ΙΚΑ, εφορία κ.λπ.).

Συνεπώς, η πραγματική κρατική χρηματοδότηση προς το ΠΑΣΟΚ βγήκε κουτσουρεμένη κατά περίπου 1,5 εκατ. ευρώ, ακριβώς επειδή έπρεπε να πληρωθούν τα χρέη προς τρίτους.

Ο ισολογισμός του Ποταμιού

Το μοναδικό κόμμα που αποφάσισε να αναρτήσει τα οικονομικά στοιχεία του στο Διαδίκτυο είναι το «Ποτάμι». Στη χρήση του 2014 το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη είχε, σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία στην ιστοσελίδα του, συνολικά έσοδα 651.000 ευρώ και συνολικά έξοδα 511.000 ευρώ. Επομένως, το κόμμα «τερμάτισε» τη χρονιά με ένα πλεόνασμα ύψους 140.000 ευρώ, το οποίο, όπως αναφέρεται, διατέθηκε εξ ολοκλήρου για την κάλυψη των προεκλογικών αναγκών του κόμματος.

Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι το Ποτάμι δεν είχε λάβει κανένα δάνειο κατά το 2014.

Ο ισολογισμός του ΚΚΕ

IsologismosKKE

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στον ισολογισμό του ΚΚΕ, θα δει πως η κατηγορία «Διαφορά Εσόδων - Δαπανών» βρίσκεται στη στήλη των «Δαπανών» και όχι των «Εσόδων» (όπως συμβαίνει στον ισολογισμό του ΠΑΣΟΚ). Αυτό συμβαίνει επειδή η διαφορά ανάμεσα στα έσοδά του ΚΚΕ και τα δάνεια που έχει πάρει από τράπεζες καλύφθηκε. Συνεπώς, το κόμμα δεν χρωστάει τίποτα.

Σε αυτό παίζει ρόλο το είδος του δανείου που συνήψε το ΚΚΕ με τις τράπεζες. Εάν προσέξει κανείς το σημείο του σημείο του ισολογισμού που γράφει «Αναλήψεις Δανείων», εκεί γράφει χαρακτηριστικά: «Τράπεζες (Πώληση και επαναμίσθωση)».

Τι σημαίνει αυτό; Το ΚΚΕ πούλησε σε τράπεζες μέρος των κτιριακών του εγκαταστάσεων, υπό τον όρο οι τράπεζες να του τα νοικιάζουν, ώστε να εξακολουθεί να τα χρησιμοποιεί.

Συνεπώς το ποσό των 6.235.000 ευρώ που αναφέρονται ως δάνειο για το ΚΚΕ δεν μπορούν να θεωρηθούν ως ένα χρωστούμενο δάνειο, αφού το ΚΚΕ έχει εκχωρήσει ήδη σε τράπεζες ένα κομμάτι της περιουσίας του, το οποίο εξακολουθεί να χρησιμοποιεί, νοικιάζοντάς το.

Τι γίνεται με ΑΝΕΛ και Χρυσή Αυγή

Ο ισολογισμός των Ανεξάρτητων Ελλήνων για το 2014 δεν υπάρχει δημοσιεύμενος στην επίσημη ιστοσελίδα τους, γεγονός που εγείρει διάφορα ερωτήματα για ποιο λόγο συμβαίνει κάτι τέτοιο, ενώ δεν υπάρχουν αναφορές για ανάρτησή του σε κάποιο έντυπο.

Όσο για τη Χρυσή Αυγή, το κόμμα δεν δημοσίευσε ισολογισμό για το 2014, αφού κόπηκε η χρηματοδότησή του, εξαιτίας της δίκης των μελών της.

Τι κρύβεται πίσω από λέξεις και αριθμούς

Το να διαβάσει κανείς – ιδίως όταν δεν διαθέτει γνώσεις οικονομικών – τον ισολογισμό ενός κόμματος ισοδυναμεί με σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Εκείνο που προξενεί εντύπωση είναι ότι το σύνολο εσόδων και το σύνολο εξόδων κάθε κόμματος είναι το ίδιο ποσό. Αυτό συνεπάγεται ότι κάθε κόμμα ξοδεύει ακριβώς τα ίδια λεφτά με τα έσοδά του. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μάλλον όχι… Δεν μπορεί ένα κόμμα να μην «μπαίνει μέσα» ή αντίστοιχα να μην του περισσεύει έστω κάτι μέσα στον «κουμπαρά».

Στην πραγματικότητα, η σύγκριση εσόδων – δαπανών δεν γίνεται ανάμεσα στις κατηγορίες «Σύνολο Εσόδων» και «Σύνολο Δαπανών», αλλά ανάμεσα στις κατηγορίες «σύνολο εισπραχθέντων εσόδων» αλλά στις κατηγορίες «σύνολο εισπραχθέντων εσόδων» και «σύνολο δαπανών».

Συνεπώς, ένας ισολογισμός για να είναι πλήρης θα πρέπει να αναφέρει αναλυτικά τα περιουσιακά στοιχεία, τις οφειλές απέναντι σε τρίτους και αντίστοιχα τις οφειλές από τρίτους προς την εταιρεία. Το πρόβλημα είναι ότι σε κανέναν από τους ισολογισμούς των κομμάτων δεν υπάρχει καμία τέτοια αναλυτική περιγραφή. Δεν μπορούμε να δούμε ούτε τι πάγια έχει το κάθε κόμμα, ούτε ποιες είναι οι υποχρεώσεις του. Επίσης, μέσα στους ισολογισμούς, δεν υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία με τους ισολογισμούς των προηγούμενων χρόνων, κάτι που τους καθιστά ακόμη πιο ελλιπείς.

Σε κάθε περίπτωση, στην εποχή του Διαδικτύου και της online επικοινωνίας είναι το λιγότερο αστείο τα κόμματα να μην αναρτούν τα οικονομικά τους στοιχεία στις ηλεκτρονικές σελίδες τους, ώστε να είναι άμεσα προσβάσιμα και ελέγξιμα από τον οποιονδήποτε. Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος μπορεί να διορθωθεί. Αρκεί τα κόμματα να αρχίσουν να κάνουν το αυτονόητο: να δίνουν το καλό παράδειγμα.

Σχετικές ειδήσεις