ΚΟΣΜΟΣ

Μάγκνα Κάρτα: Τι πραγματικά σημαίνει ο χάρτης; (photos)

Μάγκνα Κάρτα: Τι πραγματικά σημαίνει ο χάρτης; (photos)

Η Μάγκνα Κάρτα (λατινικά: Magna Carta, απόδοση: Μεγάλη Χάρτα) αποκαλούμενη και ως Μάγκνα Κάρτα Λιμπερτάτουμ (λατινικά: Magna Carta Libertatum, απόδοση: Μεγάλος Χάρτης των Ελευθεριών), είναι αγγλικός καταστατικός χάρτης, ο οποίος αρχικά εκδόθηκε το 1215. Η Μάγκνα Κάρτα θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά έγγραφα στην ιστορία της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.

Η Μάγκνα Κάρτα ή «Μείζων Χάρτης» ήταν αναμφίβολα η πιο σημαντική πρώιμη επιρροή στην ευρεία ιστορική διαδικασία που οδήγησε στον κανόνα του συνταγματικού δικαίου στον σημερινό Αγγλόφωνο κόσμο.

Σήμερα (15/6) η Google με Doodle τιμά την επέτειο των 800 χρόνων από την έκδοση της Μάγκνα Κάρτα, ενώ και στη Βρετανία, παρουσία της βασίλισσας Ελισάβετ, τίμησαν το καταστατικό χάρτη που «άλλαξε τον κόσμο».

Το 1215, αφού ο βασιλιάς της Αγγλίας Ιωάννης παραβίασε πολλούς από τους αρχαίους νόμους και τα έθιμα βάσει των οποίων κυβερνούνταν η Αγγλία, οι υπήκοοί του τον ανάγκασαν να υπογράψει τη Μάγκνα Κάρτα στην οποία απαριθμούνται αυτά που αργότερα θεωρήθηκαν ως ανθρώπινα δικαιώματα. Μεταξύ αυτών ήταν το δικαίωμα της εκκλησίας να μην υφίσταται κυβερνητικές επεμβάσεις, το δικαίωμα όλων των ελεύθερων πολιτών να κατέχουν και να κληροδοτούν περιουσία και να προστατεύονται από υπέρμετρη φορολογία. Εδραίωσε το δικαίωμα στις χήρες που είχαν περιουσία να επιλέγουν να μη ξαναπαντρεύονται και εγκαθίδρυσε αρχές νόμιμων διαδικασιών και ισότητα ενώπιον του νόμου. Περιείχε επίσης προβλέψεις για την απαγόρευση της δωροδοκίας και τις παραβάσεις καθήκοντος των αξιωματούχων.

Η Μάγκνα Κάρτα θεωρείται γενικώς ως ένα από τα πλέον σημαντικά νομικά έγγραφα στην εξέλιξη της σύγχρονης δημοκρατίας και αποτέλεσε ένα σημείο καμπής στην μάχη για την θεμελίωση της ελευθερίας.

magna carta

Αναφορά Δικαίου (1628)

Το 1628 το Αγγλικό Κοινοβούλιο απέστειλε αυτή τη δήλωση των πολιτικών ελευθεριών στο βασιλιά Κάρολο τον Ι.
Το επόμενο καταγεγραμμένο ορόσημο στην επέκταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν η Αναφορά Δικαίου, που δημιουργήθηκε το 1628 από το Αγγλικό Κοινοβούλιο και στάλθηκε στον Κάρολο τον Α΄ ως δήλωση πολιτικών ελευθεριών. Η άρνηση του Κοινοβουλίου να χρηματοδοτήσει την αντιδημοτική εξωτερική πολιτική του βασιλιά ήταν η αιτία που οδήγησε την κυβέρνησή του να αποσπάσει εξαναγκαστικά δάνεια και να στρατωνίσει τα στρατεύματα στα σπίτια των υπηκόων ως μέτρα οικονομίας. Οι αυθαίρετες συλλήψεις και οι φυλακίσεις όσων αντιτίθονταν σε αυτές τις πολιτικές, είχαν προκαλέσει στο Κοινοβούλιο μια βίαιη εχθρότητα προς τον Κάρολο και τον Τζορτζ Βιγέρ, τον πρώτο Δούκα του Μπάκιγχαμ. Η Αναφορά Δικαίου, δημιουργήθηκε από τον Σερ Έντουαρντ Κόουκ και στηριζόταν σε προηγούμενα θεσπίσματα και χάρτες και αποτελείτο από τέσσερις αρχές: (1) Δεν πρέπει να επιβάλλονται φόροι χωρίς τη συναίνεση του Κοινοβουλίου, (2) Κανένας υπήκοος δεν μπορεί να φυλακίζεται χωρίς αποδείξεις (επαναβεβαίωση της αρχής του habeas corpus), (3) Κανένας στρατιώτης δεν μπορεί να στρατωνίζεται από πολίτη και (4) Ο Στρατιωτικός Νόμος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εν καιρώ ειρήνης.

Πηγή: humanrights.com