Τ. Παρασκευόπουλος Πάντα ευκολόπιστοι, πάντα προδομένοι

Τα δύο τελευταία χρόνια συνειδητοποιήσαμε ότι η πατρίδα μας «έπιασε πάτο» δημοσιονομικά και τίποτε περισσότερο δεν θα μπορούσε να είναι αρκετό για να διευρύνει την εθνική μας μιζέρια. Όλοι έχουμε φίλους που χάσανε τις δουλειές τους, κάποιοι ήδη έχασαν τα σπίτια τους, λόγω δυσχερειών σε αποπληρωμές δανείων και όλοι υπομένουμε μια φορο-επιδρομή διαρκείας στο όνομα της πατρίδας, της τρόικας και του εθνικού μας μέλλοντος.

Για τον ίδιο λόγο κρατικές εταιρείες, ή κρατικές συμμετοχές σε επιχειρήσεις δημόσιας ωφέλειας, «αξιοποιούνται» κατά το ¼ φθηνότερα από ότι θα πωλούνταν σε διεθνείς ιδιωτικούς κολοσσούς πριν δύο μόλις χρόνια, ενώ λιμάνια, κρατικές εκτάσεις, αεροδρόμια, νησιά, βραχονησίδες, παραλίες και βουνά, αναμένουν ενοικιαστές για μακροχρόνιες μισθώσεις προκειμένου να εισρεύσει στα κρατικά ταμεία ζεστό χρήμα. Όλα αυτά σε τιμές πολύ κατώτερες από εκείνες που πριν δύο χρόνια οι σημερινοί κυβερνώντες και χθεσινοί αντιπολιτευόμενοι χαρακτήριζαν ως «ξεπουλήματα» των τότε κυβερνώντων και νυν αντιπολιτευομένων.

Καθώς έχει ο καιρός γυρίσματα, σε αυτή τη μακρόχρονη περίοδο της εθνικής απελπισίας και δημοσιονομικής μιζέριας και με δεδομένο ότι κάθε ελληνική οικογένεια έχει προβεί σε δραστικές περικοπές στον προϋπολογισμό της, οι Έλληνες δεν έχουμε πολλά περιθώρια εκτόνωσης. Το ποδόσφαιρο τα τελευταία 70 χρόνια είναι το άθλημα που απορροφά την προσοχή και αποσπά το ενδιαφέρον. Από τη στιγμή που έγινε και θέαμα αναπόφευκτα επικέντρωσε επιχειρηματικά συμφέροντα και τεράστια κέρδη. Τίποτε από όλα αυτά δεν θα ήταν κακό αν υπήρχαν οι δικλείδες ασφαλείας ώστε το ‘άθλημα των φτωχών’ να μην τραβούσε το ενδιαφέρον πρακτικών του υπόκοσμου.
Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες ενός ακόμη σκανδάλου που για μια ακόμα φορά καταδεικνύει τη σήψη μιας κοινωνίας που θέλει να βγάλει χρήματα βασισμένη στο τρίπτυχο,«εύκολα - γρήγορα – τώρα». Για πρώτη φορά ίσως πρόκειται για ένα σκάνδαλο που ευθύνες –ακόμα τουλάχιστον, δε μπορούμε να αποδώσουμε άμεσα σε πολιτικά πρόσωπα. Παράγοντες πάσης μορφής, όλων των βαλαντίων, κάθε κοινωνικής τάξης εμφανίζονται μπλεγμένοι στην παραζάλη των εκατομμυρίων που υπόσχεται η «στρογγυλή θεά» σε ένα παιχνίδι τύχης και πρόβλεψης.

Για μία ακόμη φορά οι πολίτες, και στην προκειμένη περίπτωση οι φίλαθλοι είναι «πάλι ευκολόπιστοι και πάλι προδομένοι». Άραγε για την κοινωνική σήψη, που όλοι βλέπουμε, «υπάρχει ελπίς»;

Τάκης Παρασκευόπουλος, Γενικός Γραμματέας του Δημοτικού Συμβουλίου στο Δήμο Πετρούπολης