Μη γίνουμε όμως και Μπανανία
Η απαράδεκτη και αντικοινωνική απόφαση των συνδικαλιστών της ΟΛΜΕ να παρασύρουν τους καθηγητές σε μία απεργία μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις, σβήνει μέσα στις γενικές αποδοκιμασίες της ελληνικής κοινωνίας και την αρνητική στάση ακόμα και από την ΑΔΕΔΥ (το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των δημοσίων υπαλλήλων).
Έχουμε λοιπόν μία νίκη του Σαμαρά κατά κράτος. Έδειξε ότι μπορεί να επιβάλει την κυβερνητική άποψη σε μία απεργία που θίγει βάναυσα το κοινωνικό σύνολο και το έκανε αυτό χωρίς να υπολογίζει πολιτικό κόστος.
Με τι όπλο όμως κατάφερε αυτή τη νίκη; Με την επιστράτευση των απεργών.
Εδώ όμως να σταματήσουμε λίγο. Αλίμονο αν έτσι από εδώ και πέρα η κυβέρνηση θα αντιμετωπίζει κάθε απεργία. Γιατί τότε καταργείται το δικαίωμα της απεργίας και οι εργαζόμενοι μένουν γυμνοί. Και γινόμαστε μία χώρα της μπανάνας, μία αφρικανική Μπανανία όπου το αφεντικό, ο «μπουάνα», όπως των φωνάζουν οι μαύροι σκλάβοι, τους βάζει να δουλεύουν όσες ώρες θέλει, όπου θέλει, με όποια αμοιβή γουστάρει ο μπουάνα, ο οποίος και κόβει το κεφάλι σε όποιον διαμαρτύρεται.
Το μέτρο της επιστράτευσης υπάρχει για να θωρακίζεται το κοινωνικό συμφέρον –όχι για να απαγορεύονται οι απεργίες.
Και επειδή έχουμε μπροστά μας ένα πολύ καυτό καλοκαίρι από γεγονότα, που θα ληφθούν νέες σκληρές αποφάσεις της κυβέρνησης και παράλληλα περιμένουμε 17-18 εκατομμύρια τουριστών και κάποιοι κλάδοι θα αρπάξουν αυτήν την ευκαιρία για απεργίες, το ερώτημα είναι τι θα κάνει στην περίπτωση αυτή η κυβέρνηση, θα αρχίσει τις αλλεπάλληλες επιστρατεύσεις απεργών για να τους αναγκάσει να επιστρέφουν στη δουλειά τους;
Ας βρει το μέτρο η κυβέρνηση. Γιατί αλλιώς κυλάμε σε άλλες εποχές που όλοι μας θέλουμε να ξεχάσουμε.
Δημοφιλείς Ειδήσεις
