Με τον «Τιτανικό» φθάσαμε στην «Αργεντινή»

Φοβάμαι ότι οι δύο πολιτικοί που ανέλαβαν τη σωτηρία μας ( Παπακωνσταντίνου σε πρώτη φάση, Βενιζέλος τώρα) βλέπουν συχνά ταινίες τρόμου του στυλ, « Ο δολοφόνος με το πριόνι», «Όταν τα ζόμπι βγήκαν στους δρόμους», «Τρόμος στο δρόμο με τις Λεύκες» και κάτι παρόμοιες.

Αλλιώς δεν εξηγείται αυτή η τρομολαγνία που έχουν να προφητεύουν την καταστραφώ της χώρας και της ζωής μας προκαλώντας τον πανικό στο πόπολο που τρέχει αλλοπαρμένο την επόμενη μέρα στις τράπεζες να σηκώσει και την κατάθεση των 300 ευρώ ακόμα ή εφορμά στα μπακάλικα της γειτονιάς και αδειάζει τα ράφια με τις κονσέρβες.
Μα τόση βλακεία; Ναι τόση βλακεία, όπου ο ένας μιλάει για «Tιτανικούς» και άλλα ναυάγια και ο άλλος άρχισε το παραμύθι ότι αν δεν πληρώσουμε θα γίνουμε Αργεντινή

Μόνο που για τον Βαγγέλη Βενιζέλο ήρθε το χοντρό άδειασμα λίγες ώρες μετά τις δηλώσεις του περί ελληνικής Αργεντινής από την Κριστίν Λαγκάρντ του ΔΝΤ, που είπε δημόσια ότι η Ελλάδα δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει Αργεντινή. Και σίγουρα κάτι περισσότερο ξέρει η επικεφαλής το ΔΝΤ από τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών.

Άρα προς τι αυτή η υστερία του τρόμου; Φυσικά η απάντηση είναι πολύ απλή. Για να πληρώνουμε με « κλειστά τα στόματα» όπως λέει και ο φίλος μου ο Αντωνάκης ο Ρέμος στο τραγουδάκι του.

Και δεν έχω αντίρρηση να πληρώνουμε για να σωθεί η χώρα. Αλλά να πληρώσουν όλοι αυτό που πρέπει και αυτό που μπορούν. Όχι εγώ να πληρώνω και το λαμόγιο, ο μεγαλοκαρχαρίας, ο μεγαλογιατρός και ο μεγαλοδικηγόρος να δηλώνουν άποροι και νa παίρνουν επιστροφές από την Εφορία. Γιατί συμβαίνουν και αυτά.