Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και τα... παραμύθια της Χαλιμάς

Τελικά σε αυτή τη χώρα είναι επάγγελμα να πουλάς τρέλα με το κιλό... Διότι βεβαίως ποτέ δεν ήταν πρόβλημα η κατάργηση του ασύλου (έτσι όπως το ερμηνεύουν αρκετοί) η οποία υποτίθεται ότι θα εμπόδιζε την ομαλή λειτρουργία των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων.

Ποτέ κανείς νόμος δεν μπορούσε να εμποδίσει την επέμβαση της Αστυνομίας κατά την τέλεση εγκληματικών ενεργειών.

Νόμοι υπήρχαν πάντα, απλά δεν εφαρμοζόντουσαν ποτέ, αφού δεν υπήρχε από καμία κυβέρνηση η απαιτούμενη πολιτική βούληση.

Βλέπετε, για τη θλιβερή εικόνα που παρουσιάζουν τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι υπεύθυνα τα ίδια τα κόμματα και οι φοιτητικές νεολαίες που «εκτρέφουν» επί σειρά δεκαετιών.

Το τι είναι άσυλο και πότε παρεμβαίνει η αστυνομία είναι γνωστά πράγματα και από το 1982, επί ΠΑΣΟΚ, και από το 2007 από το νόμο Γιαννάκου και αργότερα από το νόμο Διαμαντοπούλου και από το νόμο Γαβρόγλου.

Όλοι αυτοί οι νόμοι κατέγραφαν πως το άσυλο κατοχυρώνει την ακαδημαϊκή ελευθερία και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και προστατεύει το δικαίωμα στη μάθηση, τη γνώση και την εργασία.

Άσυλο για ναρκωτικά, παρεμπόριο, πορνεία, δήθεν επαναστάτες και διαφόρους γυρολόγους που στρατολογούν κομματικούς στρατούς δεν υπήρχε ποτέ.

Αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς για αμούστακα παιδάκια που νομίζουν ότι θα γίνουν Τσε Γκεβάρα καίγοντας τη Νομική και πετώντας μολότωφ στο Χημείο.

Όπως παραμύθια της Χαλιμάς είναι και η σύνδεση του ασύλου με την εξέγερση των φοιτητών κατά της Χούντας.

Αυτά τα λένε κάτι αποτυχημένοι κλοσάρ τύποι, άεργοι κατά συνείδηση, μια κοψιά όλοι τους, που πληρώνονται με «παρακρατικά μπλοκάκια»για να κάνουν προπαγάνδα και καθοδήγα στα αμφιθέατρα και να κρατάνε τα πιτσιρίκια πυρήνες εν υπνώσει...

Ωραία παραμυθάκια για να τους κοιτούν τα εικοσάχρονα με γουρλωμένα μάτια...

Αλλά μέχρι εκεί.

Ο Μητσοτάκης δεν έχει κανένα δικαίωμα να κάνει πίσω...

Γνώμη μου πάντα. Καθαρά και ξάστερα.

Ακολουθήστε τον Κώστα Τσιτούνα στο Facebook