Δεδομένο με είχες

Έτσι και σε αυτή την χώρα, ίσως θεωρούμε αυτονόητο πως οι Έλληνες έχουν βολευτεί. Λίγο ο ήλιος, λίγο η θάλασσα, σαν να τους έχει καπαρώσει η εκάστοτε κυβέρνηση. Τέτοια ζωή, ποια άλλη χώρα μπορεί να σου προσφέρει; Κι όμως , βλέπεις τον δρόμο της φυγής πολυκοσμία να έχει.

Λίγες μέρες πριν ένας αγρότης άφησε πίσω τα χωράφια του και πήγε να γίνει εργάτης στην Γερμανία. Τετραπλάσιος ο μισθός εκεί, και το ενοίκιο πληρωμένο. Έχει , όμως , γεμιστά; Τέτοια κουζίνα μπορεί να μην βρει, μα την ντομάτα σίγουρα πιο φθηνή θα την συναντήσει.

Οι «27» συμφώνησαν για βοήθεια 50δις ευρώ στην πολιορκημένη χώρα. Την ίδια στιγμή, οι δασμοί στα προϊόντα της έχουν διαγραφτεί.

Ώπα. Εμάς εδώ, τόσα στρέμματα καταστράφηκαν από ακραία καιρικά φαινόμενα. Συμπολίτες μας έχασαν τα σπίτια τους.

Τα προϊόντα τους αγοράζονται για 0.19 το κιλό και πωλούνται 2.80€ σε εμάς. Τι γίνεται με την Ελλάδα; Δεν μας ενδιαφέρει; Μάλλον όχι! Θα μου πεις όταν ξέρουν ότι έχουμε αντέξει τόσα και τόσα , σου λένε θα φωνάξουν λίγο και μετά θα σιωπήσουν ξανά.

Ο Πρωθυπουργός δήλωσε αποφασισμένος να μην δώσει ούτε ευρώ ακόμη. Οι αγρότες μου τηλεφωνούν χαρακτηρίζοντας γελοία τα μέτρα. Συνεχίζουν ακάθεκτοι και πιο αγριεμένοι. Υπουργοί μου ψιθυρίζουν , «τι γκρινιάζουν αφού κάθε μέρα ποτάρες πίνουν». Δεν ξέραμε να βρούμε ένα τάφο να μπούμε μέσα. Συγνώμη κι όλας.

Γιατί δεν ενισχύεται η εγχώρια παραγωγή; Γιατί αντί να αγοράζω πατάτες Αιγύπτου, δεν μου δίνετε αφορμές, εκτός της ποιότητας , να ψωνίζω ελληνικές; Τα παιδιά μας γιατί να μην καταναλώνουν αγνά προϊόντα και να αναγκαζόμαστε να προτιμούμε άγνωστης προέλευσης από το σουπερμάρκετ;

Και να σας πω και κάτι. Εκεί στα χωριά, πρόβλημα δεν έχουν. Το πολύ πολύ να βάλουν δύο κότες , δύο αρνιά και να τρέφονται. Εμείς εδώ τι θα απογίνουμε , άραγε ; Θα τρώμε αλλά τι είναι το ερώτημα.