Τα ψυγεία αποτελούν εστίες μικροβίων

Επικίνδυνα μικρόβια όπως το e. coli, η σαλμονέλα και η λιστέρια βρίσκονται ανάμεσα στα τρόφιμα που αποθηκεύουμε.

Τα συρτάρια σύμφωνα με τελευταία μελέτη κατά μέσο όρο περιείχαν 7.850 αποικίες βακτηρίων ανά τετραγωνικό εκατοστό (cfu/cm2) ενώ οι διεθνείς υγειονομικοί οργανισμοί, θέτουν το όριο ασφαλείας στα 0-10 cfu/cm2.

Τα ψυγεία υποτίθεται ότι τα έχουμε για να διατηρούμε ασφαλή τα τρόφιμά μας και να περιορίζουμε στο ελάχιστο τις πιθανότητες να αναπτυχθούν βακτήρια και μούχλα, που αποτελούν κύρια αιτία τροφικών δηλητηριάσεων.

Οι κίνδυνοι που κρύβονται στο ψυγείο μας και πως μπορούμε να προστατευθούμε:

-Πολλοί πιστεύουν λανθασμένα ότι το ψύχος σκοτώνει τα βακτήρια, αυτό όμως που στην πραγματικότητα κάνει είναι να επιβραδύνει τον πολλαπλασιασμό τους, με αποτέλεσμα ένα μολυσμένο τρόφιμο που θα αλλοιωνόταν σε λίγες ώρες σε θερμοκρασία δωματίου, να αλλοιώνεται σε λίγες μέρες εντός ψυγείου.

Υπάρχουν όμως και βακτήρια που δεν επηρεάζονται διόλου από το ψύχος, όπως η λιστέρια, που υπάρχει συχνά σε τρόφιμα όπως το μαλακό τυρί, το κρύο κρέας, το πατέ και τα καπνιστά ψάρια, αναπτύσσεται πολύ καλά σε θερμοκρασίες -1 έως 4 βαθμών Κελσίου.

Έτσι πρέπει να βάζουμε τα τρόφιμα στο ψυγείο μέσα σε 2 ώρες από τη στιγμή που τελειώνει το μαγείρεμά τους ή, αν είναι νωπά, αμέσως μόλις τα αγοράσουμε από το σούπερ μάρκετ.

-Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε αρκετά κρύο ψυγείο και η συνιστώμενη θερμοκρασία είναι κάτω από 5 βαθμούς Κελσίου, αλλά το μέσο οικιακό ψυγείο έχει θερμοκρασία 6 βαθμών Κελσίου ή υψηλότερη.

Το ιδανικό είναι να έχουμε θερμόμετρο ψυγείου, το οποίο θα πρέπει να δείχνει μονίμως 4 βαθμούς Κελσίου και για να διατηρηθεί η ψύξη δεν πρέπει να αφήνουμε καθόλου ανοιχτή την πόρτα του ψυγείου και να μην βάζουμε το φαγητό καυτό στο ψυγείο, διότι θα ανεβάσει τη θερμοκρασία του.

-Τα σύγχρονα ψυγεία γεμίζονται πολύ περισσότερο απ' ό,τι παλιότερα, διότι τα περισσότερα τρόφιμα χρειάζονται ψύξη μόλις τα προμηθευτούμε ή τα ανοίξουμε.

Όταν, όμως, το ψυγείο γεμίζει ασφυκτικά, πρέπει να χαμηλώνουμε το θερμοστάτη, ειδάλλως τα τρόφιμα δεν θα παγώσουν αρκετά.

-Για να μην έχει βακτήρια το ψυγείο, πρέπει να το καθαρίζουμε μία φορά την εβδομάδα με πολύ ζεστό νερό και απολυμαντικό. Αν το ψυγείο έχει ειδική θέση για ωμό κρέας, πρέπει να την καθαρίζουμε κάθε 2-3 μέρες.

-Η επιμόλυνση ενός τροφίμου από άλλο αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες δηλητηρίασης και για να την αποφύγουμε, πρέπει πάντοτε να βάζουμε το ωμό κρέας στο χαμηλότερο ράφι του ψυγείου, μέσα σε κλειστό δοχείο ή σε ταψί, ώστε να μην στάξουν οι χυμοί του στα άλλα τρόφιμα.

Αμέσως εξάλλου μόλις βάλουμε το κρέας στο δοχείο ή στο ταψί, πρέπει να σαπουνίσουμε καλά τα χέρια μας πριν το βάλουμε στο ψυγείο, ώστε να μην μολύνουμε εξωτερικά το δοχείο.

Το δοχείο ή το ταψί είναι απαραίτητα και για τα συσκευασμένα κρέατα, διότι μπορεί να είναι εξωτερικά μολυσμένα με επικίνδυνα βακτήρια όπως το καμπυλοβακτηρίδιο

-Κάθε τρόφιμο, είτε μαγειρεμένο είτε ωμό, όπως για παράδειγμα το τυρί ή το ζαμπόν, πρέπει να τοποθετείται σε ξεχωριστό δοχείο που θα κλείνει καλά.

Το μαγειρεμένο ψάρι, για παράδειγμα θα πρέπει να φυλάσσεται σε ξεχωριστό δοχείο από τις μαγειρεμένες πατάτες ή τα καρότα, διότι καθένα από αυτά αλλοιώνεται με διαφορετικό ρυθμό.

-Συνηθίζουμε να παραβλέπουμε τον ρόλο των φυτικών προϊόντων στην εξάπλωση βακτηριακών λοιμώξεων, αλλά γεγονός παραμένει πως και από αυτά μπορούμε να πάθουμε τροφική δηλητηρίαση.

Θα πρέπει να πλένουμε καλά τα φρούτα και τα λαχανικά πριν τα βάλουμε στο ψυγείο, σε ξεχωριστό, καλά κλεισμένο χώρο, όπου μόνο αυτά θα μπαίνουν.

-Τα επεξεργασμένα τρόφιμα όπως για παράδειγμα το γάλα μακράς διαρκείας ή οι κονσέρβες, περιέχουν ολοένα λιγότερα συντηρητικά, γι' αυτό και τα περισσότερα αναγράφουν πως μετά το άνοιγμα πρέπει να καταναλώνονται εντός τριών ημερών.

Ο κανόνας αυτός πρέπει να τηρείται ευλαβικά και όχι να βασιζόμαστε στη μυρωδιά ενός τροφίμου για να αποφασίσουμε εάν είναι ασφαλές ή όχι.