Άρωμα ελληνικού κινηματογράφου στον Καναδά

Ο Βασίλης Μαζωμένος μιλώντας στο ΑΜΠΕ είπε ότι νιώθει ενθουσιασμένος που βρίσκεται για δεύτερη φορά στο Μόντρεαλ (πρώτη φορά συμμετείχε με την ταινία του Guilt το 2009) εκπροσωπώντας τη χώρα του σε ένα μεγάλο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ.

Σχετικά με την ταινία που υπογράφει, σημείωσε: «Η ταινία θίγει το μεταναστευτικό, ένα κρίσιμο ζήτημα στις μέρες μας. Μέσα από τα μάτια του Αλή περνάει η περιπέτεια της ζωής ενός προσώπου, που αναζητεί τον παράδεισό του στη Δύση αλλά συναντάει την κόλαση. Πρόκειται για ένα περιπετειώδες ταξίδι μνήμης, η ταινία είναι τεμαχισμένη με τον τρόπο που η μνήμη είναι τεμαχισμένη».

Ο Βασίλης Μαζωμένος, καλλιτέχνης της Ελλάδας στα δύσκολα, παρατηρεί σχετικά με την ελληνική κινηματογραφική παραγωγή: «Βιώνουμε την αντίφαση της οικονομικής ένδειας σε ένα παράξενο συνδυασμό με την εκτόξευση της καλύτερης ελληνικής κινηματογραφικής δημιουργίας. Τώρα βγαίνουν πολλές και καλές ταινίες. Αισθάνομαι ότι ντοπαριζόμαστε από την κρίση εμείς οι άνθρωποι του κινηματογράφου».

Ο Ελληνας σκηνοθέτης, ο οποίος προσπαθεί μέσω του φεστιβάλ να δικτυωθεί με τους συναδέλφους του από διάφορες χώρες (εδώ επικρατεί φέτος η κινηματογραφική παραγωγή της Κίνας), κρίνει αυστηρά την απουσία του ελληνικού κράτους από τον κινηματογράφο: « Η Ελληνική πολιτεία απουσιάζει έστω κι αν υποκρίνεται ότι είναι παρούσα στην ελληνική κινηματογραφική σκηνή. Οι παραγωγές στην Ελλάδα γίνονται με μεγάλες θυσίες από τους δημιουργούς και τους συντελεστές των ταινιών. Είναι ιστορική ευκαιρία να ξαναδούμε τον κινηματογράφο από την αρχή. Αυτό σημαίνει ότι εφόσον το κράτος είναι εχθρός της ελληνικής κοινωνίας και της παραγωγής ας αφήσουμε άλλους μηχανισμούς να ρυθμίσουν το ζήτημα».

Εκτός από την ταινία «10η Μέρα» του Βασίλη Μαζωμένου στο 36ο Φεστιβάλ Διεθνούς Κινηματογράφου προβάλλονται ακόμη οι ταινίες «Η Πόλη των Παιδιών» του Γιώργου Γκικαπέππα και η Ιταλοελληνική παραγωγή «Διαμέρισμα στην Αθήνα» του Ρουτζέρο Ντιπάολα.