Η επόμενη ημέρα στο Ιράν, το μέλλον των πυρηνικών και το σενάριο ενός νέου «Τσερνόμπιλ»
Ισραηλινή επίθεση στην πρωτεύουσα του Ιράν, Τεχεράνη
Είτε ο Αμερικανός πρόεδρος αποφασίσει να δώσει το «πράσινο» φως για την έναρξη της επίθεση στο Ιράν ή όχι είτε ο πόλεμος θα συνεχίζεται για χρόνια ή θα σταματήσει αμέσως, η επόμενη ημέρα στη χώρα αυτή δεν θα είναι σίγουρα η ίδια. Το αμερικανικό think tank Atlantic Counvcil «βλέπει» τρία σενάρια στο πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.
Το πρώτο είναι να νικήσει η διπλωματία και το Ιράν να συμφωνήσει να ξανακαθίσει στο τραπέζι με τους Αμερικανούς και να υπάρξει συμφωνία για το πυρηνικό της πρόγραμμα.
Το δεύτερο σενάριο είναι το Ισραήλ να συνεχίσει τις επιθέσεις χωρίς την εμπλοκή των ΗΠΑ, όπως άλλωστε κάνει για χρόνια και στην περιοχή της Γάζας. Το Ισραήλ έχει βάλει στο στόχαστρο το υπόγειο πυρηνικό οχυρό του Ιράν, το Φόρντο που θεωρείται ένα από τα δύο κομβικά σημεία του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος και βρίσκεται θαμμένο στα έγκατα ενός βουνού. Η ζημιά σε τέτοιες εγκαταστάσεις δεν ενέχει τον κίνδυνο ενός πυρηνικού επεισοδίου, όπως εκείνα του Τσερνόμπιλ ή της Φουκουσίμα, λένε ορισμένοι διεθνείς αναλυτές, αν και ο επικεφαλής της Rosatom, της ρωσικής κρατικής εταιρείας πυρηνικής ενέργειας, ο Αλεξέι Λιχατσόφ, προειδοποίησε ότι τυχόν ισραηλινή επίθεση κατά του άλλου ιρανικού πυρηνικού σταθμού, του Μπουσέρ μπορεί να προκαλέσει «πυρηνική καταστροφή τύπου Τσερνόμπιλ». Το βέβαιο είναι ότι το ουράνιο που βρίσκεται υπό εμπλουτισμό πιθανόν να εκτοξευθεί στο περιβάλλον.
Το τρίτο σενάριο είναι αυτό της άμεσης εμπλοκή των Αμερικανών και μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή του status quo του ιρανικού καθεστώτος. Tοτε όμως προκύπτει ένα μείζον ερώτημα: Τι θα ακολουθήσει μετά τον Χαμενεΐ; Η ιρανική ηγεσία βρίσκεται υπό πίεση όσο ποτέ άλλοτε, εδώ και 20 χρόνια. Όμως, είναι βέβαιο ότι το κενό εξουσίας που μπορεί να προκύψει δεν θα μείνει ακάλυπτο, ενώ δεν είναι βέβαιο ότι η αλλαγή εξουσίας θα σημαίνει νίκη για τον Νετανιάχου.
Διότι οι Ιρανοί μπορούν να βγουν πιο ισχυροί μ' έναν νέο ηγέτη της επιλογής τους. Μπορούν οι Αμερικανοί μετά την επίθεση να επιβάλουν ένα πρόσωπο της επιλογής τους; Τα τελευταία 30 χρόνια, καμία αλλαγή καθεστώτος που επιβλήθηκε από έξω δεν έχει αποφέρει θετικά αποτελέσματα: ούτε στο Αφγανιστάν το 2001, ούτε στο Ιράκ το 2003, ούτε καν στη Λιβύη το 2011. Και όλες είχαν βία.
Μια κατάρρευση του ιρανικού καθεστώτος υπό τα χτυπήματα του ισραηλινού στρατού με την αμερικανική συνδρομή, στην πραγματικότητα, δεν θα έκανε τίποτα άλλο παρά να τροφοδοτήσει ένα χάος από το οποίο θα μπορούσαν να αναδυθούν καταπιεστικές και ακόμα πιο σκληροπυρηνικές, αντιδημοκρατικές δυνάμεις.
Στην εξίσωση ας προσθέσουμε και τον παράγοντα Ρωσία. Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν εξέφρασε τις ανησυχίες του, όταν ρωτήθηκε για το εάν φοβάται ότι ο κόσμος οδεύει προς τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μιλώντας σε οικονομικό φόρουμ στην Αγία Πετρούπολη, ο Ρώσος πρόεδρος είπε ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες για συγκρούσεις στον κόσμο, οι οποίες αυξάνονται. Και κατέληξε με νόημα: «Είναι ανησυχητικό. Μιλώ χωρίς καμία ειρωνεία, χωρίς αστεία».