Οπαδική βία: Βάλτε λουκέτο στους συνδέσμους και βγάλτε τις κουκούλες των χούλιγκανς

Ο 19χρονος Άλκης Καμπανός ήταν ένας ακόμα αθώος άνθρωπος του οποίου το αίμα χύθηκε εντελώς άδικα. Με τον μανδύα του «ορκισμένου οπαδού», του «φανατικού φιλάθλου» και της «ακραίας αγάπης για την ομάδα», οι δράστες συντέλεσαν το έγκλημα. Μόνο που η έννοια του φιλάθλου, ακόμα και του οπαδού που δεν είναι εγκληματίας, απέχει παρασάγγας από όσα εγκληματικά πράττουν όσοι με περισσό θράσος έχουν οικειοποιηθεί σύμβολα, ιδέες και αξίες για να καλύψουν την παράνομη δράση τους. Οι σύνδεσμοι οπαδών απέχουν «έτη φωτός» από αυτό που – συνήθως – ορίζει το καταστατικό τους το οποίο εκδίδεται φυσικά περιλαμβάνοντας τον όρο «λέσχη φιλάθλων». Εδώ και δεκαετίες στο όνομα του «οπαδικού κινήματος» δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, εγκληματικά στοιχεία λυμαίνονται τον χώρο του αθλητισμού.

Βία, εγκληματικές ενέργειες, καταστροφές περιουσιών, ακόμα και κλοπές και δυστυχώς – φτάνοντας στο έσχατο σημείο – δολοφονίες έχουν διαπραχθεί από «οπαδούς». Οργανωμένους, όχι φιλάθλους, αλλά εγκληματίες που πάντα υπό τη «σκέπη» της «μάζας» που τους περιβάλλει και συνήθως φορώντας κουκούλες και κρύβοντας την ταυτότητά τους προχωρούν σε ακραίες εγκληματικές πράξεις, οι οποίες διαχρονικά μένουν – επί της ουσίας – ατιμώρητες στη χώρα. Θυμάται, άραγε, κανείς τις ποινές για τη δολοφονία του Μπλιώνα; Του Παναγιωτόπουλου; Του Φιλόπουλου; Ακόμα κι αν επιβλήθηκαν σε κάποιους εκ των δραστών, η ρίζα του προβλήματος παραμένει βαθιά χωμένη στα «σωθικά» του αθλητισμού και συνεχίζει να τρώει τις σάρκες του.

Σαν ένα «καρκίνωμα» το οποίο όσο δεν ξεριζώνεται, καυτηριάζεται και απομονώνεται από το υγιές κομμάτι του αθλητισμού και της κοινωνίας, πάντα βρίσκει τον τρόπο να γιγαντωθεί και να απειλεί με τον θάνατο. Είτε αυτός είναι φυσικός, όπως συνέβη σε πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν, και πρόσφατο με τον άτυχο Άλκη, είτε μεταφορικός καθώς αθλήματα, πρωταθλήματα και σύλλογοι επηρεάζονται αρνητικά από το παραπάνω «πακέτο». Πόσες ομάδες άραγε έχουν «κλάψει» τα χαμένα έσοδα, αλλά και τα χρήματα, από τις τιμωρίες που έχουν κληθεί να πληρώσουν και να εκτίσουν λόγω όσων έκαναν οι «οργανωμένοι οπαδοί»; Πόσοι γονείς δεν αισθάνονται άνετα να πάρουν το ανήλικο παιδί τους στο γήπεδο υπό τον φόβο των επεισοδίων; Κι αυτό δεν αφορά τους οπαδούς μιας συγκεκριμένης ομάδας. Δεν αφορά, ούτε καν τους πραγματικούς οπαδούς, τους ορκισμένους φιλάθλους ενός αθλητικού συλλόγου, αλλά αφορά τα εγκληματικά στοιχεία που έχουν μετατρέψει τους συνδέσμους σε ορμητήρια παράνομων και σε χώρους αποθήκευσης «πολεμοφόδιων».

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως οι χούλιγκανς που «σκοτώνονται» μεταξύ τους σε «ραντεβού θανάτου», επεισόδια και καταδρομικές επιθέσεις έξω από συνδέσμους, σπίτια, χώρους εργασίας ή ακόμα και μπαρ, καταστήματα και πάρκα, τα τελευταία 20 χρόνια «ενώθηκαν» μια και μοναδική φορά. Όταν είχε επιχειρηθεί να «περάσει» το ιδιώνυμο με τον περιβόητο νόμο Ορφανού το 2006 και απειλήθηκαν με φυλάκιση χωρίς αναστολή και εξαγορά ακόμα και για το πιο μικρό αδίκημα. Ένας νόμος που ναι μεν σε κάποιες περιπτώσεις, στην εφαρμογή του, μπορεί να ήταν ακραίος, πλην όμως με τις εγκληματικές οργανώσεις που δρουν έχοντας τον «μανδύα» του «οπαδού», δεν αποκλείεται να ήταν και αποτελεσματικός και να έδειχνε τον δρόμο προς την κάθαρση.

Έχοντας, όμως, φτάσει στο 2022 και επιθυμώντας να κάνουμε λόγο για μια χώρα που κάνει βήματα μπροστά σε όλα τα επίπεδα, που θέλει να λέγεται «σοβαρό, πολιτισμένο, κράτος του δυτικού κόσμου», είναι απαράδεκτο να συνεχίζεται το ίδιο «βιολί» αναφορικά με τους συνδέσμους οπαδών και όσων μέσα σε αυτούς έχουν παράνομη δράση. Ο κόμπος έχει φτάσει πια στο χτένι. Δεν χρειάζονται άλλα ευχολόγια. Δεν χρειάζεται να θρηνήσουμε νέους «Άλκηδες», «Φιλόπουλους», «Μπλιώνες». Η ελληνική κοινωνία δεν πρέπει, και δεν αντέχει, να θρηνήσει πια κανέναν εξαιτίας της εγκληματικής δράσης των χούλιγκαν.

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει μπροστά της την ευκαιρία να καταφέρει αυτό που προσδοκούν όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι Έλληνες, φίλαθλοι και μη. Να βάλει λουκέτο στους συνδέσμους και να βγάλει τις κουκούλες από τους εγκληματίες. Να δώσει «καθαρό αέρα» σε όσους επιθυμούν να βλέπουν την ομάδα τους, το παιδί τους, τον φίλο τους να αγωνίζεται σε οποιοδήποτε άθλημα, σε οποιοδήποτε γήπεδο της χώρας, χωρίς να φοβούνται ότι θα κινδυνεύσουν. Κανένα πολιτικό κόστος δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε αυτό που θα βάλει τέλος στην οπαδική βία και θα «καθαρίσει» τον ελληνικό αθλητισμό από όσους τον έχουν μολύνει.

Η απόφαση χρειάζεται πολιτική γενναιότητα και αποφασιστικότητα, κλειστά αυτιά στις «φωνές» που τυχόν θα υπάρξουν αν θιγούν συμφέροντα και ταχύτητα. Τα περιθώρια δεν έχουν στενέψει απλά. Είναι ανύπαρκτα.

Η χώρα και η κοινωνία δεν αντέχουν άλλο αίμα αθώου, στο όνομα του οπαδισμού και των συνδέσμων.-

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.