Είναι από τους τελευταίους τεχνίτες που φτιάχνουν ξύλινα καράβια χειροποίητα. Ο Ευάγγελος Μιχαλουδάκης μαζεύει θαλασσόξυλα που ξεβράζουν τα κύματα και ξύλα που βρίσκονται στη φύση. Στα χέρια του «αναγεννιούνται» και παίρνουν τη μορφή του καραβιού ή άλλων αντικειμένων που δημιουργεί η φαντασία και τα χέρια του. Ακόμα και το τρόπαιο του Μουντιάλ φτιάχνει από ξύλα.
Η τέχνη τους πηγάζει μέσα από τη ψυχή τους και πρέπει να διαφυλαχτεί. Ο ίδιος δουλεύει τις ιδιαίτερες κατασκευές του, σε λίγα τετραγωνικά, μαζί με την κόρη του Κλαούντια, στην οδό Ανθέων στα Άνω Πατήσια, λίγο πιο πάνω από την ανθαγορά. Το Newsbomb.gr βρέθηκε στο χώρο τους την ώρα που η Κλαούντια έραβε τα πανιά και Ευάγγελος έφτιαχνε τον σκελετό του πλοίου. Οι δυο τους μας μιλούν για τις 100 μέρες τον χρόνο που βρίσκονται σε παραλίες και στη φύση για να μαζέψουν ξύλα και να τους «δώσουν» ζωή.
Ευάγγελε από πότε ασχολείσαι με αυτή την υπέροχη τέχνη;
«Από τα 17 μου χρόνια, μια ολόκληρη ζωή καταπιάνομαι με τα ξύλα και προσπαθώ να τους "δώσω" ζωή».
Είναι μια δουλειά που στη δίδαξε κάποιος, ο πατέρας σου, ενδεχομένως;
«Είναι το χόμπι μου. Κατάφερα και έκανα δουλειά το χόμπι μου. Εκατό μέρες τον χρόνο βρίσκομαι στη φύση και στη θάλασσα και μαζεύω ξύλα. Στο αυτοκίνητο μου έχω sleeping bag, κοιμάμαι στη φύση, φτιάχνω τον καφέ μου στην παραλία και ζω την κάθε στιγμή. "Ρουφάω" όλες τις εικόνες και τις μυρωδιές που με περιτριγυρίζουν και παράλληλα μαζεύω την πρώτη μου ύλη, τα ξυλαράκια».
Πηγαίνεις και τώρα που είναι χειμώνας;
«Ενίοτε πηγαίνω, μου αρέσει πολύ αυτό το χειμωνιάτικο σκηνικό του καιρού. Η φύση κάθε εποχή έχει να σου χαρίσει εκπληκτικές εικόνες».
Ποιες είναι οι πιο ωραίες παραλίες που έχεις βρεθεί;
«Όλες είναι ωραίες, γοητευτικές, η κάθε μία έχει τη δική της γοητεία. Εμένα μου αρέσει η παραλία του Καλλιανού, η οποία δυστυχώς έχει κάποια εγκατάλειψη.
Θα ήθελα να πω σε αυτό το σημείο για τους ανθρώπους της Βόρειας Εύβοιας που βλέπουν εφιάλτη κάθε μέρα. Όμως είναι χαμογελαστοί, έχουν κουράγιο και προσπαθούν να συνέλθουν από το κακό που τους βρήκε. Είναι πολύ δυνατοί. Εγώ πηγαίνω 20 χρόνια στις παραλίες εκείνες και μαζεύω τα ξύλα. Οι άνθρωποι κάνουν μεγάλο αγώνα».
Τα καράβια που φτιάχνεις για να στολίσει ο κόσμος στο σπίτι του, είναι ελληνικό έθιμο και για αυτό παλαιότερα το στόλιζαν ανήμερα του Αγίου Νικολάου. Ο κόσμος σήμερα διατηρεί αυτό το έθιμο;
«Είναι ωραίο ως έθιμο το καραβάκι, αλλά ωραίο ως έθιμο και το δέντρο. Βεβαίως το ελληνικό έθιμο είναι το καράβι, αλλά και οι άνθρωποι που πουλάνε δέντρα κάνουν μεγάλο αγώνα όλο τον χρόνο».
Ο κόσμος αγοράζει καραβάκια;
«Τα τελευταία χρόνια ναι, κάνει μια στροφή γιατί το καραβάκι αποτελεί κομμάτι του στολισμού ενός σπιτιού για όλο τον χρόνο. Πολλοί τα βάζουν και στα εξοχικά τους, στις αυλές τους και κακά τα ψέματα είναι ιδιαίτερο ως αντικείμενο. Παρότι έχει ανέβει η ζήτηση, σίγουρα δεν θα γίνω πλούσιος, κάθε άλλο. Όμως νιώθω πλούσιος από τον τρόπο που αντιδρά ο κόσμος όταν βλέπει τα καραβάκια και όταν τα πιάσει στα χέρια του».
Ποιες είναι οι τιμές που μπορεί να αγοράσει κανείς ένα χειροποίητο καράβι;
«Από 10 ευρώ -τα μικρότερα- μέχρι 150 ευρώ. Το ακριβό έχει διαστάσεις 1.70 επί 1.20. Ο κόσμος όμως μπορεί να βρει με 30 και 40 ευρώ, πολλά σχέδια και πολλές επιλογές».
Πέρα από καράβια τι άλλο φτιάχνεις με τα ξύλα;
«Ό,τι γεννά η φαντασία μου. Για παράδειγμα, τώρα φτιάχνω ένα τρόπαιο του Μουντιάλ με θαλασσόξυλα. Έχω φτιάξει εξωγήινους, ψάρια, δεινόσαυρους και ό,τι μού βγει. Ακόμη και τραπέζια! Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί κάνω κάτι που με γεμίζει κάθε μέρα και με εξελίσσει ως άνθρωπο».
Το έθιμο του καραβιού τα Χριστούγεννα
Σύμφωνα με την παράδοση, το καράβι στολιζόταν επειδή οι Έλληνες είχαν ανέκαθεν δεσμούς με τη θάλασσα, ήδη από τα αρχαία χρόνια. Επίσης, πολλοί ενήλικες και παιδιά εργάζονταν στα πλοία για να φέρουν χρήματα και ψωμί στις οικογένειές τους, ακόμη και τις αργίες. Το καραβάκι συμβόλιζε, όχι μόνο την προσμονή των παιδιών για αντάμωση με τους συγγενείς τους, αλλά και τη δική τους αγάπη για τη θάλασσα.
Παράλληλα, μικρά καραβάκια είχαν το ρόλο και ενός τιμητικού καλωσορίσματος για τους Έλληνες θαλασσοπόρους που επέστρεφαν στα σπίτια και στις οικογένειές τους, καθώς και τάματος για να είναι ασφαλείς στα άγρια κύματα. Συχνά τα παιδιά που πήγαιναν να πουν τα κάλαντα κρατούσαν μια μινιατούρα - στολισμένο καράβι με χρωματιστά χαρτιά και σχοινιά το οποίο γέμιζε από γλυκά και χριστόψωμα από τους γείτονες. Αν και το έθιμο αυτό έχει ατονίσει, κρατάει ακόμα στα νησιά, από όπου και προέρχεται.
Το 1833 στολίστηκε το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Ελλάδα, από τον βασιλιά Όθωνα, στα ανάκτορα του Ναυπλίου. Μέχρι το 1950, το χριστουγεννιάτικο δέντρο είχε επικρατήσει στα ελληνικά σπίτια.
Παρ' όλα αυτά, στις 6 Δεκεμβρίου στολίζονται καράβια προς τιμή του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών.
Διαβάστε επίσης
Ο ηλεκτρολόγος-μηχανικός που έχει πάει την ποντιακή λύρα σε άλλη πίστα
Ο Γιάννης Νύκταρης κάνει τον γύρο του κόσμου σε δύο… ρόδες
Μελομακάρονα και κουραμπιέδες έγιναν… δαχτυλίδια για δάγκωμα
H Αμαλία Κορωνάκη δημιουργεί νέους κόσμους με τα χέρια της
Επτά χριστουγεννιάτικα πάρκα στην Ελλάδα για μαγικές γιορτές
