Σουδάν - Γιος Έλληνα τραυματία: «Μας σημάδευαν ελεύθεροι σκοπευτές»

Ανατριχιάζει η μαρτυρία του Θοδωρή Παναγιώτου, ενός εκ των διασωθέντων από το Σουδάν το οποίο έχει βυθιστεί στη δινή του εμφυλίου πολέμου.

Πρόκειται για τον γιο του Έλληνα τραυματία ο οποίος νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση στη ΜΕΘ έπειτα από έκρηξη βόμβας σε πολύ κοντινή απόσταση.

Ο Θοδωρής περιέγραψε στον ΣΚΑΪ με λεπτομέρειες όλα όσα βίωσε από την έναρξη του εμφυλίου και τον τραυματισμό του πατέρα του.

«Καθώς γυρνάνε πίσω έπεσε μια βόμβα, που όταν σκάει βγάζει σίδερα. Χτύπησε τον μπαμπά στα πόδια, στην κοιλιά, στα δόντια και στο μάτι» λέει αρχικά και συνεχίζει: «Ακούμε τανκς και αντάρτες να μαζεύονται εδώ πέρα και χτυπήματα. Ο μπαμπάς και ο κύριος Μάρκος βγαίνουν από εδώ πέρα κι έρχονται στην εκκλησία να πουν στον κόσμο να φύγει και στους παπάδες να σταματήσουν την λειτουργία. Ο κ. Μάρκος ήταν λίγο πιο μακριά από την βόμβα. Του χτύπησε και τα δυο του πόδια. Εγώ ήμουν στο σπίτι. Βγήκα έξω, τους είδα και τους δυο πεσμένους κάτω, να βγάζουν αίμα. Τους τράβηξα και του δυο μέσα στο σπίτι. Τους άφησα εκεί πέρα. Κι έπειτα καθόμαστε 1,5 ώρα χτυπάμε τηλέφωνα να έρθουν οι γιατροί. Κάποιος να έρθει να μας βοηθήσει. Μετά ήρθε ένας γιατρός και μας πήγε στο νοσοκομείο του Φιντέλ. Καθίσαμε εκεί πέρα πέντε μέρες και δεν μπορέσαμε να κάνουμε εγχείρηση, επειδή δεν είχαν λάμες. Έκλεισε το νοσοκομείο, επειδή δεν είχαν τίποτα. Ούτε φάρμακα, ούτε νερό. Μας έφεραν ένα ασθενοφόρο με το ζόρι και πήγαμε το σπίτι του κ. Μάρκου, που είναι στο Χαρτούμ. Τα προβλήματα άρχισαν εκεί πέρα τώρα. Ήθελαν να πάρουν και το αεροδρόμιο. Οι αντάρτες και ο στρατός. Άρχισαν να χτυπάνε, να χτυπάνε, να χτυπάνε. Όταν χτυπούσαν κουνιόταν όλο το σπίτι και χωρίς ρεύμα. Το ρεύμα δεν θέλαμε να το ανοίξουμε, επειδή ακούνε οι αντάρτες και μπαίνουν μέσα στο σπίτι και σε σκοτώνουν και σε κλέβουν. Μόλις ακούω μπουμ ξυπνάω αμέσως» καταλήγει.

Η Μεσαράτ Παναγιώτου, η σύζυγος του Έλληνα τραυματία που κατάφερε κι εκείνη να φτάσει στην Ελλάδα περιγράφει με τη σειρά της την κόλαση που βίωσαν. «Από την πρώτη μέρα χτυπήθηκε ο σύζυγος μου και ήμασταν όλοι κλειδωμένοι μέσα και δεν μπορούσαμε να βγούμε έξω. Δεν είχε ούτε νερό, ούτε φαγητό. Ήταν πολύ δύσκολα. Φοβάμαι πολύ. Δεν τον έχω δει 14 μέρες. Αύριο θέλουμε να πάμε να τον δούμε».

Ο μικρότερος γιος της οικογένειας συγκλονίζει λέγοντας πως τους σημάδευαν συνέχεια ελεύθεροι σκοπευτές. «Όλο το μέρος μας είχε σνάιπερς -ελεύθερους σκοπευτές. Μόλις βγεις έξω ακούς ένα ταχ και ακούς και τα αεροπλάνα να ρίχνουν βόμβες κοντά μας».

Τον εφιάλτη που έζησε περιγράφει και η Χάρις Ντούφα, δασκάλα στο Χαρτούμ που έφτασε στη χώρα μας. «Εμείς ήμασταν 11 μέρες εγκλωβισμένοι, είμασταν ακριβώς στο κέντρο του Χαρτούμ και δυστυχώς δεν υπήρχε περιθώριο να έρθει κανένας να μας πάρει. Το φαγητό τελείωνε. Το νερό το πίναμε ήδη από την βρύση που δεν πίνεται. Μας έστειλαν ένα βανάκι την τελευταία μέρα κάτι ντόπιοι για να ξεφύγουμε τα μπλόκα. Κάναμε τον σταυρό μας και λέμε τώρα πάμε».