Η μεγαλύτερη απάτη της Ιστορίας αποκαλύφθηκε: Η Ιερά Σινδόνη δεν απεικονίζει τον Ιησού - Τι είναι;

Αμφισβητήσεις για τη γνησιότητα της Σινδόνης του Τορίνου επαναφέρει μια νέα επιστημονική μελέτη, υποστηρίζοντας ότι το ύφασμα δεν κάλυψε ποτέ το σώμα του Ιησού Χριστού. Αντιθέτως, φαίνεται να αποτυπώνει την εικόνα ενός ανάγλυφου γλυπτού, και όχι ενός τρισδιάστατου ανθρώπινου σώματος.

Η εικόνα, που παραδοσιακά θεωρείται αποτύπωμα του σώματος του Χριστού μετά τη σταύρωσή του, παρουσιάζει χαρακτηριστικά που είναι «ασύμβατα με φυσική επαφή υφάσματος και ανθρώπινου σώματος», σύμφωνα με τον Cicero Moraes, Βραζιλιάνο ειδικό στην τρισδιάστατη μοντελοποίηση. Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Archaeometry, ο Moraes χρησιμοποίησε προηγμένο λογισμικό 3D για να συγκρίνει την επίδραση του υφάσματος σε δύο περιπτώσεις: όταν καλύπτει ένα πραγματικό ανθρώπινο σώμα και όταν καλύπτει ένα ανάγλυφο γλυπτό.

Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η εικόνα της Σινδόνης ταιριάζει πολύ περισσότερο με την περίπτωση του γλυπτού. Όπως ανέφερε ο Moraes στο Live Science, «η απεικόνιση είναι πιο συνεπής με μήτρα χαμηλού ανάγλυφου, πιθανώς κατασκευασμένη από ξύλο, πέτρα ή μέταλλο, και ενδεχομένως βαμμένη ή θερμαινόμενη στα σημεία επαφής». Η διαδικασία αυτή, σύμφωνα με τον ίδιο, θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει το ιδιαίτερο μοτίβο που παρατηρείται σήμερα στη Σινδόνη.

Η μελέτη ενισχύει παλαιότερες επιστημονικές απόψεις περί τεχνητής προέλευσης της Σινδόνης. Η χρονολόγηση με άνθρακα-14, που έγινε το 1989, τοποθετεί τη δημιουργία του μεταξύ 1260 και 1390 μ.Χ. – μια εποχή κατά την οποία στην Ευρώπη ευδοκιμούσε η απεικόνιση θρησκευτικών μορφών σε χαμηλού ανάγλυφου γλυπτά, όπως οι διακοσμημένες ταφόπλακες.

Στο πλαίσιο της έρευνάς του, ο Moraes κατασκεύασε δύο ψηφιακά μοντέλα: ένα ανθρώπινου σώματος και ένα ανάγλυφου γλυπτού. Στη συνέχεια εφάρμοσε εικονικό ύφασμα και στα δύο μοντέλα.

Όταν συνέκρινε τα αποτελέσματα με φωτογραφία της Σινδόνης τραβηγμένη το 1931, διαπίστωσε ότι μόνο το μοντέλο του γλυπτού παρήγαγε εικόνα παρόμοια με αυτή του αυθεντικού Σαβάνου. Η προσομοίωση με το ανθρώπινο σώμα, αντίθετα, έδειχνε «πρησμένα» και παραμορφωμένα χαρακτηριστικά – φαινόμενο που αποκαλείται και «μάσκα του Αγαμέμνονα», από την ομώνυμη χρυσή μάσκα των Μυκηνών.

Ο Moraes επισημαίνει ότι δεν εξέτασε τα υλικά ή τις τεχνικές δημιουργίας της Σινδόνης, αλλά θεωρεί πιθανό να πρόκειται για «ένα αριστούργημα της χριστιανικής τέχνης» που δημιουργήθηκε για χρήση σε τελετουργικό πλαίσιο ή κηδεία. Αν και αφήνει «μια απομακρυσμένη πιθανότητα» το αποτύπωμα να προέρχεται από ανθρώπινο σώμα, εκτιμά ότι πιο ρεαλιστικό είναι το ενδεχόμενο να πρόκειται για έργο καλλιτεχνών με εξειδίκευση στη γλυπτική ή τη ζωγραφική.

Ωστόσο, η νέα μελέτη δεν έπεισε όλους τους ειδικούς. Ο Andrea Nicolotti, καθηγητής χριστιανικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Τορίνου και από τους σημαντικότερους επικριτές της αυθεντικότητας της Σινδόνης, υποβάθμισε τη σημασία της δημοσίευσης. Μιλώντας στο περιοδικό Skeptic, τόνισε: «Γνωρίζουμε εδώ και τέσσερις αιώνες ότι η εικόνα της Σινδόνης είναι επίπεδη, όπως μια ορθογώνια προβολή, και δεν θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί με επαφή σε τρισδιάστατο σώμα. Ο Moraes δημιούργησε όμορφες εικόνες με τη βοήθεια της τεχνολογίας, αλλά δεν αποκάλυψε κάτι που δεν γνωρίζαμε ήδη».

Η Σινδόνη του Τορίνου εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο δέους και διαμάχης, χωρίζοντας επιστημονική κοινότητα και πιστούς εδώ και αιώνες. Αν η εικόνα του όντως προέρχεται από ανθρώπινο σώμα ή αν αποτελεί εκπληκτική καλλιτεχνική δημιουργία, είναι ένα ερώτημα που – όπως φαίνεται – δεν θα απαντηθεί εύκολα.