Γιώργος Γριντέλας: Ο Έλληνας που γύρισε τον κόσμο σε δύο ρόδες

Ο Γιώργος Γριντέλας είναι 36 ετών. Έλληνας, με καταγωγή από την Πάτρα. Σε ηλικία 33 ετών πήρε την πιο ριζική απόφαση της ζωής του: Να γυρίσει τον κόσμο πάνω σε δύο ρόδες.

«Παράτησα τα πάντα στην Ελλάδα σπίτι, γονείς, αδέρφια, δουλειά... μαζί με αυτά και οποιαδήποτε ασφάλεια, οικονομική ή συνταξιοδοτική», λέει στο Newsbomb.
Με μια Royal Enfield Himalayan 410 κυβικών ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι του, παίρνοντας μόνο τα απολύτως απαραίτητα.

Ζει έξω, στη φύση στη σκηνή του, σε σπηλιές, δεντρόσπιτα ή όπου βρει. Μαγειρεύει μόνος το φαγητό του, δεν κοιμάται σε ξενοδοχεία ούτε επισκέπτεται εστιατόρια. Κάποιες φορές του προσφέρεται φιλοξενία χωρίς να τη ζητήσει, άλλες δουλεύει όπου βρεθεί ή κάνει σεζόν για να συνεχίσει.

Έχει ήδη περάσει 12 χώρες, με πρώτο μεγάλο στόχο του την Αφρική, όπου υπολογίζει πως θα χρειαστεί 1 έως 3 χρόνια για να την εξερευνήσει.
Ταξιδεύει μόνος. «Δεν είναι εύκολο», παραδέχεται, «αλλά αυτό είναι το τίμημα της ελευθερίας».

Το ταξίδι του το κινηματογραφεί, και όσοι θέλουν μπορούν να το ακολουθήσουν μέσα από τα social media του.

Το μάθημα του δρόμου

Σε ερώτηση για το πώς καταφέρνει να μένει ελεύθερος από φόβους και προσδοκίες, ο Γιώργος απαντά:

«Έχει να κάνει με τη συνειδητοποίηση πως η ζωή είναι λίγη. Έχω μάθει να μην περιμένω τίποτα και από κανέναν. Οι άνθρωποι υποφέρουν όχι τόσο από αυτά που τους συμβαίνουν, όσο από τις προσδοκίες τους από τους άλλους. Αν κάποιος συνδυάσει τη μικρή διάρκεια της ζωής, τον δεδομένο θάνατο και έναν τρόπο σκέψης χωρίς προσδοκίες, τότε είναι ελεύθερος. Να το συνοψίσω; Memento mori».

Η ζωή στο δρόμο τον έχει διδάξει πως τίποτα δεν είναι δεδομένο.

«Όλα μπορούν να ανατραπούν ανά πάσα στιγμή», λέει. «Κάθε μέρα είναι διαφορετική και εντελώς μη προβλέψιμη. Λίγες ώρες πριν πέσει το σκοτάδι ψάχνω μέρος να στήσω τη σκηνή μου. Δεν είναι πάντα εύκολο. Οι καιρικές συνθήκες, η βροχή, η δυσκολία να βρεις μέρος να κοιμηθείς... Εκεί χρειάζεται λίγο τσαγανό».

Ο Γιώργος έρχεται συχνά αντιμέτωπος με τη βασική ανθρώπινη ανάγκη για στέγη μια ανάγκη που, όπως λέει, «σε δοκιμάζει».
«Δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να κοιμάμαι σε ξενοδοχεία. Αλλά ακόμα κι αν την είχα, δε θα το έκανα. Το θεωρώ άκρως βαρετό».

Αυτό που δεν αποχωρίζεται ποτέ

Αν πρέπει να διαλέξει ένα αντικείμενο που δεν αποχωρίζεται ποτέ, δεν θα είναι κάτι υλικό. «Κουβαλάω μόνο τα απαραίτητα σκηνή, υπνόσακο, σκεύη μαγειρέματος. Είμαι όσο πιο minimal γίνεται. Αυτό που δεν πρέπει να αποχωριστώ ποτέ είναι η συνείδησή μου. Ποιος είμαι, πού πάω, τι θέλω, τι δεν θέλω. Αυτή είναι η προεργασία που με έφερε ως εδώ. Αν τη χάσεις, μπορεί να χαθεί και ο στόχος σου».

Σε ερώτηση για το τι θα έλεγε σε κάποιον που θέλει να αφήσει πίσω την ασφάλεια της πόλης και να ζήσει ελεύθερα απαντά: «Να ελευθερώσει πρώτα το μυαλό του από τα στερεότυπα και να αφεθεί ελεύθερος σε κάθε πρόκληση που θα εμφανιστεί μπροστά του. Είναι δύσκολο, γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος ποτίζεται καθημερινά με φόβους».

Τα social media και το ταξίδι

Η εποχή του ψηφιακού περιεχομένου έχει αλλάξει τον τρόπο που πολλοί ταξιδεύουν.

Ο Γιώργος όμως το βλέπει αλλιώς: «Υπάρχουν άνθρωποι που ταξιδεύουν για να κάνουν περιεχόμενο, κι άλλοι που ταξιδεύουν επειδή το γουστάρουν. Εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία. Το ταξίδι μου ξεκίνησε πριν μπω στα social media – προέκυψαν στην πορεία. Δεν θα ήθελα να ψηφιοποιηθεί το όνειρό μου. Παρ’ όλα αυτά, ανεβάζω βίντεο ή κάνω live για όσους θέλουν να ακούσουν τα νέα μου. Προσπαθώ να κρατώ ισορροπία. Δεν είμαι όλη μέρα με ένα κινητό στο χέρι ούτε ανεβάζω stories κάθε μέρα».

Δεν του αρέσει να τον αποκαλούν απλώς free camper. «Είμαι ταξιδευτής σε μοτοσυκλέτα που έχει επιλέξει να ζει στη φύση», ξεκαθαρίζει.

Η ζωή κοντά στη φύση, λέει, διδάσκει πολλά: «Πρώτα απ’ όλα την αληθινή επαφή με τη φύση. Ο δυτικός πολιτισμός έχει αρχίσει να την πουλάει μέσα σε όρια και όρους. Εγώ είμαι ελεύθερος — δεν θα πάρω άδεια από κανέναν για να κοιμηθώ σε ένα βουνό. Free camper σημαίνει ελεύθερος άνθρωπος. Επίσης διδάσκει την απλότητα, και το να κάτσεις να μιλήσεις με τον εαυτό σου. Μερικοί δεν αντέχουν ούτε λεπτό να μείνουν μόνοι υπό τον φόβο της μοναξιάς.»

Το επόμενο βήμα: Αφρική

Το μεγάλο του όνειρο είναι να ολοκληρώσει το ταξίδι του στην Αφρική — την πρώτη του ήπειρο. Αν όλα πάνε καλά, μετά θα κατευθυνθεί προς την Ασία.