Το ευρωομόλογο στο τραπέζι της Συνόδου

Το θέμα των ευρωομολόγων αναμένεται να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ που θα διεξαχθεί σήμερα και έχει προπαρασκευαστικό χαρακτήρα για την τακτική Σύνοδο του Ιουνίου.

Υπέρ της ενίσχυσης των κεφαλαίων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων αλλά και των σχεδίων για «ομόλογα έργου» (project bonds) θα ταχθεί και η Αθήνα, η οποία συμμετέχει δια του υπηρεσιακού πρωθυπουργού κ. Παναγιώτη Πικραμμένου.

Συγκεκριμένα, ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός θα θέσει ζήτημα άμεσης υπέρβασης των γραφειοκρατικών εμποδίων στις κοινοτικές υπηρεσίες για να ξεμπλοκαριστούν τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, αύξησης των κονδυλίων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έκδοσης «ομολόγου έργου» για την χρηματοδότηση συγκεκριμένων σχεδίων υποδομής και επανέναρξη της χρηματοδότησης για τους μεγάλους αυτοκινητοδρόμους.

Τα πιο πάνω αποφασίστηκαν στις συζητήσεις που είχε χθες για την προετοιμασία της συνάντησης σε σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Λουκά Παπαδήμο, τους υπουργούς Ανάπτυξης και Οικονομικών και του διοικητή της ΤτΕ.

Κατά τα άλλα και παρά τις αντιθέσεις στους κόλπους της Ευρωζώνης -ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ θα ρίξει το θέμα στο τραπέζι με τη στήριξη του Μόντι, αλλά η Γερμανία θα υπογραμμίσει την αντίθεσή της- το περιβάλλον δείχνει να είναι πιο ευνοϊκό για τα αναπτυξιακού χαρακτήρα «ομόλογα έργου».

Ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε το Σάββατο ανοικτά στις ΗΠΑ πως στην «πρεμιέρα» του στις Βρυξέλλες θα θέσει τον κοινό δανεισμό ως μία από τις πιθανές λύσεις για υπέρβαση της κρίσης, με την στήριξη του Ιταλού Μάριο Μόντι.

Το Βερολίνο επιμένει πως δεν έχει αλλάξει στάση στο ζήτημα: «Λανθασμένη απάντηση σε λανθασμένο χρόνο» επανέλαβε γερμανός αξιωματούχος.

Συμφωνία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των κυβερνήσεων της ΕΕ που ανακοινώθηκε την Τρίτη προβλέπει, ως πιλοτικό σχέδιο, την κατοχύρωση 230 εκατ. ευρώ εγγυήσεων από την ΕΕ για την στήριξη της έκδοσης ομολόγων για έργα υποδομής.

Η ανησυχία πάντως για την Ευρωζώνη, η απειλή ύφεσης και η πολυπόθητη ισορροπία μεταξύ ανάπτυξης και δημοσιονομικής εξυγίανσης, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για τη λήψη οριστικών αποφάσεων.