Ρευματικές παθήσεις και εργασία: «Τρομακτικά» τα στατιστικά στοιχεία για την αναπηρία
Η Γενική Γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.) Καίτη Αντωνοπούλου, μιλά για τους εργαζόμενους με ρευματικό νόσημα.
«Εάν έχετε κάποιο ρευματικό νόσημα, πιθανότατα έχετε αναρωτηθεί πώς μπορείτε να εργάζεστε και να συνεχίζετε την καριέρα σας παρά τους λειτουργικούς περιορισμούς της νόσου» υποστηρίζει η Γενική Γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.) Καίτη Αντωνοπούλου και δίνει απαντήσεις σε συνήθη ερωτήματα που απασχολούν τους πάσχοντες από ρευματικές παθήσεις.
«Το ρευματικό νόσημα μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα να εργάζεστε. Επειδή ο πόνος και οι σωματικοί περιορισμοί δεν μπορούν να αγνοηθούν, τα άτομα με ρευματικό νόσημα συχνά χρειάζεται να προσαρμόσουν το εργασιακό τους περιβάλλον ή να τροποποιήσουν το πρόγραμμα εργασίας τους για να συνεχίσουν να εργάζονται. Καθώς το νόσημα γίνεται πιο σοβαρό, μπορεί να χρειαστούν σημαντικές αλλαγές» αναφέρει.
Σύμφωνα με την ίδια, η σχέση με τον εργοδότη είναι σημαντικός παράγοντας στην εκτέλεση της εργασίας. «Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες, που καθορίζουν εάν μπορείτε να συνεχίσετε να εργάζεστε παρά το γεγονός ότι πάσχετε από ρευματικό νόσημα. Ορισμένοι μπορεί να είναι ελεγχόμενοι, ενώ άλλοι όχι. Δύο από τους πιο σημαντικούς παράγοντες συνδέονται μεταξύ τους—η σοβαρότητα του νοσήματός σας, σε συνδυασμό με την υποστήριξη που λαμβάνετε από τον εργοδότη σας».
«Μερικοί άνθρωποι φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους και επιλέγουν να μην αποκαλύψουν όλη την αλήθεια για το νόσημά τους. Ελαχιστοποιούν τις δυσκολίες:
· Μη ομολογώντας την πραγματική σοβαρότητα του πόνου και άλλων συμπτωμάτων
· Πηγαίνοντας στη δουλειά όταν δεν πρέπει
· Μη φορώντας νάρθηκες, στηρίγματα ή τιράντες όταν πρέπει.
Άλλοι πάσχοντες πιστεύουν ότι η απόκρυψη της αλήθειας τελικά είναι μπούμερανγκ. Η απόκρυψη της νόσου γίνεται πιο δύσκολη καθώς το ρευματικό νόσημα επιδεινώνεται. Με απλά λόγια, γίνεται πιο δύσκολο να προσποιηθείς» αναφέρει η κυρία Αντωνοπούλου.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη το είδος της εργασίας
«Η ακριβής φύση μιας εργασίας καθορίζει τον βαθμό που το νόσημα μπορεί να επηρεάσει την απόδοσή σας. Μια σωματικά απαιτητική εργασία που περιλαμβάνει ανύψωση, μεταφορά, περπάτημα ή πολλή ορθοστασία θα επηρεαζόταν σίγουρα περισσότερο από μια δουλειά γραφείου. Μια δουλειά που είναι σωματικά απαιτητική μπορεί να γίνει δύσκολο ή αδύνατο να κρατηθεί με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, οι δραστηριότητες στο γραφείο μπορεί επίσης να είναι δύσκολες. Μια μελέτη του 2016 σε άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα διαπίστωσε ότι η δύναμη της λαβής και τα ελλείμματα του εύρους κίνησης των χεριών ήταν οι παράγοντες που σχετίζονται περισσότερο με την ανικανότητα για εργασία.
Επίσης, «εάν είναι δυνατό να γίνουν συγκεκριμένες προσαρμογές στο χώρο εργασίας, μπορεί να σας βοηθήσει να συνεχίσετε να εργάζεστε και να διατηρήσετε το αναμενόμενο επίπεδο παραγωγικότητας. Αυτό σίγουρα θα πρέπει να εξεταστεί και να συζητηθεί πριν σκεφτείτε να παραιτηθείτε από τη δουλειά σας. Ορισμένες προσαρμογές μπορεί να κοστίζουν χρήματα, αλλά μια εταιρεία θα είναι πιο πρόθυμη να ξοδέψει χρήματα για τροποποιήσεις και προσαρμογές, εάν το εργασιακό σας ιστορικό είναι καλό, σκοπεύετε να παραμείνετε απασχολούμενοι στην εταιρεία και πιστεύουν ότι θα είναι δύσκολο να σας αντικαταστήσουν. Μπορείτε να συμβουλευτείτε έναν εργοθεραπευτή για να σας βοηθήσει να αξιολογήσετε τον χώρο εργασίας σας και να σας προσφέρει πολύτιμες προτάσεις. Είναι επίσης σημαντικό να κατανοήσετε τον νόμο για τους Έλληνες με αναπηρίες για να γνωρίζετε τα δικαιώματά σας και να κατανοήσετε τις εύλογες προσπάθειες που πρέπει να κάνει ο εργοδότης σας για να καλύψει τις ανάγκες σας. Εξοικειωθείτε με το νόμο» προσθέτει.
Τα στατιστικά στοιχεία για την αναπηρία είναι τρομακτικά
«Οι μελέτες που δείχνουν την επίδραση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας στην απασχόληση είναι τρομακτικές. Παλαιότερες μελέτες διαπίστωσαν ότι πάνω από το 50% των ατόμων που εργάζονταν πριν από την εμφάνιση της νόσου σταμάτησαν να εργάζονται εντός 10 ετών από τη διάγνωσή τους. Όσοι είχαν μεγαλύτερη εργασιακή αυτονομία και ευελιξία είχαν περισσότερες πιθανότητες να παραμείνουν απασχολούμενοι. Άλλες μελέτες έχουν βρει ότι 20% - 30 % των ρευματοπαθών είναι ήδη ανίκανοι να εργαστούν δύο έως τρία χρόνια μετά τη διάγνωση. Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα παραμένει η κύρια αιτία αναπηρίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τις τελευταίες δεκαετίες, τα αντιρευματικά φάρμακα που τροποποιούν τη νόσο, τα βιολογικά φάρμακα και η έγκαιρη και επιθετική θεραπεία έχουν γίνει ο κανόνας, ωστόσο τα ποσοστά αναπηρίας παραμένουν εκπληκτικά υψηλά. Ωστόσο, αρχίζουμε να βλέπουμε κάποια βελτίωση. Το 2012, σημειώθηκε ότι η βιολογική θεραπεία, καθώς και η επιθετική χρήση των παραδοσιακών αντιρευματικών φαρμάκων που τροποποιούν τη νόσο (DMARDs), συνδέθηκε με σημαντικά κέρδη στα αποτελέσματα αναπηρίας. Πρόσφατα, μια Σουηδική μελέτη του 2017 διαπίστωσε ότι για εκείνους τους ανθρώπους με ρευματοειδή αρθρίτιδα που είχαν θεραπεία με παράγοντα κατά της νέκρωσης του όγκου (anti-TNF) που ξεκίνησε εντός πέντε ετών από τη διάγνωση, είχαν διπλάσιες πιθανότητες να λειτουργήσουν τρία χρόνια αργότερα.
Εφόσον η πρώιμη και επιθετική θεραπεία φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στο να βοηθήσει τους ανθρώπους να συνεχίσουν να εργάζονται, αφιερώστε λίγο χρόνο για να κατανοήσετε τις τρέχουσες οδηγίες θεραπείας της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και μιλήστε με τον γιατρό σας για να βεβαιωθείτε ότι το θεραπευτικό σας σχέδιο είναι ενδελεχές και ενημερωμένο».
Η Καίτη Αντωνοπούλου αναφέρεται και στο ζήτημα της κατάθλιψης: «Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ενώ οι σωματικοί περιορισμοί του ρευματικού νοσήματος θεωρούνται συχνά ως ο κύριος παράγοντας της εργασιακής αναπηρίας, η παρουσία της κατάθλιψης είναι εξαιρετικά σημαντική. Η κατάθλιψη, και όχι η δραστηριότητα της νόσου ή η ανταπόκριση στη θεραπεία, ήταν ο ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας για το εάν ένα άτομο θα σκεφτόταν την αναπηρία στην εργασία. Η κατάθλιψη είναι πολύ συχνή και συχνά συνυπάρχει με το ρευματικό νόσημα. Μιλήστε με τον γιατρό σας για να αντιμετωπίσετε την κατάθλιψη».
Συμπερασματικά, «είναι γεγονός ότι με τη διάγνωση του ρευματικού νοσήματος, υπάρχει εγγενής κίνδυνος εργασιακής αναπηρίας. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος με μια σωματικά απαιτητική εργασία, μεγαλύτερη ηλικία, χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης και μεγαλύτερη λειτουργική αναπηρία με δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. Ωστόσο, η έγκαιρη και επιθετική θεραπεία, η διασφάλιση ότι έχουν γίνει προσαρμογές στο εργασιακό σας περιβάλλον και η αντιμετώπιση άλλων συνθηκών, όπως η κατάθλιψη, μπορεί να βελτιώσει την πιθανότητα να συνεχίσετε να εργάζεστε και τα οφέλη της εργασίας στην αυτοεκτίμηση και την οικονομική σας ευημερία».
