Ομαδική παράκρουση των Τούρκων: «Διαλύστε τη Συρία»

Γράφει ο Γεώργιος Κ. Φίλης,

Διδάκτωρ Γεωπολιτικής

Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας & Άμυνας

Η Τουρκία δεν έχει σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης στη Συρία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η «ανάλυση» του ανώτατου άρχοντα της χώρας, δηλαδή του Τούρκου προέδρου Αμπντουλάχ Γκιουλ ο οποίος παραδέχτηκε ότι η Τουρκία και οι ΗΠΑ «ο στενότερος σύμμαχός της» δεν έχουν ίδιες απόψεις αναφορικά με το θέμα της Συρίας και μετά την χρήση χημικών κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στην Δαμασκό.

Η πρώτη επίσημη τοποθέτηση του Τούρκου Προέδρου μετά την απόφαση του Αμερικανού προέδρου να προσφύγει στην ετυμηγορία του Κογκρέσου αναφέρει ότι ο Μπαράκ Ομπάμα κινείται μέσα στο πλαίσιο της πολιτική παράδοσης των ΗΠΑ, και συμπλήρωσε υπογραμμίζοντας σαφέστατα την διαφωνία του με την… καθυστέρηση της επίθεσης ότι «Εμείς ως μία γειτνιάζουσα χώρα έχουμε σίγουρα διαφορετικά συναισθήματα. Αυτοί (οι Αμερικανοί) βρίσκονται μακριά από την περιοχή και αντιλαμβάνονται τα πράγματα διαφορετικά» κατά συνέπεια «Οι πολιτικές των δύο χωρών δεν είναι δυνατόν να συμπίπτουν συνεχώς».

Το ενδιαφέρον είναι ότι οι «ανυπόμονες» και «πολεμοχαρείς» αυτές δηλώσεις έγιναν στο πλαίσιο της τελετής παράδοσης των διαπιστευτηρίων του νέου πρέσβη της… Ρωσίας κ. Αντρέι Καρλόφ.

Ο Τούρκος πρόεδρος στην ουσία δήλωσε ότι η καθυστέρηση της επίθεσης συμβαίνει επειδή ο Αμερικανός πρόεδρος αντιμετωπίζει «εσωτερικά προβλήματα».

Ένα κάποιος θα ήθελε να προβεί σε μία διάγνωση για το πρόβλημα των Τούρκων αναφορικά με τη Συρία, θα αντιληφθεί ότι για κάποιους - Νεοθωμανικούς – λόγους οι γείτονες έχουν πάθει ομαδική παράκρουση η οποία τους έχει κάνει να έχουν απολέσει μέρος της επαφής τους με την πραγματικότητα και εξηγούμε γιατί το λέμε αυτό.

Ο ρωσικός παράγοντας

Πρώτον, πως είναι δυνατόν ένας Τούρκος πρόεδρος να προχωρεί στις συγκεκριμένες δηλώσεις τη στιγμή που έχει συνάντηση με τη μόνη χώρα στον πλανήτη η οποία μπορεί με αξιώσεις να αντιμετωπίσει μία τέτοιου τύπου εξέλιξη στην περιοχή, και φυσικά τη στιγμή που γνωρίζει ότι η χώρα αυτή για διαφόρους πολύ σημαντικούς γεωπολιτικούς, γεωπολιτισμικούς έως και ιστορικούς λόγους έχει την Άγκυρα στην μπούκα του… βαλλιστικού της πυραύλου, και κυριολεκτούμε.

Πραγματικά αναρωτιόμαστε εάν στην Άγκυρα δεν αντιλαμβάνονται τι θα αντιμετωπίσουν εάν και εφόσον λειτουργήσουν τόσο απροκάλυπτα εχθρικά απέναντι στη Ρωσία με την οποία συνορεύουν στην Μαύρη Θάλασσα, ενώ όπως διαπιστώθηκε από τον τελευταίο πόλεμο στο Καύκασο μεταξύ της Ρωσία και της Γεωργίας – τον Αύγουστο του 2008 - η Μόσχα μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποκτήσει… κοινά σύνορα με την Άγκυρα.

Δηλαδή, έχουν τόση εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους, πιστεύουν ότι τίποτα δεν θα πάθουν επειδή είναι σημαντικότατοι εταίροι για τις ΗΠΑ, ή υποτιμούν τις αντιδράσεις τη Μόσχας σε ένα θέμα το οποίο το έχουν αναγάγει σε «σημαία» της εξωτερικής τους πολιτικής ειδικά τα τελευταία δύο έτη;

Διαφορές με τις ΗΠΑ

Δεύτερον, ας μας ενημερώσει η Τουρκία για το ποιες είναι οι «κάποιες φορές» οι οποίες δεν έχει τα ίδια συμφέροντα με τις ΗΠΑ και για το ποιες είναι οι πολλές φορές για τις οποίες τα συμφέροντα με την Ουάσιγκτον συμπίπτουν.

Εάν κάποιος λάβει υπόψη του τις εξελίξεις των τελευταίων 10 ετών στην περιοχή μας δηλαδή από τον 2ο Πόλεμο του Κόλπου την άνοιξη του 2003 όπου και η Τουρκία – με υπαιτιότητα του σημερινού Τούρκου προέδρου – αρνήθηκε στις ΗΠΑ να ανοίξουν το βόρειο μέτωπο κάτι το οποίο στοίχισε στις ΗΠΑ χρόνο-χρήμα και αίμα και στην Άγκυρα ένα defacto Κουρδικό κράτος, έως και την αντιπαράθεση της Άγκυρας με το Ισραήλ, ας μας ενημερώσει κάποιος ποιο ακριβώς είναι το μείζων θέμα στο οποίο οι ΗΠΑ και η Τουρκία είχαν απόλυτη ταύτιση απόψεων, αφού ακόμα και στην Αραβική Άνοιξη τα συμφέροντα, πλέον δείχνουν να μην είναι ίδια – με το παράδειγμα της Αιγύπτου είναι ενδεικτικό, ενώ στο θέμα της «εκδημοκρατισμού» της χώρας λίγο έλειψε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να χαρακτηριστεί ως … Καντάφι από την Δύση, με πρώτους και καλύτερους τους Αμερικανούς.

Τι παίζεται με τους Κούρδους

Τρίτον, προσέξτε στο σημείο που η Τουρκία διαφωνεί με τις ΗΠΑ. Ενώ οι ΗΠΑ για την ώρα και επισήμως φέρονται να έχουν αποφασίσει την εμπλοκή τους με έναν απολύτως ελεγχόμενο τρόπο, δηλαδή την καταστροφή των χημικών οπλοστασίων και ίσως την εξισορρόπηση του πεδίου της μάχης έτσι ώστε να βρεθεί μία συμβιβαστική λύση μέσω διαπραγμάτευσης, αλλά με τον Άσαντ να αποτελεί «μέρος τη λύσης», η Τουρκία ζητάει την άμεση εμπλοκή σε έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας με στόχο την εξαφάνιση του καθεστώτος Άσαντ και τη δημιουργία δηλαδή ενός ισλαμιστικού κράτους – παρία το οποίο θα άγεται και θα φέρεται από την Νεοθωμανική Τουρκία, θα προωθεί το εξτρεμιστικό σουνιτικό ισλάμ και φυσικά δεν θα επιτρέψει στου Κούρδους της Συρίας να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους.

Είναι προφανές ότι για το συγκεκριμένο σκοπό η Τουρκία θα ρισκάρει την ίδια της την ύπαρξη μέσω μίας άμεσης πολεμικής εμπλοκής ΑΛΛΑ για να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας της θα πρέπει να ΕΜΠΛΕΞΕΙ και τις ΗΠΑ με την ελπίδα να καθαρίσει την παρτίδα στη Συρία εύκολα και κυρίως να ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ την Ρωσία από το να την στοχοποιήσει…

Με λίγα λόγια «μωραίνει Κύριος…», τα υπόλοιπα στις οθόνες μας λίαν προσεχώς…

Διαβάστε ακόμα:

• «Στημένη επίθεση στη Συρία ώστε να προωθηθεί η Νέα Τάξη»

• Δαμασκός : Έτοιμη να υπογράψει συνθήκη για απαγόρευση των χημικών

• Μπένερ: Ο αμερικανικός λαός δεν συμμερίζεται πλήρως τη θέση Ομπάμα

• ΟΗΕ: Έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας

• Γκάφα του Κέρι απέτρεψε την επέμβαση στη Συρία;

• Τα τρία γενικά σενάρια «επίλυσης» της συριακής κρίσης

• Το τρομαχτικό δίλημμα του Ερντογάν: Αυτοκρατορία ή διάλυση…