Μητροπολίτης Λαρίσης: Αδελφοί μας γνώρισαν τον εξολοθρεμό από αλλοθρήσκους

Στον Ιερό Ναό Αγίων Θεοστέπτων Βασιλέων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης Συκουρίου, χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και τέλεσε την Θεία Λειτουργία ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος.

Το Συκούριο, η γραφική κωμόπολη του Κισσάβου, αποτελούσε στο παρελθόν έδρα δήμου, ενώ τώρα χαρακτηρίζεται κι αυτή από πληθυσμιακή απομείωση. Είναι δε στο επίκεντρο της προσοχής αυτές τις ημέρες, λόγω των κινητοποιήσεων των αμυγδαλοπαραγωγών.

Στη Θεία Λειτουργία, σε μια κατάμεστη εκκλησία, πολλοί προσήλθαν για να προσευχηθούν με την αγωνία χαραγμένη στα πρόσωπα τους και με κοινό το αίτημα της εξεύρεσης λύσεων, ώστε να μην απομειωθεί κι άλλο ο πληθυσμός της περιοχής, να μην αναγκαστούν και άλλοι να φύγουν, αλλά η κατάσταση να μεταστραφεί και το Συκούριο να επιστρέψει στις παλιές του δόξες.

Ο Σταυρός σύμβολο νίκης

Στο κήρυγμά του ο Μητροπολίτης Λαρίσης αναφέρθηκε στον Σταυρό του Κυρίου, ο οποίος από ατιμωτικό όργανο εξευτελιστικού θανάτου είναι πλέον σύμβολο νίκης, σύμβολο δυνάμεως, σύμβολο θριάμβου. Τόνισε δε πως πολλά πράγματα που μπορεί να φαίνονται δραματικά ή τραγικά, μας δίνονται για να αντέξουμε και ο Θεός στη συνέχεια επιβραβεύοντας δίνει τη λύση. Θύμισε πως στο Σταυρό Του επάνω ο Χριστός πόνεσε, έπαθε, πέθανε. Συνάμα όμως μετά από αυτό, ανέστη και διά του Σταύρου λύτρωσε το γένος των ανθρώπων, ανοίγοντας την πόρτα του παραδείσου. Υπέδειξε το παράδειγμα της Κυρίας Θεοτόκου, η οποία κάτω από τον Σταυρό θρηνούσε και μόνη από όλο το ανθρώπινο γένος, συμπαρίσταται στον πάσχοντα Χρήστο. Η δικαίωση της ήταν η χαρά της ανάστασης.

Οι μνήμες παραμένουν χαραγμένες

Θύμισε πως σήμερα η εκκλησία μας εορτάζει επίσης την μνήμη όλων των αδελφών μας που με βίαιο και άδικο θάνατο κάτω από την εκδικητική και βάρβαρη μανία αλλόθρησκων και αλλοφύλων γνώρισαν τον εξολοθρεμό. Όπως είπε, ο ελληνισμός τη διετία 1922-1924 κλυδωνίστηκε, ταλαιπωρήθηκε, θυσιάστηκε όμως άντεξε και χωρίς να επιτρέψει ηττοπάθεια ή αρνητικά συναισθήματα, μπόρεσε μετά από λίγο καιρό να δώσει το Έπος του ´40 αναδεικνύοντας την Ελλάδα ένδοξη και τιμημένη μεταξύ των πολιτισμένων εθνών.

Και ο Ιεράρχης συνέχισε: Και ο τόπος μας, η Θεσσαλία μας, τα τελευταία χρόνια έχει πολύ δοκιμαστεί από φυσικές καταστροφές και συμφορές που την έπληξαν και αποδυνάμωσαν την οικονομική και παραγωγική της βάση, αλλά και τις προοπτικές πολλών. Όμως το χαρακτηριστικό μας είναι ότι δεν το βάζουμε κάτω, αντίθετα αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε, προσπαθώντας να αποκαταστήσουμε τον τόπο μας και να την παραδώσουμε ακόμη καλύτερο στα παιδιά μας.

Αγιασμός νέας κουζίνας

Ο Μητροπολίτης επίσης τέλεσε τον αγιασμό των εγκαινίων της νέας κουζίνας στο Πνευματικό κέντρο του Ιερού Ναού, όπου θα παρασκευάζονται μερίδες φαγητού για πολλούς συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Όπως είπε μακάρι να έρθει η ώρα να το κλείσουμε, δηλαδή μακάρι να έρθει η ώρα να μην το έχουμε ανάγκη. Όσο όμως το έχουμε ανάγκη, η Εκκλησία θα προσφέρει αυτό που μπορεί και με το παραπάνω.

Τέλος ευχαρίστησε τις κυρίες του Συκουρίου για την οργάνωση ενός ακόμη συσσιτίου μέσα στην μητροπολιτική περιφέρεια και παρακάλεσε όλους τους ανθρώπους της περιοχής να συνδράμουν στο έργο αυτό, βοηθώντας ο καθένας όπως μπορεί.