Η οικογένεια είναι η δύναμη που δεν ξέρεις ότι έχεις
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι παραδοσιακό. Με μια παραδοσιακή οικογένεια. Η μάνα, ο πατέρας, τα παιδιά. Οι γιαγιάδες. Οι παππούδες είχαν «φύγει» νωρίς. Δεν ευτύχησα να έχω αναμνήσεις μαζί τους. Λένε πως όταν δεν έχεις κάτι ποτέ, δεν σου λείπει.
Σου λείπει. Θα ήθελα να τους είχα. Για λόγους ισορροπίας. Και περισσότερης αγάπης. Κι άλλης αγάπης. Κι ας είχα τόση. Γιατί είχα πολλή. Τόση που είχα να δώσω και περίσσευμα. Κι αυτό το κατάλαβα στην υπόλοιπή ζωή μου. Το καταλαβαίνω ακόμα. Ειδικά όταν διαπιστώνω το έλλειμα αγάπης που υπάρχει σε πολλούς ανθρώπους.
Ξέρεις, στη δική μου οικογένεια, δεν είχαμε πολλά. Είχαμε όμως αγάπη. Από αυτή που όταν τη μοιράζεσαι δεν λιγοστεύει αλλά πολλαπλασιάζεται. Πρόσεξε. Δεν ήταν όλα ιδανικά. Είχαμε όμως αγάπη. Και αυτό το νιώθαμε παντού κι εγώ και ο αδερφός μου.
Από το ότι περιμέναμε τον πατέρα μου να έρθει το μεσημέρι για να φάμε όλοι μαζί ή αργότερα τον βοηθούσαμε στη δουλειά για να τελειώσει νωρίτερα και να κάτσουμε στο τραπέζι, μέχρι ότι ήμασταν καθημερινά ευγνώμονες στη μάνα για όλα αυτά που μας προσέφερε 24 ώρες το 24ώρο στο σπίτι.
Το νιώθαμε και τα βράδια που περνούσαμε με τη γιαγιά, για τις μέρες που μέναμε σπίτι της, από το πώς μας μιλούσε μέχρι το πώς καθάριζε τις πατάτες για να τις τηγανίσει… Το νιώθαμε στις συζητήσεις που κάναμε για τα προβλήματα, τις ανησυχίες, τις δυσκολίες μας… Κυρίως το νιώθαμε γιατί ξέραμε πως ήταν και θα ήταν πάντα εκεί! Πάντα και παντού. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Στις χαρές και στις λύπες. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή.
Περνώντας τα χρόνια, ό,τι κι αν κατάφερα στη ζωή μου, όσες προκλήσεις και αν αντιμετώπισα, ένιωθα πάντα οπλισμένος με ένα κουράγιο και μια δύναμη που δεν ήξερα ότι την είχα. Κι αν κάποια στιγμή την κατάλαβα, δεν ήξερα πού την βρήκα… Τώρα ξέρω.
Το κατάλαβα μεγαλώνοντας τα δικά μου παιδιά. Από την οικογένειά μου. Η οικογένεια είναι η δύναμη που δεν ξέρεις ότι έχεις. Είναι η αυτοπεποίθηση, η σιγουριά ότι μπορείς να τα καταφέρεις. Ότι θα τα καταφέρεις. Και αυτό το ντεπόζιτο γεμίζει στα πρώτα χρόνια της ζωής σου. Από τον πατέρα και τη μάνα σου. Από τις γιαγιάδες και τους παππούδες. Από την οικογένειά σου. Από την οικογένεια… Τον πυρήνα της ύπαρξης σου.