Παναγιώτης Τριανταφύλλου: «Να ακούσουμε τον εθνικό ύμνο στο Τόκιο»

Ομως, ο Παναγιώτης κατέχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, καθώς αποτελεί και μέλος της εθνικής ομάδας μπάσκετ, ενώ αγωνίζεται και στην ομάδα του Αμαρουσίου.

Πάμε να τον γνωρίσουμε, μέσα από τη συνέντευξη που μας παραχώρησε... Και όπως θα διαπιστώσετε, ήδη ο πήχης έχει ανεβεί ακόμα πιο ψηλά για τη συνέχεια, καθώς ο Παναγιώτης θέλει να επιστρέψει από τους παραολυμπιακούς του Τόκιο με το χρυσό μετάλλιο στο στήθος.

Πόσο δύσκολο ή πόσο εύκολο είναι να κάνεις πρωταθλητισμό και μάλιστα σε περιόδους που οι συνθήκες έχουν -προφανώς και λόγω της κρίσης- γίνει ακόμα πιο δύσκολες;

Το να κάνει κανείς πρωταθλητισμό θεωρώ πως πάντα ήταν είναι και θα είναι δύσκολο και πολύ απαιτητικό. Αφιερώνεις σχεδόν όλη σου τη ζωή και όλο σου το είναι σε αυτό και ο πρωταθλητισμός για ένα άτομο με αναπηρία είναι ακόμα πιο δύσκολος γιατί πρέπει να αντιμετωπίζεις καθημερινά δυσκολίες πρόσβασης σε αγωνιστικούς χώρους, προπονητικούς χώρους είτε αυτό έχει να κάνει με ράμπες που θα έπρεπε να υπάρχουν σε πεζοδρομία αλλά και σε όλα τα κτίρια είτε ακόμα και με πρόσβαση σε τουαλέτες. Σιγουρά η εποχή της κρίσης η οποία διανύουμε όλοι μας κάνει το έργο μας ακόμα πιο δύσκολο γιατί ερχόμαστε αντιμέτωποι πολλές φορές στο να μη μπορέσουμε να πάμε σε κάποιο παγκόσμιο τουρνουά λόγω έλλειψης χρημάτων το οποίο όμως είναι πάρα πολύ σημαντικό για την εξέλιξη μας στο άθλημα αλλά και για την πρόκριση στους παραολυμπιακούς αγώνες. Επίσης ο αγωνιστικός μας εξοπλισμός πολλές φορές πρέπει να αντικατασταθεί όπως και το αγωνιστικό μας αμαξίδιο και σίγουρα χωρίς τη βοήθεια κάποιου χορηγού τα πράγματα γίνονται πάρα μα πάρα πολύ δύσκολα. Δεν υπάρχει στήριξη από το κράτος και ίσως κάποια στιγμή έρθουμε αντιμέτωποι με τη σκέψη να σταματήσουμε τον πρωταθλητισμό όσο και αν το αγαπάμε αυτό που κάνουμε.