«Φαντάζεσαι να είχαμε και παιδιά»
Σε πολλούς πολιτικούς αρέσουν τα στατιστικά. Τους επιτρέπει να κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις, χωρίς ιδιαίτερο νόημα.
Η υπογεννητικότητα είναι σχεδόν ένα φετίχ τελευταία σε όσους έχουν δημόσιο βήμα. Η Ελλάδα θα έχει 8 εκατ. πληθυσμό το 2050 εάν συνεχιστεί η υπογεννητικότητα λένε οι επιστήμονες. Το δημογραφικό πρόβλημα αποτυπώνεται και στην σημερινή εικόνα. Ο ολοένα και πιο γερασμένος πληθυσμός μειώνει το εργατικό δυναμικό, επιβαρύνει το ασφαλιστικό σύστημα και την παραγωγική θέση της χώρας. Σε έναν κόσμο που αναπτύσσει ταχύτητα, οι νέοι άνθρωποι έχουν τον πρώτο λόγο.
Αυτές είναι διαπιστώσεις που καταλήγουν στο όλοι να συμφωνούμε ότι πρέπει να υιοθετήσουμε πολιτικές στήριξης της μητρότητας και της οικογένειας. Με την πρώτη ευκαιρία όμως τα ξεχνάμε και τείνουμε στις εύκολες λύσεις. Να πετάξουμε το μπαλάκι στην οικογένεια να τα βγάλει πέρα μόνη της.
Η δοκιμασία του κοροναϊού δεν έχει τελειώσει και οι οικογένειες με παιδιά καλούνται να αποφασίσουν χωρίς κανέναν ιδιαίτερο μαθησιακό λόγο, αν τα παιδιά θα επιστρέψουν στα σχολεία. Η απόφαση είχε ξεκάθαρα οικονομικά κριτήρια, την ελάφρυνση δηλαδή των εργοδοτών, δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, από το βάρος των αδειών, την ενίσχυση της παραγωγικότητας και την στήριξη της ιδιωτικής παιδείας. Οι εργαζόμενοι γονείς όμως μπορούν; Χωρίς το ολοήμερο και με τις εκ περιτροπής τάξεις πολύ δύσκολο οι γονείς του ιδιωτικού τομέα να ανταπεξέλθουν. Για τους δημόσιους προβλέπεται άδεια. Το ίδιο ισχύει για όλους τους εργαζομένους ενδεχομένως να πει κάποιος. Πιο πιθανό είναι ο εργοδότης όμως που θα ακούσει το αίτημα του εργαζομένου για να φεύγει πιο νωρίς κάποιες μέρες και άλλες να μην έρχεται καθόλου να γελάσει θεωρώντας το αστείο αγγλοσαξονικής έμπνευσης, παρά να το αποδεχτεί.
Η λύση τότε είναι οι επισφαλείς ομάδες. Οι παππούδες που κινδυνεύουν, τώρα να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι κινδυνεύουν. Αν δεν υπάρχουν παππούδες; Η λύση είναι μια. Mary Poppins. Θα κατέβει από τον ουρανό και με τη βοήθεια της μαγικής της ομπρέλας θα προσγειώνεται στην είσοδο της οικίας. Οι κυνικοί θα ανταπαντήσουν ότι δεν είναι δύσκολο να βρεθεί μια κοπέλα να κρατάει τα παιδιά. Προφανώς αυτοί δεν έχουν παιδιά. Ακόμα και να βρεθεί όμως σχεδόν ένας μισθός θα απαιτείται. Αν απαιτείται όμως ένας μισθός δεν είναι προτιμότερο να μείνει η ίδια η μάνα σπίτι; Θα πρέπει να χάσει την δουλειά της και να ποντάρει στην κατανόηση ότι θα την βρει ξανά όταν τελειώσουν όλα.
Δεν πρέπει να ποντάρουμε στις λύσεις που υπήρχαν παλιότερα γιατί οι συνθήκες δεν είναι οι ίδιες. Δεν είναι σωστό να βάζουμε τις οικογένειες μπροστά σε απίστευτα διλήμματα, όταν ζούμε απρόβλεπτες καταστάσεις. Ήδη είναι δύσκολο για τις οικογένειες. Τη δεύτερη μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση στην Ευρώπη καλείται να σηκώσει η μέση ελληνική οικογένεια μισθωτών με παιδιά.
Το δημογραφικό δεν λύνεται με δηλώσεις. Χρειάζεται να είναι μονίμως προτεραιότητα. Το μήνυμα τώρα είναι ότι «Φαντάζεσαι να είχαμε και παιδιά», ενώ κανονικά πρέπει να είναι «Πάλι την γλύτωσαν αυτοί που έχουν παιδιά». Η λύση του προβλήματος θα δώσει κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ώθηση στη χώρα μας.
*O Αντώνης Ελευθεριάδης είναι τραπεζικό στέλεχος, πιστοποιημένος στην παροχή επενδυτικών συμβουλών
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.
Διαβάστε επίσης:
Επίθεση - βιτριόλι: Το «σύνδρομο του καθρέφτη», το «σάρωμα» του κινητού και η κατάθεση του ταξίτζη
