Συγκλονιστικό: «Κοριτσάκι μου, γιατί δεν ανεβαίνεις πάνω να σε δω λιγάκι;»
Πριν από ένα μήνα μπήκα στο πλοίο από Πειραιά για Χανιά. «Τώρα που θα πας κάτω, να μου τους φιλήσεις όλους», η φίλη μου η Καλλιόπη στο τηλέφωνο, να δίνει σαφή εντολή. Δεν πρόλαβα. Την επόμενη μέρα όλα άλλαξαν. Ο κορονοϊός μπήκε απρόσκλητος στις ζωές μας.
Πότε πέρασε ο καιρός δεν το κατάλαβα. Τι μου έλειψε περισσότερο δεν το συνειδητοποίησα. Δεν είχα καιρό να σκεφτώ. Έχω γεννηθεί αισιόδοξη. Θα τελειώσει ο εφιάλτης.
Τήρησα την καραντίνα δίχως να έχω πολλές επαφές εκτός σπιτιού. Λίγο η επιστροφή στην Κρήτη, λίγο η οικογένειά μου, με βοήθησαν να νιώσω επιτέλους ήρεμη. Το τηλέφωνο έγινε βέβαια η προέκταση του χεριού μου και έτσι προσπαθούσα να μηδενίζω τις αποστάσεις. Κάπου μέσα στα πολλά τηλεφωνήματα ήταν μια φωνή που δεν μπορούσα να αντισταθώ.
Διαβάστε περισσότερα στο daynight.gr
Σχετικές ειδήσεις
Δημοφιλείς Ειδήσεις
