Η ώρα της αλήθειας για τα κοιτάσματα νότια της Κρήτης
Με την Τουρκία να έχει επιχειρήσει να αποτρέψει την έλευση της Chevron, είτε με
κεκαλυμμένες απειλές είτε ποντάροντας στο ότι ο αμερικανικός κολοσσός θα
προτιμήσει τελικά κάποιο από τα οικόπεδα της Λιβύης, αναμένονται ανακοινώσεις
αύριο, Τετάρτη, αν τελικά θα υποβάλει προσφορά στον διεθνή διαγωνισμό για τα τέσσερα υποψήφια θαλάσσια οικόπεδα νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου.
Μπορεί να είναι μια κίνηση για την εταιρεία με εμπορικά χαρακτηριστικά, όμως θα
έχει πολλές γεωπολιτικές επιπτώσεις. Διότι θα στείλει και ένα μήνυμα συνολικά για
το τουρκολιβυκό μνημόνιο, βάσει του οποίου η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι διαθέτει
δικαιώματα στα νότια της Κάσου και της Καρπάθου, όπου και παρεμποδίζει, τους
τελευταίους δέκα μήνες, την πρόοδο των εργασιών για τις έρευνες που προηγούνται
της πόντισης καλωδίου για το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου
– Ισραήλ.
Η Τουρκία έχει, βέβαια, προχωρήσει και στην κατάθεση συντεταγμένων στον ΟΗΕ των εξωτερικών ορίων της υφαλοκρηπίδας της στην Ανατολική Μεσόγειο, με τελευταία την επιστολή του Φεριντούν Σινιρλίογλου τον Μάρτιο του 2020.
Εάν τελικά υποβάλει προσφορά για την εκχώρηση των δύο περιοχών νοτίως της Κρήτης και τις κατοχυρώσει, τότε το τουρκολιβυκό μνημόνιο εξουδετερώνεται στο πεδίο και το τουρκικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» θα υποστεί επί της ουσίας ακύρωση, αφού η Άγκυρα θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με μια εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων προκειμένου να το υπερασπιστεί.
Θυμίζουμε ότι η θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας» επινοήθηκε από την Τουρκία για
μπορέσει να διεκδικήσει και να σφετερισθεί από την Ελλάδα το μισό Αιγαίο και όλη
την Ανατολική Μεσόγειο, μέχρι τις δυτικές ακτές της Κύπρου. Αυτό γίνεται σε
αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας το οποίο παρέχει δικαιώματα
υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ και στους νησιωτικούς χώρους.
Εάν υπέγραφε και εφάρμοζε το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, η Τουρκία θα
περιοριζόταν στην ΑΟΖ που προβλέπει ο «Χάρτης της Σεβίλλης», δηλαδή κοντά στις ακτές της, λόγω της πληθώρας ελληνικών νησιών. Έτσι η Τουρκία εφηύρε το δικό της
δίκαιο, θεωρώντας ότι τα νησιά δεν έχουν κυριαρχικά δικαιώματα πέραν των 6νμ.
Οι σχέσεις Τουρκίας-Λιβύης έχουν ασφαλώς αναβαθμιστεί και σε ενεργειακό επίπεδο
όταν τον περασμένο Ιούνιο υπεγράφη η συμφωνία με την τουρκική
κρατική εταιρεία πετρελαίου TPAO για εκτέλεση 10.000 χλμ. σεισμικών
διασκοπήσεων στις θαλάσσιες ζώνες της Λιβύης.
Με αυτό τον τρόπο η Λιβύη έφερε την Τουρκία νότια της Κρήτης, μέσω της εταιρείας της TPAO, για να εκτελέσει σεισμικές έρευνες ακόμη ενδεχομένως και στις αμφισβητούμενες περιοχές και να εμπλακεί, αν χρειασθεί, ακόμα και με τον στόλο της, εφόσον «παρενοχληθεί» το σεισμογραφικό της σκάφος, πιθανώς το «Oruc Reis».
Το ενδιαφέρον της Chevron εστιάζεται σε συνολικά τρεις περιοχές, μία στα νότια της Πελοποννήσου που είχε εκδηλωθεί τον Ιανουάριο του 2025 και δύο στα νότια της Κρήτης, όπου η εταιρεία φιλοδοξεί να αναλάβει τη διαχείριση των ερευνών σε ένα σύνολο περίπου 46.000 τ.χλμ.
Περιμένοντας τα σπουδαία αύριο και αν τυχόν θετική απάντηση της Chevron, θα προκαλέσει την αντίδραση του Ερντογάν επί του πεδίου.