Έρευνα Prorata για Κιβωτό: «Φταίει το κράτος που δεν βάζει κανόνες»

Με την έρευνα να είναι εν εξελίξει η Prorata διερεύνησε τη γνώμη των αναγνωστών/τριών του Newsbomb.gr- οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό λειτουργούν και ως «μικρογραφία» της ελληνικής κοινωνίας - ως προς το τι θεωρούν ότι πρέπει να γίνει στην Κιβωτό μετά τις καταγγελίες καθώς και ποιος θεωρούν ότι φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για πιθανές κακοποιητικές συμπεριφορές σε αντίστοιχες δομές.

Η συντριπτική πλειονότητα των ερωτώμενων (68%) θεωρεί ότι η Κιβωτός του Κόσμου πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί, έχοντας πρώτα απομακρύνει τους φερόμενους/ες ως εμπλεκομένους/ες μέχρις ότου αποφασίσει το δικαστήριο για τις καταγγελίες, ενώ μόλις το 20% προκρίνει τη λύση της ως έχει συνέχισης της λειτουργίας της, δηλαδή χωρίς απομακρύνεις προσώπων, έως ότου αποφασίσει το δικαστήριο σε σχέση με τις καταγγελίες. Τέλος, η μικρότερη μερίδα (11%) συμμερίζεται την άποψη περί οριστικής παύσης της λειτουργίας της δομής, ανεξαρτήτως της ετυμηγορίας του δικαστηρίου.

Διαφοροποιήσεις, ωστόσο, καταγράφονται στη βάση της ιδεολογικής αυτοτοποθέτησης των ερωτώμενων αλλά και στη βάση της συχνότητας εκκλησιασμού τους. Δύο παράγοντες, οι οποίοι είναι γνωστό από πληθώρα εμπειρικών ερευνών ότι συσχετίζονται, καθώς η εντονότερη θρησκευτικότητα απαντάται συχνότερα στις δεξιότερες θέσεις του ιδεολογικού-πολιτικού χώρου.

Πιο συγκεκριμένα, είναι αρκετά πιο πιθανό να συναντήσει κανείς όσους και όσες επιθυμούν τη συνέχιση της λειτουργίας της δομής, χωρίς απομακρύνσεις προσώπων, στα κεντροδεξιά - δεξιά του πολιτικού φάσματος, καθώς και μεταξύ όσων εκκλησιάζονται τακτικά. Παρά την παραπάνω συσχέτιση, ωστόσο, η μεγάλη εικόνα, δεν αλλοιώνεται, καθώς ανεξαρτήτως της τακτικότητας του εκκλησιασμού και της πολιτικής αυτοτοποθέτησης των συμετεχόντων/ουσών, η μεγάλη πλειονότητα προκρίνει τη συνέχιση της λειτουργίας της δομής, αφού πρώτα απομακρυνθούν τα καταγγελλόμενα πρόσωπα.

Τέλος, εξαιρετικό ενδιαφέρον προκύπτει και από τα ευρήματα που αφορούν στην απόδοση της κύριας ευθύνης για τέτοιες συμπεριφορές σε δομές παιδικής προστασίας: το 77% των ερωτώμενων θεωρεί ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη για κακοποιητικές συμπεριφορές σε τέτοιου τύπου δομές φέρει το κράτος που δεν θέτει αυστηρούς κανόνες και δεν ασκεί ελεγκτικό του ρόλο, έναντι του 20% που θεωρεί ότι η ευθύνη βαραίνει κυρίως τις ίδιες τις δομές επειδή δεν ελέγχουν επαρκώς το ανθρώπινο δυναμικό και την εσωτερική τους λειτουργία.

Εν κατακλείδι - και λαμβάνοντας υπόψιν μας και τις υπόλοιπες υποθέσεις παιδικής κακοποίησης που έχουν δει το φως της δημοσιότητας - οι πολίτες αποδίδουν την έλλειψη ελεγκτικού πλαισίου στο κράτος, προσλαμβάνοντας το ως υπεύθυνο - και άρα ως τη μόνη δυνητικά εγγυήτρια δύναμη - για τη διαχείριση και αντιμετώπιση του προβλήματος.

Το πεδίο της παιδικής προστασίας φαίνεται πως μπορεί να προσφέρει στην κυβέρνηση το κοινωνικό πρόσημο που χρειάζεται για να κερδίσει πολύτιμο οξυγόνο σε μια δύσκολη για την ίδια περίοδο, αλλά την ίδια στιγμή και το κοινωνικό κεφάλαιο εκείνο για να υλοποιήσει - εφόσον έχει τη σχετική βούληση - ριζικές αλλαγές στον τομέα της αναδοχής και της υιοθεσίας.

Αὐτοῦ γὰρ καὶ Ῥόδος καὶ πήδημα.