Αμαλιάδα: Καταπέλτης ο Γερμανός καθηγητής - Αναφέρεται σε «πνιγμό» - Τεράστια ανατροπή
Σε «πνιγμό» αναφέρεται η γραπτή απάντηση του διεθνώς Γερμανού παθολογοανατόμου και νευροπαθολόγου, που εξέτασε την ιστολογική έκθεση του 15μηνών Παναγιώτη.
Το Τούνελ έθεσε υπόψιν της επιστημονικής ομάδας του αναγνωρισμένου Γερμανού παθολογοανατόμου και νευροπαθολόγου στο πανεπιστήμιο του Βίρτσμπουργκ της Βαυαρίας στη Γερμανία, Dr Peter- Rudiger Clein, τα δεδομένα που είδαν το φως της δημοσιότητας από την ιστολογική έκθεση του 15 μηνών Παναγιώτη.
Απαντώντας γραπτώς στην εκπομπή ,εξηγούν την επιστημονική εμπειρική τους εκτίμηση για το πιθανό αίτιο θανάτου του παιδιού.
«Ασφυξία ή παρατεταμένη υποξία»
Ειδικότερα για τα ευρήματα στον εγκέφαλο του παιδιού, ο καθηγητής αναφέρει:
Εγκέφαλος:
- · «Υποξικά-ισχαιμικά τραύματα: Η παρουσία νευρωνικών νεκρώσεων, οιδήματος και στάσης στα αγγεία υποδεικνύει ανεπάρκεια οξυγόνου στον εγκέφαλο. Αυτά τα ευρήματα είναι τυπικά για την ασφυξία, η οποία προκαλεί έλλειψη οξυγόνου σε ολόκληρο το σώμα.
- · Συνδυασμός με οίδημα εγκεφάλου και στάση στα αγγεία ενισχύει την υποψία για οξεία έλλειψη οξυγόνου, κάτι που είναι κοινό σε περιπτώσεις ασφυξίας.»
Σύμφωνα με τον Γερμανό παθολογοανατόμο και τα ευρήματα στον πνεύμονα του Παναγιωτάκη είναι αποκαλυπτικά …
Πνεύμονες:
- · «Πνευμονικό οίδημα, αιμορραγίες στις κυψελίδες και συμφόρηση: Αυτά τα ευρήματα είναι τυπικά για διαταραχή τηςαναπνοής και μειωμένη απορρόφηση οξυγόνου. Το οίδημα και η συμφόρηση στους πνεύμονες είναι συχνά σημεία υποξίας, η οποία μπορεί να προκύψει από ασφυξία όταν η αναπνοή ή η εισπνοή οξυγόνου είναι περιορισμένη.
- · Γαστρικό περιεχόμενο στους αεραγωγούς (σε μία περίπτωση) μπορεί να υποδεικνύει εισρόφηση, που συχνά συνδέεται με ασφυξία ή πνιγμό, ειδικά όταν οι αεραγωγοί είναι μπλοκαρισμένοι ή εμποδισμένοι.»
Ανάλογη εικόνα έχει και η καρδιά του άτυχου παιδιού
Καρδιά και Κυκλοφορικό Σύστημα:
- Στάση στα αγγεία: Η γενικευμένη στάση των αγγείων στην καρδιά και σε άλλα όργανα αποτελεί ένδειξη για συστηματική υποξία, που μπορεί να προκληθεί από την ασφυξία όταν η κυκλοφορία του αίματος είναι περιορισμένη και το σώμα δεν μπορεί να μεταφέρει επαρκώς το οξυγόνο.
Ίδια εικόνα παρουσιάζει και το ήπαρ …
Ήπαρ:
- Κεντρική στάση και μικροβιολογική στεάτωση: Αυτές οι αλλαγές υποδεικνύουν χρόνια υποξία, η οποία συνδέεται με έλλειψη οξυγόνου σε όλο το σώμα – μια άλλη ένδειξη για ασφυξία.
- Νεφροί , σπλήνας και πάγκρεας ,δεν παρουσιάζουν διαφορές από τα υπόλοιπα όργανα. Και σε αυτά τα όργανα παρατηρούνται ενδείξεις για συστηματική υποξική βλάβη, επιβεβαιώνοντας περαιτέρω την παρουσία ασφυξίας, καθώς πολλά όργανα μπορεί να επηρεαστούν με παρόμοιο τρόπο από την έλλειψη οξυγόνου.
Ο παθολογοανατόμος Dr Peter- Rudiger Clein προτείνει επανεκτίμηση των δεδομένων και αναφέρει στα συμπεράσματα της εμπειρικής του επιστημονικής άποψης:
Συμπεράσματα:
Τα ιστοπαθολογικά ευρήματα, ιδιαίτερα οι υποξικά-ισχαιμικές βλάβες, το οίδημα των πνευμόνων, οι αιμορραγίες στις κυψελίδες και οι στάσεις στα αγγεία σε πολλά όργανα υποδεικνύουν ότι η αιτία θανάτου είναι ασφυξία. Αυτές οι αλλαγές προκαλούνται από την έλλειψη οξυγόνου στους ιστούς και είναι συχνές κατά τον πνιγμό ή τη συνεχιζόμενη έλλειψη οξυγόνου.
Για την πληροφορία, ότι στην ιστολογική εξέταση του παιδιού μεταξύ άλλων, περιγράφεται λεμφοκυτταρική διαταραχή του μεσοθηλίου των πνευμόνων που αποδίδεται σε διάμεση πνευμονική νόσο, Dr Clein δίνει μία άλλη διάσταση, που σε καμιά περίπτωση δεν συνδέει το εύρημα αυτό με παθολογικό αίτιο θανάτου.
Στην περιγραφόμενη λεμφοκυτταρική, granulomatöse διαταραχή του μεσοθηλίου των πνευμόνων, οι συνάδελφοι αναδεικνύουν μόνο την ανοσολογική φλεγμονώδη συνιστώσα, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τη δυνατότητα, ότι αυτή η αντίδραση μπορεί να έχει προκύψει μεταθανάτια, λόγω της υποξίας από την ασφυξία.
Είναι γνωστό, ότι η ασφυξία οδηγεί σε μια χαρακτηριστική ανοσολογική αντίδραση, η οποία χαρακτηρίζεται από την είσοδο νεκροφιλικών και λεμφοκυτταρικών κυττάρων στο μεσοθήλιο και στους τοίχους των κυψελίδων των πνευμόνων. Αυτή η φλεγμονώδης αντίδραση, μπορεί να εμφανιστεί μετά το θάνατο, λόγω της έλλειψης οξυγόνου και των επακόλουθων βλαβών στους ιστούς, γεγονός που είναι ορατό στην μεταθανάτια ιστολογία. Επομένως, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη αυτή η φλεγμονώδης αντίδραση ως πιθανό σημάδι της ασφυξίας, αντί να την ερμηνεύουμε αποκλειστικά ως ανοσολογική νόσο.»