Σάλος με νέο βιβλίο για τον Μπάιντεν: «Είμαι κουρασμένος» παραδέχεται ιδιωτικά ο 80χρονος πρόεδρος

Εν μέσω της συνεχιζόμενης συζήτησης για το εάν ο 80χρονος Τζο Μπάιντεν είναι πολύ μεγάλος για να είναι πρόεδρος ή για να ολοκληρώσει αποτελεσματικά μία δεύτερη θητεία, ένα πολυαναμενόμενο βιβλίο για την περίοδο του στον Λευκό Οίκο αναφέρει ότι ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος έχει παραδεχτεί ιδιωτικά ότι αισθάνεται «κουρασμένος».

Η τεράστια πολιτική εμπειρία του είναι βασικό πλεονέκτημα, το προχωρημένο της ηλικίας του όμως φαίνεται πως είναι αποτρεπτικό στοιχείο για πολλούς ψηφοφόρους, καθώς τα τρία τέταρτα των Αμερικανών λένε ότι ο Μπάιντεν είναι πολύ μεγάλος για δεύτερη θητεία, σύμφωνα με δημοσκόπηση

«Η προχωρημένη του ηλικία είναι εμπόδιο, στερώντας του την ενέργεια για να έχει μια ισχυρή δημόσια παρουσία ή την ικανότητα να επινοεί εύκολα ένα όνομα», γράφει ο Φράνκλιν Φόερ στο βιβλίο του με τίτλο «Ο τελευταίος πολιτικός: Μέσα στον Λευκό Οίκο του Τζο Μπάιντεν και ο αγώνας για το μέλλον της Αμερικής» (The Last Politician: Inside the Joe Biden's White House and the Struggle for America's Future.)

«Ήταν εντυπωσιακό το γεγονός ότι έκανε τόσο λίγες πρωινές συναντήσεις ή προήδρευε σε τόσες λίγες δημόσιες εκδηλώσεις πριν από τις 10 το πρωί. Η δημόσια προσωπικότητά του αντικατόπτριζε τη σωματική παρακμή και την κούραση του χρόνου στις ψυχικές ικανότητες που κανένα χάπι ή πρόγραμμα άσκησης δεν μπορεί να αντισταθεί. Σε ιδιωτικό επίπεδο, περιστασιακά παραδεχόταν ότι ένιωθε κουρασμένος».

Ο Φόερ δεν αναφέρει πηγή για τις αναφερόμενες ιδιωτικές παρατηρήσεις του Μπάιντεν, αλλά το βιβλίο του, σύμφωνα με τον εκδότη του, Penguin Random House, βασίζεται στην «απαράμιλλη πρόσβαση στον στενό στενό κύκλο των συμβούλων γύρω από τον Μπάιντεν για δεκαετίες».

Το The Last Politician θα δημοσιευτεί στις ΗΠΑ την επόμενη εβδομάδα. Την Τρίτη (29/8) καθώς το Atlantic δημοσίευσε ένα απόσπασμα με θέμα την αποχώρηση από το Αφγανιστάν, το Politico έκανε λόγο για αυστηρά μέτρα ασφαλείας και ανησυχία στον Λευκό Οίκο. Ο Guardian έλαβε ένα αντίγραφο.

Η ηλικία του Μπάιντεν αποτελεί θέμα από τότε που ο πρώην γερουσιαστής και αντιπρόεδρος μπήκε στην κούρσα για να αντιμετωπίσει τον Ντόναλντ Τραμπ το 2020. Στα 77 του χρόνια, ο Μπάιντεν κέρδισε τον Τραμπ και έγινε ο γηραιότερος πρόεδρος που εξελέγη ποτέ. Εάν κερδίσει μια δεύτερη θητεία το επόμενο έτος και συμπληρώσει τέσσερα χρόνια στην εξουσία, θα είναι 86 ετών, όταν εγκαταλείψει το Λευκό Οίκο.

Οι Ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι αναφέρονται συχνά στο θέμα της ηλικίας του, εντείνοντας τις επικρίσεις, παρά το γεγονός ότι ο βασικός μέχρι στιγμής υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων, ο Τραμπ, είναι και ο ίδιος 77 ετών.

Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις έχουν δείξει εδώ και καιρό ανησυχία για την ηλικία του Μπάιντεν μεταξύ των Δημοκρατικών ψηφοφόρων. Αυτή την εβδομάδα, το Associated Press και το Norc Center for Public Affairs έδειξαν ότι το 77% των ερωτηθέντων (89% των Ρεπουμπλικανών και το 69% των Δημοκρατικών) λένε ότι ο Μπάιντεν ήταν πολύ μεγάλος για να είναι αποτελεσματικός εάν επανεκλεγεί. Στην ίδια δημοσκόπηση, μόνο το 51% (και μόλις το 29% των Ρεπουμπλικανών) είπε ότι η ηλικία του Τραμπ θα ήταν πρόβλημα εάν επέστρεφε στο Οβάλ Γραφείο.

Ο Φόερ, πρώην συντάκτης του περιοδικού New Republic, τονίζει πώς η τεράστια πολιτική εμπειρία του Μπάιντεν – κέρδισε τη θέση του στη Γερουσία των ΗΠΑ στο Ντέλαγουερ το 1972, προήδρευσε στις επιτροπές δικαιοσύνης και εξωτερικών σχέσεων της Γερουσίας και ήταν αντιπρόεδρος του Μπαράκ Ομπάμα από το 2009 έως το 2017 – του προσδίδει «πόντους» και ενισχύει την αξιοπιστία του.

Ο Μπάιντεν σημειώνει μερικές φορές αποσιωπά τις δημόσιες παρατηρήσεις όχι λόγω των προκλήσεων της ηλικίας, αλλά λόγω της «απειθαρχίας και της αναποφασιστικότητας» που παρατηρούνται σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.

Στο ίδιο απόσπασμα στο οποίο αναφέρει ότι ο Μπάιντεν παραδέχτηκε ότι είναι κουρασμένος, εν τω μεταξύ, ο συγγραφέας λέει ότι η «ηγεσία εν καιρώ πολέμου» του προέδρου σχετικά με την υποστήριξη της Ουκρανίας στον αγώνα της κατά του ρωσικού στρατού εισβολής, «βασίστηκε στα ξεπερασμένα ένστικτά του και την ισχυρή του αυτοπεποίθηση».

Όσον αφορά την Ουκρανία, ο Φόερ γράφει, «τα πλεονεκτήματα του να έχεις έναν μεγαλύτερο πρόεδρο ήταν εμφανή. Δεν ήταν απλώς ένας ηγέτης του συνασπισμού, ήταν η πατρική φιγούρα της Δύσης, τον οποίο οι ξένοι ηγέτες μπορούσαν να καλέσουν για συμβουλές και να αναζητήσουν διαβεβαίωση.

«Ήταν η ήρεμη παρουσία του και η στρατηγική του διαύγεια που βοήθησαν να οδηγήσει τη συμμαχία σε μια τόσο επιθετική στάση, η οποία εμπόδισε τον αυταρχισμό στην πρώτη γραμμή της. Ήταν ισχυρός για την ηλικία του».