Απομάκρυνση Γουόλτζ: Ο Τραμπ δημιουργεί ζώνη προστασίας από το «σύστημα»
Ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Λευκού Οίκου Μάικ Γουόλτς ακούει καθώς ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ μιλάει με δημοσιογράφους ενώ υπογράφει εκτελεστικά διατάγματα στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου, την Τετάρτη 23 Απριλίου 2025, στην Ουάσινγκτον.
Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει το πολιτικό σύστημα μαζί του, ούτε στο ζήτημα της Ουκρανίας, ούτε στο ζήτημα του Ιράν. Υπάρχουν πάρα πολλές πιέσεις από το εσωτερικό προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν στην οποία οδηγεί η κυβέρνηση Τραμπ τις εξελίξεις εκεί. Ενώ σύμφωνα με δημοσίευμα του Axios και του Μπαράκ Ραβίντ, ο Τραμπ έχει παρουσιάσει ένα συνολικό πλάνο σε Ουκρανία και Ρωσία, η πρόταση αυτή, πέραν των Δημοκρατικών οι οποίοι ακολουθούν το πολεμικό αφήγημα Μπάιντεν, βρίσκει αντίθετη την Ευρώπη και αρκετούς επιφανείς Ρεπουμπλικάνους Γερουσιαστές. Η κύρια διαφωνία έγκειται στο γεγονός πως δεν μπορεί να δηλωθεί, με βάση το σχέδιο που έχει καταθέσει ο Τραμπ, πως η Ουκρανία κέρδισε τον πόλεμο, η πιο συγκεκριμένα πως η Ρωσία ηττήθηκε.
Παρότι με την περίφημη συμφωνία για τα ορυκτά μεταξύ ΗΠΑ και Ουκρανίας, με την οποία ιδρύεται το Επενδυτικό Ταμείο Ανασυγκρότησης Ηνωμένων Πολιτειών-Ουκρανίας, ο Τραμπ έδωσε στον Ζελένσκι κάτι για να παρουσιάσει ως νίκη στο εσωτερικό του αλλά και ο Τραμπ στο αντι-ρωσικό αμερικανικό μέτωπο, η πίεση συνεχίζεται. Ο Ρεπουμπλικάνος Γερουσιαστής Λίντσει Γκράχαμ από τη Νότια Καρολίνα, γνωστός για τα αντι-ρωσικά του αισθήματα, σε συνέντευξή του την Κυριακή 4 Μαΐου στη Wall Street Journal δήλωσε ότι η υποστήριξη του νομοσχεδίου του για την επιβολή νέων κυρώσεων στη Ρωσία και δασμών σε χώρες που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο, φυσικό αέριο και ουράνιο, έχει ξεπεράσει το όριο των 60 υπογραφών, που σημαίνει ότι διαθέτει τα απαραίτητα 2/3 των συνολικών ψήφων για να εγκριθεί από τη Γερουσία. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο επικεφαλής της πλειοψηφίας της Γερουσίας Τζον Θιούν έχει συνυπογράψει το νομοσχέδιο, καθώς και ο επικεφαλής της μειοψηφίας Τσακ Σούμερ.
Αυτό συνέβη παρόλο που ο Μάρκο Ρούμπιο δήλωσε μία εβδομάδα νωρίτερα, στις 27 Απριλίου, στο Meet the Press του NBC, πως “δεν θέλουμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο (επιβάλλοντας νέες κυρώσεις στη Ρωσία), διότι έτσι κλείνουμε την πόρτα στη διπλωματία”. Την ίδια μέρα ο Ρεπουμπλικάνος Γερουσιαστής Τζον Κένεντι της Λουιζιάνα, δήλωνε πως “Δεν νομίζω ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα ωσότου ξεκαθαρίσουμε στον κ. Πούτιν ότι είμαστε πρόθυμοι να μετατρέψουμε αυτόν και τη χώρα του σε ψαροτροφή”.
Δυσαρέσκεια Τραμπ
Παρότι ο Τραμπ έχει εκφράσει τη δυσαρέσκεια του για την κωλυσιεργία των διαπραγματεύσεων, τέτοια γλώσσα δεν έχει χρησιμοποιηθεί από κανένα αξιωματούχου του Λευκού Οίκου, με τον Τραμπ να δηλώνει επίσης επανειλημμένα πως θεωρεί πως ο Πούτιν θέλει η ειρήνη και τον Βανς να δηλώνει την Τετάρτη 7/05 στο Munich Security Conference στην Ουάσινγκτον, πως “Δεν θα έλεγα ότι η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται να επιλύσει το ζήτημα”. Το τεράστιο χάσμα στην διπλωματική και μη διπλωματική γλώσσα ανάμεσα σε αξιωματούχους της Γερουσίας και σε εκείνους της κυβέρνησης, επιβεβαιώνει το συνολικό χάσμα απόψεων και την εσωτερική πίεση.
Όσον αφορά το ζήτημα του Ιράν, ο Νταν Κάλντγουελ, πρώην συνεργάτης του Υπουργού Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ, υπερασπιζόμενος τον προϊστάμενό του και την κυβέρνηση Τραμπ, δήλωσε στον Τάκερ Κάρλσον πως ο πραγματικός λόγος απομάκρυνσης του από το Πεντάγωνο ήταν η σκληρή στάση που κράτησε κατά της επίθεσης στο Ιράν. Αποχώρησε από το Πεντάγωνο ύστερα από λόμπινγκ πίεσης για την αποκατάσταση του κύρους του Ισραήλ, στο οποίο επέφερε πλήγμα το δημοσίευμα των New York Times που έδειξε πως οι Βανς, Χέγκσεθ, Γκάμπαρντ και Γουάιλς διαφώνησαν ανοιχτά με την επίθεση στο Ιράν σε σύσκεψη στο Οβάλ Γραφείο. Από τότε, πλήθος Ρεπουμπλικάνων Γερουσιαστών όπως ο Τομ Κόττον, ο καθώς και πρώην μέλη της κυβέρνησης Τραμπ, όπως η Νίκι Χέιλι έχουν προχωρήσει σε δημόσιες δηλώσεις που αποθαρρύνουν την διπλωματική διαδικασία που διεξάγεται μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν, Γουίτκοφ και Αραγτσί. Η Τούλσι Γκάμπαρντ δήλωσε μάλιστα σε συνέντευξή της στην Μέγκιν Κέλλι πως για τους neocons, τους λεγόμενους νεο-συντηρητικούς (ενός παγιωμένου κινήματος στην αμερικανική πολιτική σκηνή εδώ και δεκαετίες που στηρίζει τον ενεργό παρεμβατισμό σε άλλες χώρες), η διπλωματική οδός δεν είναι καν επιλογή, χωρίς να κατονομάσει συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις, προσθέτοντας όμως πως η πίεση από το κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής υπάρχει πράγματι.
Η σύγκρουση παλαιάς και νέας φρουράς
Η "σύγκρουση" μεταξύ της παλιάς φρουράς στη Γερουσία (των neocons) και του Λευκού Οίκου για τα ζητήματα της Ουκρανίας και του Ιράν συνεχίζεται δημοσίως, πολιτισμένα, αλλά με αφόρητα επίπεδα πίεσης παρασκηνιακά. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις των Τάκερ Κάρλσον και Τσάρλι Κέρκ, επιφανών μελών του κινήματος MAGA για τις εξελίξεις, αλλά και της Βουλευτού Μάρτζορι Τέιλορ Γκρίν από τη Τζώρτζια, ένθερμης υποστηρίκτριας του Τραμπ και του κινήματος MAGA, οι οποίοι προσπάθησαν να αντισταθμίσουν την πίεση του συστήματος από την πλευρά του κινήματος MAGA. Η Βουλευτής της 14ης Περιφέρειας της Τζώρτζια έγραψε στο Χ το Σάββατο 3/05 μεταξύ άλλων, "Εκπροσωπώ τη βάση και όταν η ίδια είμαι απογοητευμένη και αναστατωμένη για την κατεύθυνση των πραγμάτων, καλύτερα να είμαστε ξεκάθαροι και η βάση δεν είναι χαρούμενη. Κατέβηκα στις εκλογές με μήνυμα να μην υπάρξουν και άλλοι πόλεμοι των ΗΠΑ στο εξωτερικό. Και τώρα υποτίθεται ότι είμαστε στα πρόθυρα του πολέμου με το Ιράν. Δεν νομίζω ότι πρέπει να βομβαρδίζουμε ξένες χώρες για λογαριασμό άλλων ξένων χωρών, ειδικά όταν έχουν δικά τους πυρηνικά όπλα και τεράστια στρατιωτική δύναμη".
Ο Τάκερ Κάρλσον έγραψε στο Χ στις 18/03, “Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα χτύπημα στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις θα οδηγήσει σχεδόν σίγουρα σε χιλιάδες θανάτους Αμερικανών σε βάσεις σε όλη τη Μέση Ανατολή και θα κοστίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια. Το κόστος μελλοντικών τρομοκρατικών ενεργειών σε αμερικανικό έδαφος μπορεί να είναι ακόμη υψηλότερο. Αυτά δεν είναι εικασίες. Αυτές είναι οι εκτιμήσεις του ίδιου του Πενταγώνου. Μια εκστρατεία βομβαρδισμού κατά του Ιράν θα πυροδοτήσει έναν πόλεμο και θα είναι ο πόλεμος της Αμερικής. Μην αφήνετε τους προπαγανδιστές να σας λένε ψέματα”. Ενώ στις 7/04 αναφέρθηκε ξανά στο ζήτημα κλείνοντας την ανάρτησή του λέγοντας, “Αυτό είναι αυτοκτονικό. Όποιος υποστηρίζει τη σύγκρουση με το Ιράν δεν είναι σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά εχθρός”.
Οι αντιρρήσεις και του συστήματος και του κινήματος, το καθένα με τη δική του πλατφόρμα, πέρα από δημόσια εκφράζονται και ιδιωτικά. Ιδιωτικά μεταφέρονται και στον Λευκό Οίκο, όπως ανέφερε και ο Νταν Κάλντγουελ στον Τάκερ Κάρλσον. Εκεί έχει δημιουργηθεί παρόλα αυτά, το εξής πρόβλημα για την παλιά φρουρά των Ρεπουμπλικάνων. Το επιτελείο Τραμπ απαρτίζεται από άτομα του κινήματος MAGA και ανθρώπους του Μαρ-α-Λάγκο με τους οποίους το παλαιοκομματικό σύστημα δεν έχει επαφές.
MAGA εναντίον συστήματος
Οι άνθρωποι του κινήματος MAGA, όπως ο Αντιπρόεδρος Βανς, η Διευθύντρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Τούλσι Γκάμπαρντ και ο Διευθυντής του FBI Κας Πατέλ, είναι άνθρωποι που στήριξαν και προώθησαν τις θέσεις και τις απόψεις του κινήματος. Οι άνθρωποι του Μαρ-α-Λάγκο, όπως ο Υπουργός Οικονομικών Σκοττ Μπέσσεντ, ο Υπουργός Εμπορίου Χάουαρντ Λάτνικ και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων Στίβεν Μάιρον, βρίσκονται κυρίως στο οικονομικό επιτελείο, δεν αποτέλεσαν δημόσιες προσωπικότητες του πολιτικού σκέλους του κινήματος αλλά αποτελούν κυρίως άτομα με τα οποία ο Τραμπ συνεργάζονταν επαγγελματικά και τα εμπιστεύεται.
Ένας Γερουσιαστής της παλιάς φρουράς όπως ο Λίντσεϊ Γκράχαμ ή ο Τζον Κόρνιν (Τέξας) δεν έχει την ευχέρεια να σηκώσει το τηλέφωνο και να διαμαρτυρηθεί στην Γκάμπαρντ, τον Πατέλ ή τον Μπέσσεντ και τον Μάιρον, γιατί πολύ απλά δεν τους “ξέρει”, με την κυριολεκτική και τη μεταφορική σημασία του όρου. Οι άνθρωποι του Λευκού Οίκου οι οποίοι έχουν επαφή με το παλαιοκομματικό σύστημα είναι ο Βανς, που έχει θητεύσει στη Γερουσία για μικρό όμως χρονικό διάστημα με ότι συνεπάγεται αυτό για την ανάπτυξη των διαπροσωπικών σχέσεων, ο Μάρκο Ρούμπιο με παρουσία 14 ετών στη Γερουσία και ο Μάικ Γουόλτζ, ο οποίος διαδέχθηκε τον Ρον ΝτεΣάντις στην 6η Περιφέρεια της Φλόριντα περνώντας 3 θητείες στην Αμερικανική Βουλή. Με τον Ρούμπιο να έχει αναλάβει πλέον 4 επίσημες θέσεις (ΥΠΕΞ, Διαχειριστής του USAID, Αρχειοφύλακας και Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας) δείχνοντας πως έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Τραμπ και τον Βανς να είναι ξεκάθαρος δημόσια και ιδιωτικά για τις θέσεις του απέναντι στο παλαιό πολιτικό σύστημα, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Γουόλτζ αποτελούσε τη μόνη δίοδο μέσω της οποίας το πολιτικό σύστημα διοχέτευε τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις απαιτήσεις του στον Λευκό Οίκο.
Με την Επιτελάρχη Σούζι Γουάιλς να έχει δημιουργήσει από τη αρχή μία ζώνη ασφαλείας γύρω από τον Τραμπ, με πληροφορίες να μη διαρρέουν για το τι συμβαίνει και να μην εισρέουν προσπαθώντας να καθορίσουν αποφάσεις και να αμφισβητήσουν πρόσωπα με κίνδυνο την αποπομπή τους, (το είδαμε να συμβαίνει με τον Υπουργό Άμυνας Χέγκσεθ που από την ακροαματική διαδικασία έγινε σαφές πως το σύστημα δεν τον θέλει), η απομάκρυνση του Γουόλζτ από τον Λευκό Οίκο έμοιαζε αναμενόμενη, με το ζήτημα της διαρροής απόρρητων συνομιλιών που έγιναν μέσω της εφαρμογής Signal να αποτελεί την αφορμή και όχι την αιτία της απομάκρυνσης.