Γάζα: Συγκλονίζει η ιστορία του νεογέννητου Μοχάμεντ που πάγωσε από το κρύο μέσα στη σκηνή του
H μητέρα του Μοχάμεντ με το πιστοποιητικό του θανάτου του
Με χλωμό πρόσωπο και δάκρυα στα μάτια, η Εμάν Αμπού αλ-Χάιρ κάθεται μέσα στη σκηνή της στη Λωρίδα της Γάζας, κρατώντας σφιχτά μια μικρή τσάντα με τα ρούχα του βρέφους της. Το νεογέννητο μωρό της είχε πεθάνει από υποθερμία την προηγούμενη μέρα. Η συντετριμμένη μητέρα, 34 ετών, δεν μπορεί ακόμα να πιστέψει ότι έχασε το μωρό της, τον Μοχάμεντ, που είχε φέρει στη ζωή πριν από 14 ημέρες. Εν μέσω της καταστροφής που άφησε πίσω του ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα, απλά δεν μπόρεσε να τον κρατήσει αρκετά ζεστό.
«Ακούω ακόμα τα αδύναμα κλάματά του στα αυτιά μου», λέει η Έμαν στο Al Jazeera, με τον πόνο ορατό στο πρόσωπό της. «Κοιμάμαι και λιποθυμάω, ανίκανη να πιστέψω ότι το κλάμα του και το ξύπνημά μου τη νύχτα δεν θα ξανασυμβούν ποτέ».
Η τραγωδία της οικογένειας ξεκίνησε αργά το βράδυ της 13ης Δεκεμβρίου στο αλ-Μαουάσι, δυτικά της Χαν Γιουνίς στη νότια Λωρίδα της Γάζας, όπου είχαν μετακομίσει αφού εκτοπίστηκαν από το σπίτι τους στα ανατολικά του Χαν Γιουνίς. Η Έμαν έβαλε το μωρό της για ύπνο και όταν ξύπνησε λίγο μετά για να το ελέγξει, το βρήκε σε ανησυχητική κατάσταση.
Η ιατρικη γνωμάτευση του νεογέννητου
Οι θερμοκρασίες είχαν πέσει και, χωρίς κατάλληλο στέγαστρο ή ρούχα για ένα νεογέννητο, δεν υπήρχε προστασία για τον Μοχάμεντ. «Το σώμα του ήταν κρύο σαν πάγος. Τα χέρια και τα πόδια του ήταν παγωμένα, το πρόσωπό του άκαμπτο και κιτρινωπό, και μόλις που ανέπνεε», θυμάται. «Ξύπνησα αμέσως τον άντρα μου για να τον πάμε στο νοσοκομείο, αλλά δεν μπορούσε να βρει κανένα μέσο μεταφοράς για να μας πάει εκεί.»
Ήταν αργά το βράδυ και η δυνατή βροχή εξακολουθούσε να πέφτει, καθιστώντας αδύνατο για τον πατέρα να φτάσει στο νοσοκομείο ούτε με τα πόδια. Χωρίς άλλη εναλλακτική, η οικογένεια έπρεπε να περιμένει μέχρι το πρωί. «Μόλις ξημέρωσε, τρέξαμε με ένα κάρο που το έσερναν ζώα προς το νοσοκομείο», λέει η Έμαν. «Δυστυχώς, όμως, φτάσαμε πολύ αργά. Η κατάστασή του ήταν ήδη κρίσιμη».
Το ιατρικό προσωπικό στο Νοσοκομείο Ερυθράς Ημισελήνου στο Χαν Γιουνίς σοκαρίστηκε από την κατάσταση του βρέφους. Το πρόσωπό του είχε γίνει εντελώς μπλε και είχε σπασμούς, με αποτέλεσμα οι γιατροί να τον μεταφέρουν εσπευσμένα στην παιδιατρική μονάδα εντατικής θεραπείας. Ο Μοχάμεντ πέρασε δύο ημέρες σε μονάδα εντατικής θεραπείας με αναπνευστήρα πριν καταλήξει το πρωί της 15ης Δεκεμβρίου.
«Το μωρό μου δεν είχε κανένα ιατρικό πρόβλημα. Οι εξετάσεις του δεν έδειξαν καμία ασθένεια. Το μικροσκοπικό του σώμα απλά δεν άντεξε το ακραίο κρύο μέσα στις σκηνές», λέει η Έμαν, με τα μάτια της να γεμίζουν δάκρυα. Την Τρίτη, το Υπουργείο Υγείας της Γάζας ανακοίνωσε τον θάνατο ενός βρέφους λόγω σοβαρής πτώσης της θερμοκρασίας του σώματός του που προκλήθηκε από το ψύχος εν μέσω σκληρών συνθηκών διαβίωσης που προκάλεσαν οι πρόσφατες καιρικές συνθήκες.
Σε δελτίο τύπου, το υπουργείο ανέφερε ότι το βρέφος Μοχάμεντ Χαλίλ Αμπού αλ-Χάιρ, δύο εβδομάδων, πέθανε από οξεία υποθερμία. «Το παιδί, ο Αμπού αλ-Χάιρ, έφτασε στο νοσοκομείο πριν από δύο ημέρες και εισήχθη στη μονάδα εντατικής θεραπείας, αλλά απεβίωσε χθες», ανέφερε η ανακοίνωση. Με τον θάνατο του Μοχάμεντ, ο αριθμός των παιδιών που πέθαναν από το κρύο στη Γάζα έχει αυξηθεί σε τέσσερα αυτόν τον μήνα, αφού το υπουργείο ανακοίνωσε τρεις παρόμοιους θανάτους την προηγούμενη εβδομάδα.
Η χαρά έγινε πόνος
Η οικογένεια Αμπού αλ-Χάιρ υποδέχτηκε τη γέννηση του Μοχάμεντ την 1η Δεκεμβρίου σε μια ατμόσφαιρα χαράς και εορτασμού μετά από μια εξαντλητική εγκυμοσύνη που, όπως περιγράφει η Έμαν, ήταν γεμάτη δυσκολίες, καθώς ο πόλεμος ήταν ακόμη σε εξέλιξη. «Η εγκυμοσύνη μου ήταν εξαιρετικά δύσκολη. Περάσαμε πολύ δύσκολες συνθήκες και λιμό, και ήμουν εξαντλημένη», λέει.
«Αλλά όλα μου τα βάσανα εξαφανίστηκαν όταν ο Μοχάμεντ γεννήθηκε υγιής και καλά στην υγεία του. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα τον χάναμε μετά από μόλις δύο εβδομάδες.» Η Έμαν αφηγείται τις απεγνωσμένες προσπάθειές της να κρατήσει το νεογέννητο μωρό της ζεστό χρησιμοποιώντας κάθε ρούχο και τις κουβέρτες που είχε, ενώ ο πατέρας του μωρού Χαλίλ, προσπαθούσε να ασφαλίσει τη σκηνή και να σφραγίσει κάθε άνοιγμα για να προστατεύσει το μωρό από το κρύο.
Η Εμάν Αμπού Χαίρ με την κόρη της Μόνα
Αλλά όλες οι προσπάθειές τους ήταν μάταιες. «Μένουμε σε σκηνές στο δρόμο, όπως μπορείτε να δείτε. Τι μπορεί πραγματικά να κάνει ένα κομμάτι ύφασμα ή νάιλον;» λέει, δείχνοντας γύρω από τη σκηνή. «Το κρύο είναι απερίγραπτο. Κάθε πρωί, ξυπνάμε και βλέπουμε νερό να πλημμυρίζει τα κλινοσκεπάσματά μας από κάτω.»
Ο Μοχάμεντ ήταν το δεύτερο παιδί της Εμάν και του Χαλίλ, μετά τη δίχρονη κόρη τους, Μόνα, η οποία είχε μεγαλώσει κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο οποίος ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2023. «Όταν επιστρέψαμε από την κηδεία, η Μόνα με ρώτησε: "Πού είναι το μωρό;" Κάθε στιγμή ρωτάει πού πήγε ο μικρός της αδερφός, και η ερώτησή της με σκοτώνει», λέει η Έμαν καθώς κρατάει την κόρη της και κλαίει.
Η Έμαν αναρωτιέται τι έγκλημα έχουν διαπράξει το μωρό της, και άλλα παιδιά της ηλικίας του, για να αξίζουν αυτό που περιγράφει ως τη «σκληρή» μοίρα μιας ζωής δυστυχίας μέσα σε σκηνές. «Τα παιδιά μας έχουν πεθάνει με κάθε πιθανό τρόπο: βομβαρδισμούς, ελεύθερους σκοπευτές, πείνα, κρύο, το ένα μετά το άλλο. Το παιδί μου δεν είναι το πρώτο και δεν θα είναι το τελευταίο».
«Αυτό που ζούμε δεν είναι ζωή»
Ο Μουνίρ αλ-Μπουρς, γενικός διευθυντής του Υπουργείου Υγείας της Γάζας, προειδοποίησε για περαιτέρω θανάτους μεταξύ παιδιών, ηλικιωμένων και ασθενών λόγω της κατακόρυφης πτώσης της θερμοκρασίας μέσα στις σκηνές των εκτοπισμένων που έχουν πλημμυρίσει από τη βροχή. Ο Αλ-Μπουρς είπε ότι η υγρασία και το στάσιμο νερό μέσα στις σκηνές δημιουργούν ένα περιβάλλον πρόσφορο για την εξάπλωση αναπνευστικών ασθενειών μεταξύ των εκτοπισμένων, ενώ οι ασθενείς δεν έχουν πρόσβαση σε καμία μορφή υγειονομικής περίθαλψης.
Παρά την έναρξη της εκεχειρίας τον Οκτώβριο, ελάχιστη πρόοδος έχει υπάρξει στη Γάζα, όπου η πλειονότητα των κατοικιών έχει καταστραφεί από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς και τις συστηματικές κατεδαφίσεις. Το Ισραήλ συνέχισε επίσης να επιτίθεται στη Γάζα σε τακτική βάση και δεν δείχνει πολλά σημάδια ότι είναι πρόθυμο να επιτρέψει την έναρξη πραγματικής ανοικοδόμησης, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Αυτό σημαίνει ότι οι συνθήκες που οδήγησαν στον θάνατο του Μωάμεθ είναι πιθανό να συνεχιστούν. Η τραγική απώλεια του μωρού της έχει κάνει την Έμαν να βασανίζεται από φόβο για τη ζωή της δίχρονης κόρης της.
«Τη ζεσταίνω, τη σκεπάζω με ό,τι έχω και δεν κοιμάμαι ποτέ. Την ελέγχω συνεχώς. Νιώθω μια φωτιά να καίει στην καρδιά μου», λέει. Παγιδευμένη ανάμεσα στην προσπάθεια να παρηγορηθεί και στην υπομονή, η Έμαν αναρωτιέται για πόσο καιρό θα συνεχίσουν να επιδεινώνονται σε αυτόν τον βαθμό οι συνθήκες στη Γάζα. «Αυτή δεν είναι ζωή. Δυστυχώς, η πραγματικότητα φαίνεται ότι θα συνεχιστεί έτσι για άλλα 10 χρόνια», λέει. «Θέλουμε μια αξιοπρεπή ζωή για τα παιδιά μας, τίποτα περισσότερο. Πού είναι τα τροχόσπιτα; Πού είναι οι κατοικίες; Γιατί κανείς δεν κινείται για να μας σώσει;»