Αργύρης Αγγέλου στο Newsbomb.gr: «Το μιούζικαλ είναι ο πλήρης τρόπος για να αφηγηθείς μια ιστορία»

Ο Αργύρης Αγγέλου μιλά στο Newsbomb.gr για τις απαιτήσεις του καλλιτέχνη στη σύγχρονη εποχή 

Ο Αργύρης Αγγέλου λίγο πριν τη πρεμιέρα του μιούζικαλ «Annie» στο Θέατρο Παλλάς

Φωτογραφία: Newsbomb.gr / Νίκος Ραζής

Ο Αργύρης Αγγέλου μιλάει στο Newsbomb.gr για το στοίχημα που βάζει κάθε φορά με τον εαυτό του, όταν καλείται να υπηρετήσει έναν ρόλο σε ένα μιούζικαλ -αυτό το απαιτητικό, αλλά και γοητευτικό είδος θεάτρου. Αφορμή για τη συνέντευξη υπήρξε ο ρόλος που πρόκειται να ενσαρκώσει στο μιούζικαλ «Annie» - το οποίο κάνει πρεμιέρα 1 Νοεμβρίου στο Θέατρο Παλλάς, σε σκηνοθεσία Θέμιδας Μαρσέλλου.

Ο Αργύρης Αγγέλου στο Newsbomb.gr

Φωτογραφία: Newsbomb.gr / Νίκος Ραζής

Αποκαλύπτει επίσης, τη δύναμη που τον κρατά σταθερό και ενεργό όλα αυτά τα χρόνια, παρά τις δυσκολίες, τις αλλαγές και τις προκλήσεις της εποχής. Πώς επιβιώνει ένας ηθοποιός στη σύγχρονη, ψηφιακή πραγματικότητα; Και πώς μπορεί να εξελιχθεί διατηρώντας τη γνησιότητα και την αλήθεια του;

Ο Αργύρης Αγγέλου μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις του για την τέχνη, την επιμονή και τη διαδρομή του στον χώρο του θεάτρου.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Αργύρη Αγγέλου, στο Newsbomb.gr

Φωτογραφία: Newsbomb.gr / Νίκος Ραζής

- Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στο να συνδυάσετε υποκριτική, τραγούδι και χορό σε ένα μιούζικαλ όπως το «Annie»;

Το μιούζικαλ δεν σε αφήνει να κρυφτείς πουθενά. Πρέπει να είσαι σε ετοιμότητα - σώμα, ψυχή και φωνή. Στο «Annie» ειδικά, υπάρχει μια αθωότητα και ένας ρυθμός που σε τραβάνε, αλλά ταυτόχρονα απαιτούν τεχνική ακρίβεια. Το δύσκολο είναι να μη χαθεί η αλήθεια μέσα στην «τέλεια» εκτέλεση. Προσωπικά, προσπαθώ πάντα να κρατάω την ψυχή μπροστά είτε χορεύω, είτε τραγουδάω, είτε παίζω. Και πάντα το μεγάλο μου στοίχημα είναι να φαίνεται ότι αυτό που κάνω είναι πάρα πολύ εύκολο σαν αποστολή. Σαν αέρας...

- Πώς είναι να ενσαρκώνετε τον ρόλο του «κακού» Ρούστερ Χάνιγκαν σε ένα έργο που βασίζεται στην ελπίδα και την καλοσύνη;

Ο «κακός» είναι πάντα μια πρόκληση γιατί δεν μπορείς να τον παίξεις… κακό. Πρέπει να τον δικαιολογήσεις. Ο Ρούστερ είναι ένας τύπος που θέλει να επιβιώσει με λάθος τρόπους, αλλά με πάθος. Είναι από αυτούς τους ρόλους που σου επιτρέπουν να παίξεις, να αυτοσαρκαστείς, να γελάσεις με τη ματαιότητα των πραγμάτων.

- Πώς είναι η εμπειρία της συνεργασίας με μικρά παιδιά επί σκηνής; Υπάρχει κάποια στιγμή που σας έχει μείνει αξέχαστη;

Τα παιδιά δεν προσποιούνται, κι αυτό είναι μάθημα για όλους μας. Στο «Annie» είναι ολόκληρη στρατιά μικρών ταλέντων, με ενέργεια και αυθορμητισμό που σε παρασύρουν. Στην παράσταση έχουμε δύο group παιδιών. Αυτό που θυμάμαι έντονα είναι στις πρόβες, είναι πώς το ένα group παρακολουθούσε το άλλο όταν έπαιζε και άκουγε τις διορθώσεις από τη Θέμιδα ώστε όταν έρθει η σειρά του να μην κάνουν τα ίδια λάθη! Σοκαριστικά επαγγελματική συμπεριφορά!


- Η συνεργασία σας με τη σκηνοθέτρια Θέμιδα Μαρσέλλου έχει μακρά ιστορία. Πώς σας έχει επηρεάσει αυτή η σχέση στην εξέλιξή σας;

Με τη Θέμιδα έχουμε κοινό κώδικα, καταλαβαινόμαστε με το βλέμμα, και αυτό είναι σπάνιο. Μετράμε πια 16 χρόνια φιλίας και συνεργασίας κατά καιρούς! Ξέρω πως όταν μου προτείνει κάτι, θα είναι για το καλό μου και για την εξέλιξή μου. Όπως επίσης αναγνωρίζει την ανάγκη μου να κάνω και άλλα πράγματα. Περνάμε πολύ δημιουργικά όταν συναντιόμαστε και ανυπομονούμε για το ποια θα είναι η επόμενη φορά.

Φωτογραφία: Newsbomb.gr / Νίκος Ραζής

- Η παράσταση “Annie” είναι από τα πολλά μιούζικαλ στα οποία έχετε πρωταγωνιστήσει τα τελευταία χρόνια. Τι αγαπάτε σε αυτό το είδος θεάτρου και φαίνεται πως το προτιμάτε;

Το αγαπάω όντως. Το μιούζικαλ δεν είναι απλώς «τραγουδάκια και χορός», είναι ο πιο πλήρης τρόπος να αφηγηθείς μια ιστορία. Σου ζητά να είσαι ολοκληρωτικά παρών! Νιώθω ότι εκεί μπορώ να συνδυάσω όλα όσα έχω μάθει. Και επίσης να ξεχαστώ απόλυτα από την παράνοια που ζούμε όλοι μας καθημερινά.

- Πόσο διαφορετικό είναι να είσαι ηθοποιός στη σημερινή εποχή; Πιστεύετε ότι έχουν επηρεάσει τα social media και τα νέα μέσα το επάγγελμα ή τις αντιδράσεις του κόσμου απέναντι στους ηθοποιούς;

Νομίζω πως σήμερα το να είσαι ηθοποιός είναι πιο εκτεθειμένο από ποτέ. Παλιά σε έκριναν μέσα από τη δουλειά σου· τώρα σε κρίνουν και για το τι ανεβάζεις, τι λες, πώς φαίνεσαι, πότε γελάς. Τα social media έδωσαν βήμα, αλλά πήραν λίγο από τη μαγεία του «ανέφικτου» που είχε το θέατρο παλιότερα. Από την άλλη, έφεραν και μια νέα μορφή επικοινωνίας — πιο άμεση, πιο ανθρώπινη. Το θέμα είναι πώς τη χειρίζεσαι. Προσωπικά προσπαθώ να κρατάω ισορροπία, να μην αφήνω το ψηφιακό να καταπίνει το αληθινό.

Φωτογραφία: Newsbomb.gr / Νίκος Ραζής

- Το επάγγελμα του ηθοποιού έχει ρίσκο, θυσίες, απορρίψεις αλλά και επιτυχίες. Μπορείτε να μοιραστείτε μια εμπειρία από κάθε πλευρά; Τι σας δίνει δύναμη να συνεχίσετε;

Κάθε ηθοποιός που έχει μία πορεία σίγουρα έχει περάσει όλα αυτά που αναφέρετε. Όμως δεν έχω αντιμετωπίσει τίποτα από όλα αυτά ως θυσία. Αγαπάω πολύ αυτό που κάνω, μόνο αυτό μπορώ να απαντήσω. Η δύναμή μου είναι οι άνθρωποι που δουλεύω μαζί τους και το ίδιο το κοινό, που κάθε φορά έρχεται να μοιραστεί κάτι μαζί σου. Και βέβαια, η χαρά της συνέχειας,το να μπορείς να κάνεις κάτι τόσο διαφορετικό όπως το «Annie» στο Πάλλας και τον «Πουπουλένιο» στο Σύγχρονο Θέατρο την ίδια σεζόν. Αυτό είναι προνόμιο.

Φωτογραφία: Newsbomb.gr / Νίκος Ραζής

- Φέτος σας ακούμε ξανά και στο ραδιόφωνο. Ποια είναι η μεγαλύτερη διαφορά σε σχέση με την υποκριτική;

Το ραδιόφωνο είναι πιο… οικείο. Δεν έχει το βλέμμα του κοινού, αλλά έχει τη φωνή του. Εκεί, μιλάς σαν να απευθύνεσαι σε έναν άνθρωπο μόνο, κι αυτό είναι όμορφο. Στο θέατρο απλώνεις, στο ραδιόφωνο σχεδόν ψιθυρίζεις. Δεν χρειάζεται να υποδυθείς κάποιον, επιβάλλεται να είσαι ο εαυτός σου. Βέβαια δεν είμαι επαγγελματίας ραδιοφωνικός παραγωγός. Οπότε η μέχρι τώρα εμπειρία μου εκεί έχει να κάνει απόλυτα με το περιβάλλον. Η Μαρία Γεωργάκαινα και η Zoe Pre που κάνουμε μαζί το πρωινό του Kiss 92,9 καθημερινά, είναι ό,τι πιο όμορφο μπορούσε να μου συμβεί - και ο Kiss 92,9 είναι ίσως από τα πιο ασφαλή εργασιακά περιβάλλοντα που έχω βρεθεί και που μου δίνει την ευκαιρία να είμαι απόλυτα ο εαυτός μου.

Φωτογραφία: Newsbomb.gr / Νίκος Ραζής

«Annie» από 1η Νοεμβρίου στο Θέατρο Παλλάς

Κείμενο: Thomas Meehan

Μουσική: Charles Strouse

Στίχοι: Martin Charnin

Σκηνοθεσία - Απόδοση κειμένου και στίχων: Θέμις Μαρσέλλου

Μουσική Διεύθυνση - Διεύθυνση ορχήστρας: Νικόλας Γουάστωρ

Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης

Φωνητική διδασκαλία - Συνοδεία Πιάνου: Βασίλης Αλεβίζος

Χορογραφία: Άννα Αθανασιάδη

Κουστούμια: Παναγιώτα Κοκορού

Σχεδιασμός φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου - Γιώργος Τέλλος

Video Art: Κάρολος Πορφύρης

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Βασιλάτου

Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Στάνκογλου, Δανάη Παππά, Μαρία Κατσανδρή, Αργύρης Αγγέλου, Κατερίνα Σούσουλα, Βασίλης Αξιώτης, Στέλιος Κέλλερης

Μαζί τους 30 ηθοποιοί, χορευτές, τραγουδιστές, παιδιά & ζωντανή ορχήστρα:

Μαρία Βασιλάτου, Γιώργος Βούντας, Θοδωρής Γιαννόπουλος, Ντόρα Γκέκα, Έμιλυ Γουσγούνη, Άννα Μαρία Κόρνια, Ζωηστέλλα Νικολάου, Στέργιος Περτσινίδης, Μάριος Πετκίδης, Πάρις Χαλάτσης, Σεσίλια Καβουριάδη και η Θέμις Μαρσέλλου,

Στο ρόλο της Annie, η Μυρτώ Φαραζή

Σε κάποιες παραστάσεις, στο ρόλο της Annie, η Μαριάνθη Χρόνη

Μαζί τους, σε διπλή διανομή, τα παιδιά:

Γιαννούλα Αποστολοπούλου, Αριάδνη Βασιλαροπούλου, Σεσίλ Βελισσάρη, Εβελίνα Ηλιοπούλου, Μάντυ Κακαρούντα, Αλίκη Κίγκαν , Ηλιάνα Λάρισα, Βάνα Μπερτάκη, Έλενα Πελεκάνου, Μέλια Ροδίτη, Αιμιλία Ρούση, Κωνσταντίνα Τσουγιάννη

«Το έργο παρουσιάζεται σε συνεργασία με τη Music Theatre International (Europe) Limited: www.mtishows.eu.»

Διαβάστε επίσης