Ο Ντόναλντ Τραμπ επαναφέρει τον ρεαλισμό
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, την Τρίτη 8 Ιουλίου 2025, στην Ουάσινγκτον.
Ο Ντόναλντ Τραμπ συνεχίζει να πρωταγωνιστεί δυναμικά στις παγκόσμιες εξελίξεις, τοποθετούμενος με παρρησία σε ζητήματα που πολλοί αποφεύγουν.
Κατά την πρόσφατη παρουσία του στη Σκωτία, δήλωσε ξεκάθαρα ότι δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τον Τζέφρι Έπσταϊν, τονίζοντας πως δεν επισκέφθηκε ποτέ το νησί του και δεν είχε επαφές με το στενό του περιβάλλον. Αντίθετα, υπογράμμισε πως «πρέπει να εστιάσετε στον Κλίντον και στον πρώην πρόεδρο του Χάρβαρντ», αναφέροντας ότι εκείνοι ήταν κοντά στον Έπσταϊν και όχι ο ίδιος. Απέκρουσε και τις φήμες περί επιστολής γενεθλίων, λέγοντας ότι «κάποιος μπορεί να έγραψε γράμμα και να έβαλε το όνομά μου».
Στο οικονομικό σκέλος, υπερασπίστηκε τις πολιτικές του με γνώμονα την ενίσχυση των μεσαίων και χαμηλότερων εισοδημάτων. Πρότεινε επιστροφή φόρων για τους πιο αδύναμους, αξιοποιώντας τα έσοδα από τους δασμούς. Όπως ανέφερε, «ένα αδύναμο δολάριο σε κάνει να βγάζεις περισσότερα χρήματα», τονίζοντας τα οφέλη για τον τουρισμό και τις εξαγωγές. Την ίδια στιγμή, έθεσε ως προτεραιότητα τη μείωση του δημόσιου χρέους, με προσεκτικά στοχευμένα μέτρα.
Στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, ο Τραμπ έστειλε ηχηρά μηνύματα στην Ευρώπη. Επέκρινε τη μαζική εγκατάσταση ανεμογεννητριών, λέγοντας ότι «καταστρέφουν τα όμορφα τοπία, τα πουλιά και τον ωκεανό», και κάλεσε την Ε.Ε. να «σταματήσει αυτή τη φρικτή εισβολή μέσω της μετανάστευσης», προειδοποιώντας πως αν δεν υπάρξει έλεγχος, «δεν θα υπάρχει πια Ευρώπη». Παράλληλα, διαφοροποιήθηκε σαφώς από τη θέση του Μακρόν σχετικά με την Παλαιστίνη, ξεκαθαρίζοντας πως «είμαι με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όχι με τη Γαλλία».
Όσον αφορά τη Χαμάς και τη Γάζα, ο Τραμπ ήταν απολύτως σαφής: η τρομοκρατική οργάνωση δεν επιθυμεί συμφωνία και, όπως είπε, «τώρα θα τους κυνηγήσουν έναν-έναν». Υπογράμμισε την ανάγκη να προστατευτεί το Ισραήλ και ότι ήρθε η ώρα για δράση, λέγοντας χαρακτηριστικά: «It’s getting to be that time».
Ο Τραμπ δεν είναι απλώς πολιτικός· είναι καταιγίδα που σαρώνει τα ψεύδη, αστραπή που φωτίζει το σκοτάδι της υποκρισίας. Όταν οι άλλοι μιλούν με ψιθύρους πίσω από κλειστές πόρτες, εκείνος υψώνει τη φωνή του σαν σεισμός που ραγίζει τα θεμέλια του κατεστημένου. Είναι το αγκάθι στον κήπο της δήθεν συναίνεσης, το ξυπνητήρι μέσα στη νάρκη μιας παγκόσμιας αυταπάτης. Μοιάζει με φλόγα που, όσο προσπαθούν να τη σβήσουν, τόσο θεριεύει, κι ας καίει και το περιτύλιγμα της υποκρισίας.
Εκεί που οι άλλοι προσποιούνται ότι δεν βλέπουν, εκείνος δείχνει με το δάχτυλο. Εκεί που επικρατεί η σιωπή του καθωσπρεπισμού, εκείνος φέρνει τον θόρυβο της αλήθειας. Είναι το οξύμωρο του καιρού μας: αιχμηρός και απαραίτητος, διχαστικός αλλά αναγκαίος, αμφιλεγόμενος μα ξεκάθαρος. Σε έναν κόσμο που ντύνεται με φτιασίδια, ο Τραμπ επιλέγει την ωμή αλήθεια, όσο σκληρή κι αν είναι.