Αν η Κούβα γίνει Αμερική και η Ελλάδα γίνει... Κούβα;
Η εντυπωσιακή όσο και αιφνίδια αναθέρμανση των σχέσεων Ηνωμένων Πολιτειών - Κούβας σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή και ταυτόχρονα αφήνει όλα τα περιθώρια για προεκτάσεις.
Της Κατερίνας Τζαβάρα
Μια νέα εποχή ξημερώνει με την εξομάλυνση των σχέσεων Ηνωμένων Πολιτειών και Κούβας. Τα μάτια της αγοράς βλέπουν ήδη χαρούμενους Αμερικανούς να ταξιδεύουν στην Αβάνα και να χρησιμοποιούν τις πιστωτικές τους κάρτες, όπου βέβαια αυτό είναι εφικτό, σε μια χώρα που απ' τη μια μέρα στην άλλη πρέπει να στείλει για παλιοσίδερα τις γραφικές χρωματιστές της σακαράκες και να τρέξει με χίλια στην πίστα της αλλαγής πολιτικής. Κι αν η Κούβα γίνει... Αμερική και η Ελλάδα γίνει Κούβα; Αν οι κινδυνολόγοι έχουν δίκιο και η χώρα μας με μια ενδεχόμενη αλλαγή πολιτικής ηγεσίας δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της, προδώσει το όραμα των μεταρρυθμίσεων και γίνει ο γραφικός εταίρος, που θα μετατραπεί προοδευτικά σε εταίρο-παρία της ευρωζώνης αρχικά και της Ευρώπης, γενικότερα;
Δυστυχώς το μέλλον δεν προβλέπεται. Χτίζεται. Η αποκατάσταση των σχέσεων Ηνωμένων Πολιτειών και Κούβας μετά από πέντε δεκαετίες θα φέρει χαλάρωση των περιορισμών στις μετακινήσεις, το εμπόριο και την πρόσβαση στο Διαδίκτυο ενώ η Ουάσιγκτον θα επανεξετάσει τη θέση της σχετικά με το ότι η Αβάνα στηρίζει την τρομοκρατία. Η άρση του εμπάργκο που για δεκαετίες στραγγάλιζε την κουβανική οικονομία και ταυτόχρονα άφηνε περιθώρια για σοβινιστικές κορώνες εσωτερικής κατανάλωσης, κρίνεται τώρα αναγκαία από τους Αμερικανούς που αναγνωρίζουν πως «η απαρχαιωμένη προσέγγιση δεν κατάφερε να προωθήσει τα συμφέροντά τους». Άρση των δεσμεύσεων τραπεζικών λογαριασμών υπηκόων της Κούβας εκτός επικράτειάς της, σε συνδυασμό με το ότι φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις θα πάρουν άδεια για να ξεκινήσουν δοσοληψίες με Κουβανούς, δεν θα διαγράψουν μεν την ιστορία, όπως τόνισε ο Αμερικανός πρόεδρος, αλλά θα προετοιμάσουν το έδαφος για να γίνει «ένα βήμα μπροστά».
Όπως έγραψε η Washington Post, η προσέγγιση ΗΠΑ – Κούβας θυμίζει στο Πεκίνο, τον κινεζικό λαό και σε ειδικούς και αναλυτές των σινο-αμερικανικών υποθέσεων, την αναθέρμανση των σχέσεων Ουάσιγκτον – Πεκίνου, το 1978, που κάποιοι αποφαίνονται ότι άλλαξε την πορεία της σύγχρονης κινεζικής ιστορίας. Πολιτικοί επιστήμονες του γνωστού Brookings Institution επισημαίνουν ότι «μπορεί το άνοιγμα της Κίνας στον έξω κόσμο, τα θεμέλια για την προοδευτική οικονομική της ανάπτυξη και η πρόοδος σε επίπεδο προσωπικών ελευθεριών, να μην οφείλονται μόνο στην αλλαγή εκείνης της εποχής, όμως σίγουρα τότε ήρθη ένα σημαντικό εμπόδιο για την αλλαγή της Κίνας». Τώρα, μέσα απ' τον πλαϊνό καθρέφτη της διεθνούς πολιτικής, η Κίνα παρακολουθεί τις εξελίξεις, γνωρίζοντας καλά πως τα πράγματα στη δική της περίπτωση δεν εξελίχθηκαν όπως κάποιοι μπορεί να τα είχαν φανταστεί. Η Κίνα δηλαδή παραμένει η χώρα που έχει ένα και μοναδικό κόμμα, όπου μέσα μαζικής ενημέρωσης φιμώνονται και ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται. Είναι σημαντικός εταίρος των ΗΠΑ και ταυτόχρονα ισχυρός ανταγωνιστής έως αντίπαλός τους γεωστρατηγικά και οικονομικά.
Στο πλέγμα της κινδυνολογίας που αναπαράγουν ξένα μέσα ενημέρωσης, ή στο πνεύμα του παιχνιδιού που παίζουν οι διεθνείς αγορές, η Ελλάδα ετοιμάζεται να αφεθεί σε μια περιπέτεια αποσταθεροποίησης και αβεβαιότητας με δυσοίωνες προβλέψεις για τις συνέπειες και ίσως δεκαετίες μετά μια «αλλαγή» μας επιτρέπει αναγωγές και συγκρίσεις. Ελλάδα – Κούβα, μια ανάσα δρόμος.
Ακολουθήστε μας στη σελίδα μας στο twitter @newsbombgr
Κάντε like και ακολουθήστε μας στο facebook.com/newsbombgr
