Μια γερμανική αποικία του Νότου

Υπαλλήλους της διαπλοκής, των πελατειακών σχέσεων, του ξένου παράγοντα, των πολυεθνικών, του διεθνούς και εγχώριου τραπεζικού συστήματος. Αυτό που δεν έχουμε είναι εθνική και κοινωνική συνοχή, ικανή να μας οδηγήσει στην υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος, αυτού που αφορά τους πολλούς και τελικά όλους όσους έχουν συνδέσει τη ζωή τους με τη δική μας χώρα.

Τον τελευταίο καιρό έχουμε επικεντρωθεί στην κριτική του ποιος φταίει. Το ερώτημα είναι παλιό, τόσο όσο και οι χρεοκοπίες της Ελλάδος. Η διαφορά εδώ είναι ότι κάποιοι , πολλοί κυβερνώντες οργάνωσαν ή αδιαφόρησαν αυτή τη χρεοκοπία. Καλλιεργώντας τον καταναλωτισμό, το δανεισμό, τις υπερβολικές σπατάλες, τις τεράστιες αγορές άχρηστων όπλων, τις εισαγωγές, τις υπερκοστολογημένες υπηρεσίες, τους εκσυγχρονισμούς που δεν έγιναν ποτέ αλλά κόστισαν πανάκριβα..

Η κυβέρνηση και προσωπικά ο Γ. Παπανδρέου , σε αντίθεση με τους προηγούμενους μας παγίδευσε, ως Έθνος και ως Λαό, παραχωρώντας την εθνική μας κυριαρχία , την διαχείριση των περιουσιών μας, την προοπτική του Έθνους μας, σε μια ξένη χώρα. Υπό τον ευρωπαϊκό μανδύα, περάσαμε στον απόλυτο έλεγχο της Γερμανίας, μάλιστα στην ίδια χρονική περίοδο που αρχίζει και διαπιστώνεται η διάλυση της Ευρώπης.

Στο θλιβερό μήνυμά του ο Γ. Παπανδρέου , την παραμονή της 28ης Οκτωβρίου, που μάλλον δεν γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη το 1940, εξετράπη σε μηνύματα αδυναμίας να συγκροτήσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα ένα δυναμικό , συγκροτημένο και αναπτυξιακό κράτος Θεώρησε ότι η Καγκελαρία , που ουσιαστικά, από σήμερα , με τη Διοίκηση Ραιχενμπαχ αναλαμβάνει τη διαχείριση της χώρας , υποκαθιστώντας και την τρόικα, δίνει το χρόνο και την ευκαιρία στους Έλληνες, να αναζητήσουν τι θέλουν να κάνουν με τη χώρα και τη ζωή τους.

Είναι σημειολογικό αλλά και χαρακτηριστικό. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν είπε λέξη για την εθνική εορτή, για όλους αυτούς που πέθαναν για να μείνει η Ελλάδα περήφανη, ισχυρή και νικηφόρα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, εναντίον του «άξονα» του Γ. Ράιχ. Κάτι φυσικό αφού ο Γ. Παπανδρέου εν μέσω των γιούχων του Λαού και των μαύρων περιβραχιόνιων των μαθητών και των καθηγητών, υποδέχεται το νέο Ράιχ, με την ευρωπαϊκή προβιά, έχοντας εγκλωβίσει την Ελλάδα, με Μνημόνια και οικονομικά δεσμά μέχρι το 2036, κατά την εκτίμηση του ΔΝΤ.