Financial Times: Η Αθήνα πρέπει να επιμείνει ακόμη και αν κινδυνεύσει

Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών μπορεί να περιμένει μια παγερή υποδοχή, τη Δευτέρα, όπου θα αντιμετωπίσει τους συναδέλφους του στην ευρωζώνη σε μια σκληρή αναμέτρηση, ξεκινά το άρθρο των Financial Times.

Η συμβουλή μου γράφει ο αρθρογράφος προς τον Γιάνη Βαρουφάκη θα ήταν να αγνοήσει τους εξοργισμένους και τις έμμεσες απειλές και να κρατήσει σταθερή στάση.
Είναι μέλος της πρώτης κυβέρνησης στην Ευρωζώνη, με μια δημοκρατική εντολή να σταθεί σε απέναντι σε ένα καθεστώς με εντελώς δυσλειτουργική πολιτική που έχει αποδειχθεί οικονομικά αναλφάβητο και πολιτικά μη βιώσιμο.
Φυσικά,για την Ελλάδα είναι επικίνδυνο να σηκώσει το ανάστημά της έναντι της ελίτ της ευρωπαϊκή πολιτικής. Πρέπει να γίνουν απολύτως κατανοητές οι επιπτώσεις της αποτυχίας εύρεσης συμφωνίας. Η Ελλάδα μπορεί να κινδυνεύσει με χρηματοπιστωτική κατάρρευση και να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη.

Το υπό συζήτηση θέμα είναι ένα νέο δάνειο προς την Αθήνα για την κάλυψη των αναγκών χρηματοδότησης για τους επόμενους λίγους μήνες.

Το επιχείρημα αυτό δεν είναι πραγματικά για τα χρήματα. Χρειάζεται μόνο ένα ζευγάρι οικονομολόγων σε μια παμπ με ένα μολύβι και λίγα σουβέρ για να υπολογίσουν τα ποσά.

Η διαφορά είναι περίπου στη συσκευασία. Οι Έλληνες θέλουν ένα απλό δάνειο γεφύρωσης σε συνδυασμό με την αυτονόητη παραδοχή ότι τα προηγούμενα προγράμματα στήριξης έχουν αποτύχει.

Οι άλλοι διαφωνούν. Οι Γερμανοί υποστηρίζουν τη λιτότητα για ιδεολογικούς λόγους. Οι Πορτογάλοι είναι αντίθετοι σε οποιαδήποτε συμφωνία για την Ελλάδα, δεδομένου ότι έχουν λάβει το φάρμακο της λιτότητάς. Και οι Λιθουανοί λένε: είμαστε ακόμη φτωχότεροι από ό, τι είναι οι Ελληνες.Γιατί θα πρέπει να σας ξεμπλέξουμε; Και ούτω καθεξής....

Λοιπόν, τι θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να κάνει; Θα πρέπει να επιμείνουν με τη θέση τους να μην δεχθούν τη συνέχιση του υπάρχοντος προγράμματος χρηματοδοτικής στήριξης.

Αν το καταφέρει, θα σταματήσει να είναι μπλεγμένη με ανέφικτους στόχους, όπως η δεσμευτική απαίτηση για πρωτογενές πλεόνασμα στο 3% του ΑΕΠ. Για μια χώρα με μαζική ανεργία, αυτός ο στόχος είναι παράλογος. Θα ήταν καλύτερο να σταματήσει αυτή η ανοησία ενώ παραμένει η Ελλάδα στην ευρωζώνη. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι πρέπει να σταματήσει.

Αν αυτό δεν είναι εφικτό, η Αθήνα θα πρέπει να ετοιμάσει το Plan B. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα επίσημη έξοδο από την ευρωζώνη, που θα ήταν μια από τις πιο ριψοκίνδυνες επιλογές. Υπάρχουν πιο έξυπνες επιλογές για αρχή.

Η πιο συνετή είναι η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος - όχι απαραίτητα χαρτονόμισμα, περισσότερο σαν ένα χρεόγραφο που εκδίδεται από την κυβέρνηση και θα χρησιμοποιείται για ορισμένους σκοπούς.

Ένας αριθμός οικονομολόγων έχουν σκεφτεί επί του θέματος

Ο Robert Parenteau, οικονομολόγος των ΗΠΑ, πρότεινε αυτό που αποκάλεσε «χρεόγραφα με φορολογική προοπτική.» ". Αυτά είναι IOUs που υποστηρίζονται από το μέλλον των φορολογικών εσόδων. Υπάρχουν τέτοια μέσα στις ΗΠΑ σε κρατικό επίπεδο. Ενεργούν ως πίστωση φόρου που επιτρέπει στις κυβερνήσεις να τρέξουν ένα δημοσιονομικό έλλειμμα μέχρις ότου ανακάμψει η οικονομία. Με ένα τέτοιο μέσο η Ελλάδα θα μπορούσε να εγκαταλείψει τη λιτότητα χωρίς να εγκαταλείψει το ευρώ.

Ο John Cochrane, συντηρητικός οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, προκρίνει επίσης η ελληνική κυβέρνηση να εκτυπώσει IOUs. Θα είναι το ηλεκτρονικό χρήμα, όχι κατ 'ανάγκην σε μετρητά και θα χρησιμοποιηθούν για να πληρώσει τις συντάξεις και άλλες μεταβιβαστικές πληρωμές.

Το IOUs θα εκπληρώσει μία από τις βασικές λειτουργίες του χρήματος - ένα μέσο ανταλλαγής. Θα μπορούν να τα χρησιμοποιούν για να αγοράσουν τρόφιμα σ για την ανακεφαλαιοποίηση των τμημάτων των τραπεζικών συστημάτων τους.

Η πιο επικίνδυνη εναλλακτική λύση θα ήταν το Grexit. Αυτή είναι μια επιλογή που η Ελλάδα θα πρέπει να προσπαθήσει να αποφύγει επειδή είναι εξαιρετικά διασπαστική.

Αλλά η κλίμακα της αναταραχής τουλάχιστον για την Ελλάδα, εξαρτάται από το πώς θα γίνει η διαχείριση του Grexit.
Θα είναι δυνητικά πιο επικίνδυνη για την ίδια την Ευρωζώνη γιατί θα μπορούσε να γιατί θα μπορούσε να λειτουργήσει ως βάση για άλλους, ειδικά αν δεν επέλθει οικονομικός Αρμαγεδδών στην Ελλάδα.

Ωστόσο, ενώ δεν είναι επιθυμητό, το Grexit θα εξακολουθούσε να είναι προτιμότερη από το status quo.

Το χειρότερο σενάριο θα ήταν για την ελληνική κυβέρνηση να πέσει πρώτη και να αποδεχθεί την ήττα.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αφομοιωθεί από τη ευρωπαϊκή πολιτική, το μόνο πολιτικό κόμμα για να εναντιωθεί πολιτικών αυτών θα είναι η Χρυσή Αυγή, ένα νεοναζιστικό κόμμα.
Η προτίμησή μου θα είναι για την ευρωζώνη στο σύνολό της να εγκαταλείψει τις αποτυχημένες πολιτικές των τελευταίων πέντε ετών, και να προχωρήσουν.

Η προσωπική μου προτίμηση θα ήταν να εγκαταλείψει η ευρωζώνη συνολικά τις αποτυχημένες πολιτικές της τελευταίας 5ετίας και να προχωρήσει μπροστά.

Εάν αποδειχθεί ότι αυτό είναι πολιτικά αδύνατο, η δεύτερη καλύτερη επιλογή, για την Ελλάδα τουλάχιστον, θα ήταν μια ημέξοδος με παράλληλο νόμισμα και μια προεπιλεγμένη στάση πληρωμών μόνο σε επίσημους πιστωτές. Είτε έτσι είτε αλλιώς, θα πρέπει να υψώσουν το ανάστημά τους, τη Δευτέρα.