Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος στην Ιερά Επισκοπή Χώρας
Το Σάββατο, 27 Δεκεμβρίου, εορτή του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος πραγματοποίησε ποιμαντική επίσκεψη στην Ιερά Επισκοπή Χώρας, στη Βικτώρια, και ιερούργησε στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Παναγίας «Άξιον Εστί», στο Northcote. Με τον Σεβασμιώτατο συμπροσευχήθηκαν οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Χώρας κ. Ευμένιος και Μελβούρνης κ. Κυριακός, ενώ ανάμεσα στο πολυπληθές εκκλησίασμα βρίσκονταν η Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στη Μελβούρνη, κ. Δήμητρα Γεωργαντζόγλου, Άρχοντες της Μ.τ.Χ.Ε. και ο κατά σάρκα αδελφός του Οικουμενικού Πατριάρχου, κ. Νικόλαος Αρχοντώνης, με τη σύζυγό του, Αικατερίνη.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Αρχιεπίσκοπος τέλεσε το Ετήσιο Μνημόσυνο της αείμνηστης Βασιλικής Βασιλοπούλου, κατά σάρκα μητρός του επιχωρίου Επισκόπου, Θεοφιλεστάτου κ. Ευμενίου. Κατά την επιμνημόσυνη ομιλία του, εξέφρασε τη συμπάθειά του προς τον Επίσκοπο Χώρας και τους παρισταμένους συγγενείς και οικείους της μακαριστής Βασιλικής, προσευχόμενος για την ανάπαυση της μακαρίας ψυχής της εν χώρα Ζώντων.
Στη συνέχεια, απευθυνόμενος προς το ευσεβές εκκλησίασμα, ο Σεβασμιώτατος τόνισε την αξία της «μνήμης θανάτου», ως μιας δύναμης πνευματικής αφυπνίσεως η οποία μας αποτρέπει από το να αναλωνόμαστε στα προσωρινά και μάταια του παρόντος βίου. «Πρέπει να αναλογιζόμαστε ότι κάποια στιγμή όλοι μας θα φύγουμε από τη ζωή», σημείωσε και συνέχισε: «Η παρούσα ζωή είναι σαν ένα ποτάμι. Από τη στιγμή που μπαίνουμε στο ποτάμι, είτε το θέλουμε είτε όχι, θα περάσουμε στην απέναντι όχθη, όπου μας περιμένει ο Χριστός. Και μπορεί εμείς, επειδή εδώ δεν έχουμε ακόμη την εμπειρία της άλλης ζωής, να μη θέλουμε να πεθάνουμε, πράγμα ανθρώπινο και φυσιολογικό, όμως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο προορισμός μας είναι η αντίπερα όχθη».
Η διαρκής ενθύμηση αυτής της προοπτικής, επεσήμανε ο Αρχιεπίσκοπος, μας βοηθάει να προσανατολίσουμε τη βιοτή μας προς έργα αγάπης. «Η μνήμη θανάτου μας μαθαίνει ότι είναι επείγον να αγαπήσουμε», υπογράμμισε χαρακτηριστικά. «Όταν ο θάνατος είναι κοντά», εξήγησε, «δεν σκέφτεσαι πώς θα αδικήσεις τον άλλον. Δε συμπεριφέρεσαι με κακία. Δε συμπεριφέρεσαι με μίσος. Η μνήμη του θανάτου μάς μαθαίνει ότι είναι επείγον να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον, γιατί όταν θα φύγουμε από την παρούσα ζωή, αυτό το οποίο θα μείνει τελικά δεν θα είναι ούτε τα υλικά αγαθά, ούτε οι επίσημες θέσεις, ούτε τα πτυχία, ούτε οι δόξες, ούτε οι απολαύσεις. Ένα πράγμα θα μείνει. Και αυτό είναι η αγάπη που έχουμε δείξει στον συνάνθρωπο».
Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος μνημόνευσε και τον αοίδιμο Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελίτωνα (Χατζή), ο οποίος εκοιμήθη στην Κωνσταντινούπολη στις 27 Δεκεμβρίου του έτους 1989. Υπενθύμισε δε στους παρισταμένους ότι ο χαρισματικός αυτός Ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, διατελέσας επί δεκατρία έτη Ποιμενάρχης της Ίμβρου και της Τενέδου (1950 – 1963), υπήρξε πνευματικός πατέρας του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου και το πρόσωπο εκείνο που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην πνευματική πορεία του σεπτού Προκαθημένου της Ορθοδοξίας. «Στην Ίμβρο γνώρισε τον Πατριάρχη μας, μικρό παιδί τότε, και τον ξεχώρισε, τον κατηύθυνε και τον προετοίμασε να γίνει αυτό που είναι σήμερα, ένας μεγάλος Πατριάρχης», ανέφερε χαρακτηριστικά και κατέκλεισε με την ευχή ο Θεός να τον αναπαύει μετά των Αγίων και των Δικαίων.